Ακούγοντας πριν κάποιους μήνες το promo-song “Jose Tries to Leave” του νέου album των Bambara με τίτλο “Shadow On Everything” ήξερα ότι το τελικό LP project τους που θα κυκλοφορήσει στις αρχές Απριλίου θα είναι ίσως ένας από τους καλύτερους τελευταίους δίσκους για το είδος τύπου “western gothic” και δεν απογοητεύτηκα.
To εξώφυλλο του album θα έλεγα ότι αντιπροσωπεύει πλήρως το μουσικό αποτέλεσμα: Ένα άγριο και ανυπόταχτο κοπάδι μέσα στο πηχτό σκοτάδι που φαίνεται να κυνηγιέται και να προσπαθεί να δραπετεύσει από κάτι που εμείς δεν μπορούμε να δούμε, κάτι σαν απροσδιόριστη σκιά, και προσέχοντας το drumming του δίσκου είναι σαν να αναπαράγεται ακριβώς το αισθητικό αυτό αποτέλεσμα- ένα χαώδες ποδοβολητό ιλιγγιώδους ρυθμού υπό τη σκιά μιας απειλής.
Και ενώ η μπάντα διατηρεί την αίσθηση του πρώιμου φρενήρους post punk ήχου που έχει τις καταβολές του στους Birthday Party, πλέον τον τοποθετεί με το παρόν album μέσα στην άγονη γη της αμερικανικής ερήμου παράγοντας μια πιο goth/rock americana αφηγηματική, μέσα σε έναν καμβά που συντίθεται από χαρακτήρες που προσπαθούν να δραπετεύσουν από τη ματαιότητα και, που ενισχύεται από το κροτάλισμα του μπάσου του William και τα αλυχτίσματα του frontman Reid.
Το σχήμα από το Brooklyn βρίσκεται στο peak του καλλιτεχνικού του οίστρου όχι μόνο σε ό,τι αφορά το framework της αφήγησης αλλά και σε ό,τι αφορά την ενορχήστρωση όπου πειραματίζεται ελεύθερα με την προσθήκη σαξοφώνου, βιολιού και τη διανθίζει με σχολαστικά διασκορπισμένους ήχους του εξωτερικού περιβάλλοντος.
Εξαιρετικά δείγματα γραφής αποτελούν το “Backyard” που προσωπικά μου έφερε στο μυαλό κάτι από “Where the Wild Roses Grow” και Bad Seeds, το πιο ακατέργαστο και ψυχεδελικό “Wild Fires”, το southern “Sunbleached Skulls” και το παλμικό “The Door Between Her Teeth” που είναι μόνο μερικά διαμαντάκια από το νέο αριστοτεχνικό δίσκο των Bambara.