“The Erotics of Disgust”. Με αυτό το βαρύγδουπα και ιντριγκαδόρικα τιτλοφορούμενο EP ανανέωσε την δισκογραφική της πορεία η Αμερικάνικη post-black μπάντα Ghost Horizon, από την Tridroid Records. Η νέα τους κυκλοφορία περιέχει τέσσερα κομμάτια με συνολική διάρκεια 18 περίπου λεπτών που κινούνται ανάμεσα στο black και post-metal είδος, διατηρώντας τα tremolos, τα growls και κάποιες φορές τα blast beats του παραδοσιακού black metal μέσα σε ένα κατά τα άλλα άκρως post ακουστικό πεδίο.
Ο δίσκος αρχίζει με το κομμάτι “Radiant Eyes” που μας εισάγει στον νοητό κόσμο της, όπως ονομάζουν οι ίδιοι οι δημιουργοί, Ερωτικής της Αηδίας. Η έμφαση στο κομμάτι αυτό δίνεται στα φωνητικά σε σύγκριση με τα riffs και τα drums. Growls, clean vocals και δεύτερες φωνές συνδημιουργούν αναμφίβολα έναν πλούσιο ήχο που μας επιτρέπει να μεταπηδήσουμε στο επόμενο κομμάτι του δίσκου, το “So Hollow” στο οποίο μπορούμε να ακούσουμε πιο παραδοσιακά metal riffs σε συνδυασμό με ηχοτοπία και samples. Προχωρώντας στο επόμενο κομμάτι, στο αρκετά δυναμικό“This Forever Flow”, το στοιχείο του γνήσιου black έρχεται στο προσκήνιο συνδιαλλαγόντας παράλληλα με το post (και στην ενορχήστρωση αλλά και στα φωνητικά) ενώ το τελικό κομμάτι “Whispers” μας προβοδίζει από την μουσική σύλληψη των Ghost Horizon, υπό μία αναπάντεχη αισθητική κατεύθυνση, καθιστώντας το συγκεκριμένο κομμάτι το πιο άμεσο σε σχέση με τα προηγούμενα tracks και συνακόλουθα το πιο απομακρυσμένο από τον post-metal ήχο.
Γενικά θα μπορούσε να πει κανείς πως η διμελής μπάντα Ghost Horizon προσπάθησε πολύ ώστε το επίπεδο παραγωγής του δίσκου να είναι υψηλό. Η μίξη των κομματιών εξάλλου είναι πολύ προσεγμένη. Το πρόβλημα όμως, αν μπορεί κανείς να το χαρακτηρίσει ως τέτοιο, έγκειται στην σύνθεση των κομματιών. Ακούγοντας τον δίσκο αρκετές φορές στην προσπάθειά μου να καταλάβω την μουσική, δεν μπορούσα να παραβλέψω το ότι ο τρόπος που εξελίσσονταν τα κομμάτια ήταν κάπως άνισος, χωρίς ισορροπία. Διότι, αν μή τί άλλο, σε κάθε είδος μουσικής και να αρέσκεται κανείς, αυτό που ψάχνει, πέρα από το περιεχόμενο των στίχων, είναι και η λογική εξέλιξη της μουσικής σύνθεσης. Κάτι που στο “The Erotics of Disgust” μάλλον δε επετεύχθει. Ο Dan Stollings, ο έτερος των μελών της μπάντας, που έκανε και τα φωνητικά πέρα από την κιθάρα και το μπάσο, για τον συγκεκριμένο δίσκο δήλωσε: «Τίποτα σε αυτόν τον δίσκο δεν είναι τέλειο. Δεν ήθελα να είναι τέλειο.». Και εμείς δεν έχουμε παρά να εκτιμήσουμε την ειλικρίνεια και αυθεντικότητά του Stollings.