Οι A Place to Bury Strangers είναι μάλλον μια από τις καλύτερες noise rock μπάντες που θα συναντήσεις εκεί έξω. Χωρίς να έχουν τεράστια δισκογραφία, έχουν δημιουργήσει ήδη τη δική τους σχολή, επηρεάζοντας ένα σκασμό νέες μπάντες. Έχουν το “Know How” και δε ντρέπονται καθόλου γι’ αυτό. Ωστόσο, η νέα τους κυκλοφορία κινείται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας.
Αν είσαι πιστός στην δισκογραφία τους, το “Pinned” στηρίζει με αξιοπρέπεια τη φάση που πρεσβεύουν αλλά δεν το πάνε βήμα παραπέρα. Χωρίς να είναι απαραίτητα κακό ή αδιάφορο, το δισκάκι αυτό, αν και κάνει ένα συμπαθητικό πισωγύρισμα στον ήχο των πρώτων albums τους, φοράει ενοχλητικά παρωπίδες σε κάθε τι πρωτότυπο. Τουλάχιστον είναι λίγο πιο ενδιαφέρον απ’ το μέτριο “Transfixation” του 2015.
Απ’ την άλλη, οι APTBS συμπεριφέρονται συνθετικά όπως κάθε άλλη φορά. Έχουν τόνους distortion, κολλητικές μελωδίες, χαοτικά φωνητικά και τσουβάλια coolness. Αν οι τύποι σου συμβαίνουν για πρώτη φορά, έναν εντυπωσιασμό θα τον πάθεις. Αν έχει πάρει τα κόζια σου από παλιά, δε θα σου καεί καρφάκι. Αν κάτι διαφέρει από τις άλλες τους κυκλοφορίες είναι τα γυναικεία backup φωνητικά της Lia Simon Braswell –η οποία αντικατέστησε τον Gonzalez στα τύμπανα- τα οποία αλλάζουν κάπως τη δυναμική τους. Φάση Jesus and Mary Chain που βγάζει μάτι δηλαδή, αλλά ευτυχώς το στηρίζουν μια χαρά.
Χωρίς να υπάρχει επί της ουσίας λόγος, το “Pinned” δεσμεύεται από τη συνήθεια και παραμένει στάσιμο από πλευράς έμπνευσης και νεύρου σε σχέση πάντα μ’ όσα έχει προσφέρει αυτή η εξαιρετική μπάντα. Παρ’ όλα αυτά, αν επισκεφτούν και σε αυτό το tour τη χώρα μας, μη τους χάσεις για κανένα λόγο.