Γυναικεία φωνητικά, bluesy ρυθμοί, ψυχεδέλεια, fuzzy κιθάρες και …γκρούβα. Αυτά είναι τα βασικά χαρακτηριστικά της δισκογραφικής επιστροφής των Drive by Wire, επτά χρόνια μετά το “Between Oceans”.
Οι Ολλανδοί δηλώνουν το παρόν με το “The Whole Shebang” που αποτελείται από δέκα συνθέσεις και μία διασκευή στο “Voodoo U Do” των Nightstalker. Ο δίσκος κινείται σε ρυθμό γενικά χαμηλό και μοτίβα ψυχεδελικά, τα οποία ενισχύει η φωνή της Simone Holsbeek που σε σημεία θυμίζει κάτι από την Jex Thoth – βλ. “River Run” – αλλά και την Florence Welch στο ομώνυμο κομμάτι. Η ταχύτητα ανεβαίνει στο “Woodlands”, οι ήχοι μπλέκονται και δημιουργούν έναν uptempo ρυθμό που παραμένει αμετάβλητος και στο “The Whole Shebang” που ακολουθεί. Στο “Five” την προσοχή και πάλι κερδίζει η δεξιοτεχνία στα φωνητικά, ενώ το “Rituals” μοιάζει να είναι λίγο πιο βρώμικο, λίγο πιο αλήτικο, λίγο πιο to the point. Τα riffs όσο κυλούν τα tracks γίνονται όλο και πιο βαριά και στο επιλογικό “Voodoo U Do” δίνεται μία άλλη, διαφορετική χροιά κι αισθητική, παράλληλα όμως εξίσου γοητευτική με το πρωτότυπο – κάτι που με έκανε να πατήσω το play ξανά και ξανά και ξανά. Εν ολίγοις, πρόκειται για έναν άρτιο δίσκο στο σύνολό του τόσο εκτελεστικά όσο και από άποψη μελωδιών που σε αποτρέπουν από το να βαρεθείς και να κουραστείς. Στο μυαλό θα σου έρθουν σίγουρα αρκετές φορές μεταξύ άλλων οι Kyuss, οι Queens of the Stone Age, η Jex Thoth όπως αναφέρθηκε και παραπάνω ίσως κι η Polly Jean, μιας που οι DBW έχουν καταφέρει να δέσουν με τον τρόπο τους τις επιρροές τους δίνοντας σε αυτή την τρίτη τους δουλειά την απάντηση στο αν αποτελούν μία μπάντα άξια προσοχής. Ναι, λοιπόν. Οι Drive by Wire αποδεικνύουν πως έχουν αυτό το “κάτι” που θα σε κερδίσει με αποτέλεσμα να μην αρκεστείς σε μία μόλις ακρόαση.
Αδημονώ να ακούσω και ζωντανά βέβαια τα άνωθι ώστε να έχω ολοκληρωμένη άποψη. Οπότε φρέσκαρε λίγο τα ακούσματά σου και ραντεβού το Σάββατο στο Death Disco!