Ώρα 21:00 και ραντεβού στο Temple Athens το περασμένο Σάββατο, όπου οι Bazooka με τους πάντα συνοδοιπόρους τους ΤΣοΠ μας είχαν καλέσει για ένα μοναδικό και εφ’ όλης της ύλης live. Στα πλαίσια της κυκλοφορίας του τελευταίου τους EP, οι Bazooka έκαναν άλλη μία εμφάνιση με γεμάτο το venue του Temple και το αιώνια πιστό κοινό τους ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα.
Ανταπόκριση: Χριστίνα Σούκη / Φωτογραφίες: Γιώργος Κρίκος (δείτε εδώ περισσότερες)
Η Μαρία Πετρογκάζ με την Κ. Κοκοβίκου ανέλαβαν να μας καλωσορίσουν με τον psych ήχο και το αισθησιακό χορευτικό, που ταιριάζουν απόλυτα στη σχιζοφρένεια των Bazooka και ΤΣοΠ. Η Μαρία Πετρογκάζ, μάλιστα, με ισοπεδωτικό της εργαλείο την παντοδύναμη φωνή της παρεισφρέει στο psych / punk ιδίωμα με τέτοιον τρόπο που δομεί μία σωστά μουσικά οργανωμένη αίσθητικη. Στο μεταξύ, άρχισε να συγκεντρώνεται εκείνος ο κόσμος που τελικά είχε γεμίσει το χώρο μέχρι την εμφάνιση των headliners.
Η πενταμελής τρέλα των ΤΣοΠ πολύ σύντομα θα ξεσπάσει στη σκηνή, τότε που ο ήδη αρκετός κόσμος που έχει έρθει θα ξεκινήσει δειλά-δειλά να χορεύει και να τραγουδάει. Κάτι μου λέει, μάλιστα, πως η σύναψη ΤΣοΠ και Bazooka το 2016 στο Six D.O.G.S ήταν τόσο πετυχημένη που έμεινε στο θυμικό των fans ως μία πολύ δυνατή στιγμή. Επανδρωμένοι με όλα τα μουσικά καλούδια και τη διάθεση του πειραματισμού, παντρεύουν τα ηλεκτρονικά ηχητικά κύματα με το punk rock και την ψυχεδέλεια. Έτσι, δυναμικοί και ευδιάθετοι, το βράδυ του Σαββάτου, έχοντας μάλιστα στη setlist τον ομώνυμο δίσκο τους, “ΤΣοΠ”, ξεσήκωσαν το κοινό που σιγοτραγουδούσε. Οι ΤΣοΠ είναι οι βαριά σαλταρισμένοι, ψαγμένοι ‘φιλόσοφοι’ που όσοι τους καταλαβαίνουν δεν το αποκαλύπτουν κι όσοι δεν τους καταλαβαίνουν δεν μπορούν να τους ακολουθήσουν. Έκλεισαν με το, αν μη τι άλλο, ευρέως αγαπημένο “Άστρα”, ίσως το ‘ευχολόγιο’ των ΤΣοΠ – και όχι μόνο! – για την κατανόηση του σύμπαντος, της γης, του είδους, του εαυτού (μας)!
Ώσπου τελικά, καλησπέρα σας, μας έσκασαν και τα πρόσωπα της βραδιάς, Bazooka. Στο νέο EP, “Ζούγκλα”, έδωσαν προσοχή στον ελληνικό στίχο, φάνηκαν πιο συνεσταλμένοι στο είδος της μουσικής που επιλέγουν να τάσσονται και εμφάνισαν ωριμότερα στοιχεία που σε προηγούμενα εγχειρήματα δεν είχαν. Αν και τους Bazooka εγώ τους προτιμώ με αυτήν την παρορμητικότητα που διαθέτουν (ειδικά σε προηγούμενες δουλειές), το album αυτό (ακόμη και live) αποτελεί δείγμα ενηλικίωσης. Δε θα ξεφύγουν ποτέ από το ψυχεδελικό punk, αλίμονο! Απλά η εμπειρία τους αρχίζει σιγά – σιγά να ριζώνεται στο πεντάγραμμό τους και να αποκτούν περισσότερα μουσικά αντανακλαστικά. Οι ζωντανές εμφανίσεις των Bazooka έχουν παιδικότητα και εμπνέουν εκείνη τη συντροφικότητα που δεν είναι δεσμευτική, αλλά καταπραϋντική στην πόση του ποτού σου. Έπαιξαν κομμάτια από το σύνολο της μέχρι τώρα πορείας τους και έδωσαν έναν παλμό στο fan club από κάτω να χορέψει και να τραγουδήσει. Αν και θεωρώ πως αυτό το fan club δεν ανταποκρίθηκε ιδιαίτερα, παρά την αριθμητική του δυναμική, φάνηκε πως οι Bazooka ήταν πολύ καλή παρέα για το Σαββατιάτικο ξεστράτισμά μας. Τα lives τους είτε παρουσιαστούν πολύ καλοί είτε πάλι όχι, θα έχουν ανταπόκριση όσο ακόμα εκείνοι θα καταφέρνουν να ξεμυτίζουν από το δρόμο που ακολουθούν όλοι οι υπόλοιποι!