Οι Samsara Blues Experiment, μία από τις σημαντικότερες μπάντες του psychedelic stoner ήχου της τελευταίας δεκαετίας, κυκλοφόρησαν νέο album με τίτλο “One With The Universe”. Με αφορμή την εμφάνιση τους στη χώρα μας στο Fuzz Club στις 27 Μαίου, μίλησαν στον Γιώργο Γαζή για το παρελθόν, το busy παρόν τους και το μέλλον.
Καλησπέρα Chris! Πέρασε αρκετός καιρός από την τελευταία φορά που ήσουν στην χώρα μας. Ήμουνα στο τελευταίο show σας στην Αθήνα και ήταν πάρα πολύ καλό. Ποιες ήταν οι εντυπώσεις σου από την χώρα μας και από το ελληνικό κοινό;
Προσπαθώ να πηγαίνω σε συναυλίες και να μην έχω προσδοκίες. Νομίζω ότι ήταν ένα καλό show τότε, αλλά τώρα το trio δουλεύει πολύ καλύτερα, ακούγεται πολύ καλύτερα από αυτό που ανέφερες και είναι πολύ καλύτερα από όλα τα line ups μας. Όλα τα πρόσφατα show το απέδειξαν!
Πέρασαν 4 χρόνια από την κυκλοφορία του τελευταίου σας album “Waiting For The Flood”. Το καινούριο σας “One With The Universe” έχει κάποιες μικρές διαφορές, όσον αφορά τον ήχο, αλλά είναι γεμάτο στοιχεία Samsara Blues Experiment. Πες μας μερικές από τις εμπειρίες από την σύνθεση και την ηχογράφηση αυτού του καινούριου album.
Δεν συνθέτουμε με την έννοια του γράφουμε νότες και παρτιτούρες, είναι περισσότερο trial and error μέθοδος σύνθεσης. Κάποιος δηλαδή φέρνει μια μελωδία και τζαμάρουμε πάνω σε αυτό, προσθέτοντας θέματα και μετά ενώνουμε τα κομμάτια του puzzle. Κάναμε αυτό ακριβώς όλο τον προηγούμενο χρόνο ώστε να έχουμε πέντε καινούρια τραγούδια τον Ιανουάριο του 2017. Μερικά parts μάλιστα βγήκαν όσο κάναμε τις ηχογραφήσεις. Ηχογραφήσαμε ξανά με τον Richard Behrens, που ήταν ο προηγούμενος μας μπασίστας, που έχει γράψει και τα τέσσερα albums. Περάσαμε πολύ καλά σε γενικές γραμμές, αλλά υπήρχαν και αρκετές αγχωτικές στιγμές γιατί ήταν η πρώτη φορά που είχαμε περιορισμένο χρόνο να ηχογραφήσουμε (3 εβδομάδες για όλα μαζί με τις μίξεις) και ήταν και η πρώτη φορά που έπρεπε να πληρώσουμε τον Richard, γιατί δεν είναι μέλος της μπάντας πια αλλά πληρωμένος studio ηχολήπτης. Νομίζω η μεγαλύτερη διαφορά, όσον αφορά τον ήχο, είναι τα τύμπανα. Δεν θέλαμε τον τυπικό stoner ήχο, που ακούγονται λίγο το ταμπούρο και τα πιατίνια και μετά μόνο κιθάρες και ένα super –«μπουκωμένο» μπάσο. Θέλαμε τον ήχο ενός classic rock album. Το παίξιμο του Hans (Eiselt) στο μπάσο νομίζω είναι καταπληκτικό. Δεν είχαμε ποτέ κάτι παρόμοιο. Τα drums και το μπάσο βγάζουν έναν πολύ ζωντανό, σχεδόν «οργανικό» ήχο.
Η μουσική και ο ήχος σας περιγράφεται σαν stoner/psychedelic rock με την επιρροή της Ινδικής Raga σαν βασικό στοιχείο. Η λέξη “Samsara” στο όνομα σας σημαίνει «ο κύκλος όλης της ζωής, της ύλης και της ύπαρξης» στα Σανσκριτικά. Από που προέρχονται αυτές οι επιρροές και πως έχουν αποτυπωθέι στη μουσική σας;
Δεν το σκέφτομαι αυτό πια και να σου πω την αλήθεια, δεν το σκέφτηκα και ποτέ. Μου άρεσε ο όρος Samsara όταν διάβασα Herman Hesse και μερικές πτυχές της Ινδικής φιλοσοφίας με εκφράζουν. Αυτό. Νομίζω ότι είμαι ένας επιφανειακός hippie, αλλά ίσως να μην είμαι. Δεν έχω απαντήσεις στα βαθύτερα μυστήρια της ζωής και μερικές φορές νοιώθω ταπεινός γιατί στην ουσία είμαστε όντως όλοι αστερόσκονη. Όχι πολλά περισσότερα. Ίσως και ακομα λιγότερα.
Οι Samsara Blues Experiment δημιουργήθηκαν το 2007 στο Βερολίνο. Πως γνωριστήκατε και τι οδήγησε στην δημιουργία της μπάντας;
Νομίζω είναι γνωστό το γεγονός ότι γνωριστήκαμε online σε αναζήτηση συνεργατών. Όταν πρωτοήρθα στο Βερολίνο έψαχνα καινούριους ανθρώπους. Το stonerrock.com μαζί με κάποια πρώιμα social media βοήθησαν σε αυτό. Παίζουμε μαζί εδώ και 8-9 χρόνια, με την μόνη αλλάγη να είναι η αλλαγή του Hans από ρυθμική κιθάρα σε μπάσο, που νομίζω είναι από τα καλύτερα πράγματα που μας έχουν συμβεί παρά τα αρχικά προβλήματα. Απλά χρειαζόμασταν λίγο καιρό να αναδιοργανωθούμε.
Ξεκινήσατε σαν touring σχήμα, έχοντας μόνο ένα demo (ένα πολύ καλό βέβαια), παίζοντας τα πρώτα shows σας στην Αμερική. Πως βοήθησε στην πορεία της μπάντας αυτό το διαφορετικό ξεκίνημα;
Νομίζω από τις πρώτες μέρες μας ζούσαμε με την νοοτροπία του slogan: “Just do it!”. Μιλήσαμε σε ανθρώπους, δημιουργήσαμε φιλικές σχέσεις με άλλες μπάντες. Αυτό είναι το “thing” μας νομίζω αν και, μετά από κάποιο σημείο φτάνεις το όριο των επαφών που μπορεί να σου χρησιμεύσουν, αλλά γενικά αυτό μας βγαίνει φυσικά. Αυτές τις μέρες είμαστε πολύ πιο χαλαροί βέβαια από όταν ήμασταν στις αρχές. Απλά αγαπάμε τη μουσική! Αγαπάμε να περνάμε καλά όταν παίζουμε live! Αυτό είναι. Ή νοιώθεις το vibe ή δεν το νοιώθεις. Και είμαι πολύ χαρούμενος που τόσοι πολλοί μοιράζονται αυτό το vibe μαζί μας.
Το έτος 2017 σηματοδοτεί το δέκατο έτος από την δημιουργία σας. Σε αυτά τα 10 χρόνια κάνατε μια πολύ καλή πορεία, με 4 studio albums, 1 live album στο Rockpalast και live shows σε πολύ μεγάλα festivals, όπως το Hellfest, το Austin Psych Levitation, και αρκετά Desertfests στο Λονδίνο και στο Βερολίνο κτλ. Κατά τη γνώμη σου, ποιοι ήταν οι βασικοί παράγοντες που σας οδήγησαν εδώ που είστε σήμερα;
Αγαπάμε την μουσική. Τόσο απλά. Και τώρα ζούμε από αυτό που αγαπάμε. Μπορεί να υπάρξει κάτι καλύτερο από αυτό;
Το 2012 ιδρύσατε το δικό σας record label “Electric Magic Records”. Τι σας οδήγησε σε αυτό και πως βοήθησε αυτή η κίνηση την μπάντα;
Κατά την ταπεινή μου γνώμη, πολλές μπάντες είναι λίγο αφελείς, μερικές φορές και λίγο τεμπέληδες. Νομίζουν ότι ένα μεγάλο label θα τους κάνει rockstars ή κάτι τέτοιο. Αλλά αυτό που θέλω να πω εγώ είναι ότι χρειάζεται να δουλέψετε! Χρειάζεται δουλειά, δουλειά, δουλειά! Το ότι ιδρύσαμε το δικό μας label, βρίσκοντας έτσι την δική μας διέξοδο, ήταν κάτι πολύ καλό, κάτι έξυπνο, γιατί μπορώ να βιοπορίζομαι από αυτό και μπορώ να κοιτάω σε κάθε καθρέφτη εκεί έξω και να είμαι χαρούμενος και περήφανος από αυτό που δημιούργησα. Βέβαια ακόμα βασίζομαι σε συνέταιρους και συνεργασίες, αλλά τώρα μπορώ να τις διαλέξω πιο σοφά και δεν χρειάζεται να βασιστώ σε κάποιο μεγάλο label, μόνο και μόνο επειδή κάποιος θα προσφέρει μεγάλη δόξα ή πολύ χρήμα, που και τα δύο είναι απλά μια ΜΕΓΑΛΗ ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΗ.
Ήσασταν ένα τετραμελές σχήμα από το 2009, με εσένα στην κιθάρα/φωνητικά/synths/sitar κτλ, τον Hens Eiselt στην δεύτερη κιθάρα, τον Richard Behrens στο μπάσο και τον Thomas Vedder στα τύμπανα. Το 2014, ο Richard αποχώρησε και ο Hans πήρε τον ρόλο του μπασίστα και καταλήξατε trio. Πως άλλαξε αυτό τον ήχο της μπάντας, το live performance σας και το songwriting;
Μας έδωσε πολύ περισσότερη ελευθερία στη σκηνή, περισσότερη ελευθερία όταν γράφουμε κομμάτια και γενικότερα περισσότερη ευελιξία. Ήμαστε ακόμα ένα heavy σχήμα, όχι metal, αλλά ένα heavy psychedelic σχήμα. Δεν χάσαμε πολλά όσον αφορά την μουσική. Ο Richard είναι ακόμα φίλος όλων μας, αλλά κερδίσαμε όλοι πολλά περισσότερα. Ο Richard αγαπάει πολύ αυτό που κάνει τώρα, είναι touring τεχνικός ήχου. Ήθελε να βρίσκεται σε tour 200 μέρες το χρόνο, εμείς όμως όχι. Είμαστε πάρα πολύ χαρούμενοι με το πως είναι τα πράγματα τώρα και ελπίζω κάποιοι από τους κριτικούς (παρεμπιπτόντως ΜΟΝΟ στην Ελλάδα!) να ξεπεράσουν τις σκιές του παρελθόντος και να ελευθερώσουν τα μυαλά τους.
Έχετε παίξει σε πολύ μεγάλο κοινό σε open air festivals όπως το Hellfest και το Desertfest, όπως επίσης σε μικρότερο κοινό σε clubs. Ποιες είναι οι διαφορές σε αυτές τις περιπτώσεις και ποιο προτιμάτε;
Παλιότερα ήμουνα πολύ ενθουσιασμένος όταν παίζαμε σε πολύ μεγάλα shows, αλλά αυτό ηρέμησε με τον καιρό. Είμαστε όλοι άνθρωποι. Υπάρχουν fans και υπάρχει μια μπάντα. Είμαστε όλοι κομμάτια ενός πολύ μεγαλύτερου πράγματος. Να περάσουμε καλά και να απολαύσουμε την βραδιά. Προτιμώ να βλέπω τον κόσμο να περνάει καλα, άσχετα αν είναι 50 ή 500, αλλά βέβαια να είναι 500 είναι πιο εντυπωσιακό…
Καινούριο album, κλεισμένο tour και έρχονται πολλά shows. Έχετε σχέδια μετά απο αυτά;
Να χαλαρώσουμε. Ή όπως λένε οι νεότεροι, chill out (γέλια)! Και μάλλον να γράψουμε καινούριο υλικό. Και βέβαια να ταξιδέψουμε μόνοι μας χωρίς να χρειάζεται να παίξουμε σε κάποια συναυλία (γέλια)! Μπορούμε να περάσουμε καλά μόνοι μας με πολλούς και διάφορους τρόπους, δεν χρειάζεται να δουλεύουμε βάσει κάποιου συμβολαίου.
Παίζετε στην Αθήνα στις 27 Μαίου στο Fuzz Club. Τι να περιμένουμε από αυτό το show; Θα υπάρχουν εκπλήξεις;
Μάλλον δεν θα πουλήσουμε καθόλου merchandise, μπορεί ίσως ελάχιστο (γέλια)! Γενικά, σας παρακαλούμε, μην περιμένετε απολύτως τίποτα και μπορεί να είναι μια ευχάριστη έκπληξη! Απλά ελάτε και περάστε καλά, ειδικά αν σας αρέσει αυτό που κάνουμε!
Σε ευχαριστώ πολύ Chris και εύχομαι ό,τι καλύτερο με το νέο album και το tour! Σε αφήνω να κλείσεις με ένα μήνυμα στους fans και στις μπάντες που βρίσκονται εκεί έξω.
Εμείς σας ευχαριστούμε, σας ευχαριστούμε και σας ευχαριστούμε! Απλά free your mind… the rest may follow…
***ENGLISH VERSION:***
Hello Chris! It’s been a while since your last time in Greece. I was at your last show here in Athens and it really was a great one. What were your experiences from our country and the Greek audience?
I try not to go to shows with any expectations at all. I think it was an okay show then, but now the three piece is working much better, sounding much better than at the show you mentioned and much better than any of our earlier line ups. All the recent shows just gave proof to this!
It’s been 4 years since your last album “Waiting for the Flood”.
Your new album “One With The Universe” has a slightly different approach sound wise, but with full of Samsara Blues Experiment elements. Tell us a bit about the composing and recording experience from this new album.
We don´t really “compose” (as in someone writes down any notes or stuff), it´s more like a trial and error-method of making music. Like someone comes up with a melody and we jam on it, add themes, and then we puzzle the pieces together. We did this in all the last year to be able to record these five new songs in January 2017. Some parts just emerged while recording also. We recorded again with Richard, who was our former bassplayer and who recorded all four albums now. We had a great time in general, but it was also stressing at times because this was the first time we had only a short amount of time (3 weeks for everything incl. the mixes) given that fact that this was the first time we had to pay Richard, as he is not more part of the band as more a hired studio-technician for us now. I think a major difference soundwise are the drums, we really did not want the “typical stoner sound” where you hear only a bit of snaredrum and cymbals and then only guitars and a super dumpy bass. We wanted the sound of a “classic rock”-album. Also Hans bassplaying is amazing I think. We did not have sth. like it before. Drums and bass alone provide a very organic sound.
Your music and sound is often described as stoner/psychedelic rock with the Indian Raga influences imprinted all over it. The word “Samsara” in your name is Sanskrit for “cycle of all life, matter and existence” Where do these influences come from and how are they applied in your music?
I really don´t think too much about this at all anymore, nor did I ever. I liked the term Samsara when I read Herman Hesse, and certain aspects in Indian spirituality have some appeal to me. That´s it. I am maybe kind of a rather superficial hippie there, but then maybe I am not. I have no answers to the deeper mysteries of life and oftentimes I am humbled because we all are just stardust indeed. Not much more. Maybe even less.
Samsara Blues Experiment formed in 2007 in Berlin. How did you guys meet and what led to the band’s formation?
I think it´s a well-known fact that we met via internet researches. Back then I was new in Berlin and was looking for people. Stonerrock.com helped and some other early social media. We play together for 8 or 9 years now, with the only difference that Hans switched from rhythm guitar to bass which was maybe the best thing that could have happened, despite all earlier problems. We just needed some time to re-adjust.
You started as a touring band, having only one demo (a really great one), playing your first live shows in the U.S. How did this different beginning contribute to the band’s progress?
I think that from our earliest days on we lived to this one slogan: “Just do it!” Talked to people. Formed bonds and friendships with other bands. That´s our thing I guess though of course at some point everybody reaches his limit of contacts he could serve up to, but yes we do this kind of naturally. But these days we may be much more relaxed than we were in our beginnings. We just love music! We love to have a good time when we play live! That´s it. You either feel the vibe, or you don´t. And I am happy that so many (fans) share this common vibe with us.
The year 2017 marks 10 years since your formation. In these 10 years, you made a really great progress, with 4 studio albums, a live one at Rockpalast, and live performances in great festivals like Hellfest, Austin Psych Levitation, several Desertfests in London and Berlin etc. In your opinion, which were the key aspects that led to the point you are today ?
Loving music. Simple as that. And I now live from what I love. What can be better than that?
In 2012, you started your own record label, Electric Magic Records. Why did it get started and how did this help the band?
You know, IMHO a lot of bands are kind of naive, sometimes maybe even a bit lazy, there. They think a (big) label would make them rockstars or sth. But I tell you sth different, you have to work! You have to work. You have to work! Founding our own outlet was a great thing to do, a clever thing to do, because I can live from that and I can look in every mirror out there and be happy and proud of what I have created. Of course I still depend on partners and cooperations but I can chose them more wisely and don´t have to jump on a big label train, just because someone would promise me big fame or big money, which are both nothing but a BIG ILLUSION.
You were a four-piece band since 2009, with you on guitars/vocals/synth/sitar/etc, Hans Eiselt on second guitar, Richard Behrens on bass and Thomas Vedder on drums. In 2014, Richard left the band and Hans took on the bass and made you a trio. What did this change to the band’s sound, performance and songwriting and composing process?
It gave much more freedom on stage, more freedom when creating songs, overall much much more flexibility. Yet still we are a heavy band, not like a metal band, but a heavy psychedelic band. We lost not much musicwise. Richard is still a friend or all of us, but we all gained so much more. Richard loves what he does now, being a touring sound-technician. He wanted to tour like 200 days a year, we did not. We are super happy as it is, and I hope some of the critics (btw ONLY in Greece!) will get over the shadows of their past ideals, and free their minds.
You’ve played in front of large audiences in open-air festivals like Hellfest and Desertfest, as well as in smaller ones in clubs. What are the differences in these occasions and which one do you prefer?
I used to be much more excited when playing bigger shows once, but this calmed down. We are all people. There are fans and there is a band. We are all part of one big thing. Let´s have a good time and enjoy ourselves. I prefer seeing people have a good time, no matter if they are 50 or 500, but of course 500 is more impressive.
New album, tour booked and a lot of shows incoming. Do you have any other plans after these?
Relaxing. Or as the youngsters say: chill out ;-). And maybe, just maybe writing more new material. And of course more travelling even on my own and without having to play concerts :-). I can enjoy myself in many ways, you know. I don´t have to fulfill somebodies contract.
You’re playing in Athens on the 27th of May in Fuzz Club. What can we expect from this show ? Do you have any surprises planned?
We won´t probably sell any merchandise, or maybe too few as always ;-). Otherwise please expect nothing, and maybe you will be most pleasantly surprised! Just come there to have a good time, especially if you like what we do!
Thanks a lot Chris and all the best with the new album and tour! I’ll let you finish with a message to your fans and the bands and artists out there
Thank you, just thank you, and thank you! Free your minds… the rest may follow…