Όταν σκέφτεσαι «κλασσικό ατόφιο heavy metal» οι Αccept είναι μία από τις μπάντες που σου έρχονται αμέσως στο μυαλό. Με λίγα λόγια δηλαδή… Οι Accept δεν χρειάζονται συστάσεις όταν μιλάμε για heavy metal. Rise Of Chaos λοιπόν!
Το υπ’ αριθμόν 15ο album στην καριέρα των Γερμανών κυκλοφορεί ήδη από τις 4 Αυγούστου και συνεχίζει στο ίδιο μοτίβο των προηγούμενων 3 κυκλοφοριών, μετά την επαναδραστηριοποίηση της μπάντας με τον Mark Tornillo πίσω από το μικρόφωνο.
Και πριν πει κάποιος «Accept χωρίς Udo δεν γίνεται», του υπενθυμίζω πως από το 1987 και έπειτα η συνεργασία ανάμεσα στον υπόλοιπο διαχρονικά κεντρικό πυρήνα μελών της μπάντας (Hoffmann, Baltes) με τον κοντό, ναυάγησε όχι μόνο μία φορά, αλλά δύο φορές (και ποιος ξέρει πόσες άλλες χάλασαν πριν καν υλοποιηθούν) και η μόνη εναλλακτική ήταν είτε να στερηθούμε δια παντώς την τεράστια συνθετική δύναμη των Wolf Hoffman και Peter Baltes, είτε να συνεχίσουν ανοίγοντας οριστικά νέα σελίδα στο κεφάλαιο Accept, μιας και ο επίσης τεράστιος κοντός έχει ως γνωστόν το δικό του σχήμα εδώ και 30 χρόνια. Eυτυχώς επέλεξαν το δεύτερο και το ως τώρα αποτέλεσμα τους δικαιώνει απόλυτα.
Οπότε καλό θα ήταν να τελειώνουν τέτοια «τσιτάτα», καθώς μετά το ιδιάζουσας περίπτωσης άνωθεν ιστορικό που έχει προηγηθεί δεν νομίζω ότι μπορούν να έχουν πλέον κάποια σοβαρή βάση. What is done is done που λέει και ο τίτλος ενός τραγουδιού στον νέο δίσκο.
Μετά από αυτή την food for thought παρένθεση, ας επιστρέψουμε στο “Rise Of Chaos”… 10 νέα κομμάτια περιέχει το νέο άλμπουμ των Γερμανών και παρά το γεγονός πως πλέον οι Accept δεν διαθέτουν το στοιχείο του απόλυτου αιφνιδιασμού (θυμηθείτε λίγο τι πάθαμε όταν έσκασε σχεδόν από το πουθενά το video clip του “Teutonic Terror” πιάνοντας μας από τον λαιμό) ο δίσκος πετυχαίνει πλήρως τον σκοπό του ο οποίος δεν είναι άλλος από το να παραδώσει αγνό τευτονικό μέταλλο στον λαό.
Παρά το γεγονός πως προσωπικά δεν είμαι σε θέση να πω ότι υπάρχει ένα κομμάτι στο “Rise Of Chaos” το οποίο να μπορώ να το κατατάξω αυτόματα ως το απόλυτο stand alone σε σχέση με τα υπόλοιπα (κάτι που συνέβη κυρίως με το “Blood Of The Nations” και το “Stalingrad”, βλέπε “Teutonic Terror” & “Stalingrad” αντίστοιχα), o δίσκος είναι ακριβώς ότι περίμενα από τους Accept ως follow up του “Blind Rage”.
Το album κυλάει άψογα στα 46.18 λεπτά που διαρκεί και διαθέτει όλα τα καλούδια στα οποία μας έχουν εθίσει οι Accept όλα αυτά τα χρόνια. Δυνατές γκαζιάρικες, αλλά και mid tempo συνθέσεις, κολλητικά και ξεσηκωτικά ρεφρέν και ότι άλλο αποτελεί το trademark του ήχου και της παράδοσης των Γερμανών.
O Wolf Hoffmann μαζί με τον «νέο» στη μπάντα Uwe Lullis (Ex-Grave Digger, μεταξύ άλλων) δημιουργούν κιθαριστικό πανδαιμόνιο εν μέσω πορωτικών riffs, o «Διόσκουρος» του Hofmann, Peter Baltes παραδίδει τις γνωστές ατσάλινες μπασογραμμές του, ο Mark Tornillo στο μικρόφωνο φτύνει γρέζι & δύναμη, ενώ last but not least ο επίσης νέος Chris Williams στα ντραμς, εξασφαλίζει πως οι ερπύστριες του ηχητικού πάντσερ… δεν θα κωλώσουν πουθενά.
Εν κατακλείδι, το “Rise Of Chaos” είναι ένας 100% headbanging δίσκος μιας μπάντας που είναι πλήρως αφοσιωμένη στην «νέα» και up to date φρέσκια ταυτότητα που λανσάρισε μετά την επαναδραστηριοποίηση της πίσω στο 2009-2010, δίχως να ξεχνά την overall παράδοση του ονόματος της και τι αντιπροσωπεύει ενώ παράλληλα παραδίδει μαθήματα του πως παίζεται το ρημάδι το κλασσικό heavy metal.
Προσωπικά το άλμπουμ ήδη βρίσκεται στη λίστα μου με τα καλύτερα της σεζόν ως τώρα και ήδη λιώνει το cd στο player και με βλέπω να παίρνω άλλο για ανταλλακτικό… Kαι όπως λέμε και στο χωριό μου…ΑΞΕΠΤΑΡΑ Uber Alles!