Χρόνια περιμένω να ακούσω ένα album από την πολύπαθη σκηνή του power – progressive metal που θα με κάνει να αναθεωρήσω την άποψη μου ότι το συγκεκριμένο μουσικό είδος πνέει τα λοίσθια. Δυστυχώς, παρά τις προσδοκίες μου, το Contingent δεν είναι αυτό το album.
Και πώς να είναι όταν από την αρχή και με το εισαγωγικό “Land of Information” η πρώτη λέξη που έρχεται στο μυαλό του ακροατή είναι τετριμμένο και ανέπνευστο. Power-ιες της σειράς, χτισμένες περισσότερο στα πλήκτρα και με τις κιθάρες σε συνοδευτικό ρόλο, με την παρουσία τους απλά να γεμίζει το αρμονικό τοπίο. Ίδια κατάσταση και στο κάπως πιο δυναμικό “Kingdom of Solace”, το οποίο διασώζει η ερμηνεία στα φωνητικά του Terje Harøy που κάνει ότι μπορεί με το υλικό που έχει.
Η συνέχεια με το “Star Men” έχει να επιδείξει μόνο ένα όμορφο ρεφρέν, ενώ στο “A World Divided” έχουμε μια μπάντα να προσπαθεί να παίξει power metal χωρίς riff και χωρίς ένα όμορφο μελωδικό solo. Το εμπορικότατο Nemesis είναι ίσως το δεύτερο καλύτερο του δίσκου, πάλι κυρίως των όμορφων φωνητικών γραμμών. Το πιανιστικό ιντερλούδιο “Contingent part I” οδηγεί στο δεύτερο μέρος του album με το δυναμικότατο “20 Second Century” που θα έπρεπε να είναι πρώτο track, και περιλαμβάνει και solo! Αν θέλετε να ακούσετε οπωσδήποτε ένα τραγούδι από την κυκλοφορία, ακούστε αυτό.
Τα αδιάφορα “Obsession” και “Heir Apparent” ξεκινούν την κατιούσα για το album που περνώντας μέσα από το Keyboard demo του “Contingent part IΙ” σκοντάφτει στο όμορφο solo που δίνει ο Toke Skjønnemand στο “Under Restraint” και συνεχίζει στην υπερ-φλώρικη μπαλάντα “The Tides that Won’t Change” με τα πιο ξενέρωτα γυναικεία φωνητικά που μπορείτε να φανταστείτε. Το δε φινάλε έρχεται με το, copy-paste από 2-3 τραγούδια παραπάνω, “Symphony of Tears” με τα τύμπανα του Morten Gade Sørensen να αποτελούν το μόνο εντυπωσιακό στοιχείο.
Οι Pyramaze προσπαθώντας να φτιάξουν ένα power οικοδόμημα μπολιασμένο με αρκετές δόσεις μοντέρνου metal, σκόνταψαν σε όλα τα κλισέ και των δύο ειδών δίνοντας ένα album που δύσκολα θα ακούσετε δεύτερη φορά.