Ήρθε επιτέλους και η σειρά του Brann Dailor των Mastodon να φτιάξει side project band. Με τη βοήθεια των Raheem Amlani (Withered) και Core Atoms (Zruda) συνθέτουν τους Arcadea και δημιουργούν ένα album εξ’ολοκλήρου ηλεκτρονικής φύσεως, μπλέκοντας στοιχεία από μεγαθήρια του παρόντος όπως (φυσικά) οι Mastodon, Perturbator, Lightning Bolt κ.τ.λ.
Το ντεμπούτο περιέχει έντεκα συνολικά κομμάτια μεσαίας διάρκειας που για μένα είναι ένα ικανοποιητικό δείγμα πρώτης δουλειάς. Ως προς το μουσικό περιεχόμενο τώρα, τα τραγούδια θυμίζουν 80’s retro εποχές (τις οποίες δεν έχω ζήσει αλλά καλλιτέχνες όπως ο Perturbator τις κρατάνε ζωντανές), και περιέχουν μελωδίες που κανείς θα έλεγε ότι κατέφθασαν απευθείας από τη “μητρική” μπάντα του κύριου Dailor. Προσωπικά, βέβαια, θεωρώ πως πιο πολύ οι δομές των συνθέσεων είναι δανεισμένες απ’το “Μαστόδοντο”. Όπως και να ‘χει, με τα synthesizers στο μουσικό δυναμικό επιτυγχάνεται μια αρκετά διαφορετική προσέγγιση στη γενική εικόνα.
Περιληπτικά, θα ξεχωρίσω τρία κομμάτια απ’το album. Πρώτα απ’ όλα, το “Gas Giant”, το οποίο είναι και το πρώτο που κυκλοφόρησε το συγκρότημα δύο χρόνια τώρα, αποτελεί ένα ισχυρό “earworm”, δηλαδή μια μελωδία που σου κολλάει στο μυαλό για καταραμένα πολλές μέρες. Σειρά έχει το “Infinite End” το οποίο στερείται τα καλά φωνητικά ενώ η μουσική υπόκρουση κρατάει ένα υψηλό επίπεδο. Ο λόγος που γίνεται αναφορά είναι για να σημειωθούν και τα αρνητικά του album και όχι να “πέφτουν μόνο μέλια και ζάχαρες”. Τελευταίο, κυριολεκτικά, και καλύτερο, το “Magnificent Facade” που τα φωνητικά του Brann το κοσμούν υπέροχα μέχρι το τέλος όπου κυριαρχούν και κατασκευάζουν μια υπέρτατη ψυχεδελική ατμόσφαιρα τα synths χαρίζοντας ένα όμορφο outro στον ακροατή.
Είναι σημαντικό να επιβραβεύουμε τις πρωτότυπες ιδέες και οι Arcadea είναι μία από αυτές. Όχι ότι πρόκειται για ένα γιγαντιαίο “breakthrough” αλλά κάπως έτσι τέτοιοι πειραματισμοί είναι που πάνε μπροστά την ίδια τη μουσική.
P.S.: Με έχει φάει η περιέργεια για το πως θα ακουστούν live – αν κάνουν ποτέ.