Όταν μετά από τόσα χρόνια που ακούω Devin Townsend (σε όλες τις εκδόσεις παρακαλώ) ανακοινώθηκε ότι αυτή η ταλεντάρα θα επισκεφτεί την χώρα μας και μάλιστα σε μια περίοδο που είναι στο απόγειο της καριέρας του, απλά δεν μπορούσα να το πιστέψω. Έχω συνηθίσει βλέπετε το γενικό φτύσιμο που τρώει η χώρα μας συναυλιακά και γενικά κάποια συγκροτήματα που ξέρω ότι δεν πρόκειται να πατήσουν το πόδι τους εδώ γιατί «δεν έχουν μεγάλο κοινό» προγραμματίζω μετά κόπων και βασάνων να τα δω κάποια στιγμή στο εξωτερικό τουλάχιστον. Και οι Devin Townsend Project ήταν σε αυτή την κατηγορία μέχρι που μας χαμογέλασε η τύχη! Στήθηκα λοιπόν σαν αληθινή fan έξω από το Fuzz την Κυριακή με το DTP μπλουζάκι μου κανά 2ωρο πριν ανοίξουν οι πόρτες (πέντε άνθρωποι ήμασταν by the way) και περίμενα να τρέξω για να πιάσω κάγκελο!
Ανταπόκριση: Μαριάννα Φλώρου / Φωτογραφίες: Αναστασία Παπαδάκη (περισσότερες εδώ)
Με καθυστέρηση ενός τετάρτου άνοιξαν τελικά τις πόρτες και έπιασα την πολυπόθητη front-row θεσούλα μου περιμένοντας να ξεκινήσει το live με τους Mother of Millions. Είναι η δεύτερη φορά που βλέπω την εν λόγω μπάντα και όπως και την πρώτη δεν με άφησαν παραπονεμένη. Δεν μπορώ να πω ότι μου ταίριαζαν 100% για το event λόγω του ότι κλίνουν αρκετά προς την ατμοσφαιρική πλευρά ηχητικά τουλάχιστον, αλλά είχαν παρουσία που δικαιολόγησε γιατί συγκαταλέγονται ανάμεσα στις σημαντικές μπάντες της ελληνικής σκηνής. Μας πληροφόρησαν πως το live βιντεοσκοπείται γιατί θέλουν να το στείλουν έξω και με πολύ καλή ενέργεια κατάφεραν να κερδίσουν το κοινό που τους καταχειροκρότησε και τραγούδησε μαζί τους. Ακούστηκαν κομμάτια από την προηγούμενη δουλειά τους αλλά και από το “Sigma” που θα κυκλοφορήσει μέσα στον Νοέμβριο και φυσικά το επικό κλείσιμο έγινε με το “Human” που ανέβασε την διάθεση των ακροατών στα ύψη. Υπήρχαν κάποια προβλήματα ηχητικά, κυρίως στο πώς έβγαιναν έξω τα drums, καθώς και κάποιες αστοχίες παικτικές, αλλά σίγουρα ζέσταναν με τον καλύτερο τρόπο το κοινό γι’ αυτό που επακολούθησε.
Στις 22:00 ακριβώς ανέβηκαν στην σκηνή οι DTP με τον κόσμο να έχει γεμίσει κατά 90% το Fuzz, παρά τις αντίθετες προβλέψεις. Οι Devin, Ryan, Dave, Beav και Mike νομίζω αντίκρισαν μια ευχάριστη έκπληξη απέναντι στην θερμή υποδοχή που τους φύλαξε το κοινό. Η ηχάρα για την οποία είναι γνωστοί γέμισε τον χώρο και ξεκινώντας με το “Rejoice” και το “Night” οι DTP πόρωσαν από το πρώτο λεπτό όλο το club δίνοντάς μου την αίσθηση ότι πολύ κόσμος περίμενε μάλλον αρκετό καιρό γι᾽αυτό το show. Όσοι ξέρουν τον Devin Townsend μέσα από τα live του ξέρουν ότι πέρα από φωνάρα και παιχταράς είναι και τρομερός entertainer, κάνει συνέχεια αστεία και κοροϊδεύει καταστάσεις και τον εαυτό του. Η επικοινωνία που έχει με τον κόσμο είναι τόσο άμεση και ειλικρινής που σου θυμίζει ένα μικρό παιδί. Έχοντας κιόλας ενθουσιαστεί με το γεγονός ότι πρώτη φορά στην Ελλάδα και η ανταπόκριση ήταν τόσο θετική δεν σταμάτησε να σχολιάζει και να διασκεδάζει το κοινό. Με το “Transcendence” στο επίκεντρο ακολούθησαν τα “Stormbending” και “Failure” που έδειξαν ότι ο τελευταίος δίσκος έχει βρει πολλούς fans. Επική στιγμή το σόλο του Dave Young στο “Stormbending” που είναι απλά απολαυστικό να το βλέπεις να εκτελείται άψογα και live. “Hyperdrive” και η μπαλάντα “Where we belong” μας ταξίδεψαν σε «Addicted” και “Epicloud” αντίστοιχα για να γίνει αρχίσει να γίνεται ο κακός χαμός με το αγαπημένο “Deadhead”.
Από ‘κει και μετά η κατάσταση ξέφυγε και το κοπάνημα του κόσμου δεν σταμάτησε μέχρι το τέλος για τα επόμενα τέσσερα τραγούδια. Και φυσικό ήταν αφού ακολούθησαν τα “Ziltoid goes home”, “Supercrash”, “March of the Poozers” και “Kingdom”, όπου στο τελευταίο τα καταιγιστικά drums πρωταγωνίστησαν. Μετά από το κλασικό διάλειμμα για encore με τον Devin να κάνει νάζια από τα παρασκήνια, το setlist έκλεισε με το ακουστικό “Ih-Ah” για το οποίο ήταν στην σκηνή μόνος του ο τραγουδιστής και τελευταίο το “Higher” που είναι απλά ένα 10λεπτο έπος σαν σύνθεση. Εκεί έγινε μια στραβή και μπήκε η μπάντα λίγο πιο μετά από τα prerecordings, αλλά οι DTP το έσωσαν με μαεστρία και έληξαν θριαμβευτικά τη βραδιά.
Να σημειωθεί ότι το κοινό τραγούδησε και ένα “Χρόνια Πολλά” στον Beav που είχε τα γενέθλιά του, ενώ έγινε και ένα mini μάθημα ελληνικών από έναν fan στον Devin, αφού ο τελευταίος ήθελε να μάθει να λέει “ευχαριστώ” στη γλώσσα μας. Μετά, λοιπόν, τα απαραίτητα ευχαριστώ, ο frontman κατέβηκε από την σκηνή για να χαιρετίσει τον κόσμο που είχε ζουληχτεί μπροστά για να του πιάσει το χέρι, μίλησε όσο μπορούσε με τους θεατές, ενώ τα υπόλοιπα μέλη πέταγαν πένες και μπακέτες από την σκηνή. Η αγάπη του κόσμου ήταν τόση που δεν έλεγε να αφήσει τον Devin να φύγει. Ελπίζουμε αυτή η τόσο θετική εντύπωση που έδωσε το ελληνικό κοινό να αποτελέσει κίνητρο, ώστε να ξαναδούμε τους DTP στο μέλλον και σύντομα! Για όλους εμάς που ήμασταν εκεί σίγουρα ανυπομονούμε για την επόμενη φορά!