Πέμπτη βράδυ άνοιξαν για άλλη μια φορά οι πόρτες του six d.o.g.s στου Ψυρρή για να φιλοξενήσει την εγχώρια μπάντα που ακούει στο όνομα Gravitysays_i. Χωρίς πολλά πολλά, ο κόσμος είχε έρθει από νωρίς για να απολάυσει την εμφάνιση η οποία δεν άργησε να αρχίσει σε σχέση με την προκαθορισμένη έναρξη.
Ανταπόκριση: Γιώργος Ρούβαλης / Φωτογραφίες: Γιώργος Κρίκος (περισσότερες εδώ)
Προτού μπούμε στην περιγραφή της εμπειρίας, όμως, να τονίσω πως δεν είχα ξανακούσει τους Gravitysays_i πέρα από ένα τραγούδι πριν χρόνια (και το οποίο δεν μου ‘χε μείνει σαν άκουσμα). Προτίμησα λοιπόν να πάω “απληροφόρητος” ώστε να μην έχω κάποια προδιάθεση και να σχηματίσω μια απόψη εκ των υστέρων, γιατί ως γνωστόν αν σε κερδίσει ένα συγκρότημα στη live εμφάνιση θα σε κερδίσει (πιθανότατα) και στις ηχογραφήσεις του (και το αντίθετο).
Στις 22:15, τα μέλη της μπάντας λαμβάνουν τη θέση τους στη σκηνή και ξαφνικά ο χώρος θα γεμίσει με ησυχία για να τον αντικαταστήσει η μουσική. Αρχίζοντας με το “More Than a Matter of Instinct” για να ζεστάνει λίγο η ατμόσφαιρα, έδωσαν στους “πρωτάρηδες” που παραβρέθηκαν να καταλάβουν για το τι πρόκειται να ακούσουν στη συνέχεια. Τα επόμενα πέντε τραγούδια θα συμπληρώσουν την ακολουθία του πρώτου έχοντας ως κοινό παρανομαστή το “Quantum Unknown”, δηλαδή τη συλλογή που περιέχονται. Ήρεμα riffs, αργό “χτίσιμο”, μελωδικές μακροσκελείς γέφυρες ανάμεσα στα φωνητικά μέρη, περίπλοκες εναλλαγές ρυθμών που μπερδεύουν τον εγκέφαλο και παραγωγή νοσταλγικής διάθεσης είναι λίγα από τα στοιχεία που παρατήρησα. Εκεί είναι και το σημείο που με κέρδισαν να πω την αλήθεια.
Τελειώνοντας με το τελευταίο ομώνυμο κομμάτι του “Quantum Unknown” προχώρησαν σε παλαιότερες κυκλοφορίες όπως τα “The Patterns of Fraud”, “The Urge of Identity” και “The Paradox of Youth”. H συνοδεία της τρόμπετας και των δεύτερων φωνητικών σε συνδυασμό με τα πλήκτρα και τα εφέ συνέβαλλαν σε τεράστιο ποσοστό στη μουσικότητα όλων αυτών, ενώ κάτι που μου έκανε εντύπωση ήταν πως τα drums παρέμεναν συνεχώς αλάνθαστα και ο ήχος τους προσέγγιζε σε ποιότητα τα ηχογραφημένα. Το κοινό ήταν διαρκώς προσηλωμένο και κατευχαριστημένο με την έως τότε εμφάνιση. Λογική απόρροια να “απαιτήσει”, λοιπόν, encore παρόλο που πλησίαζαν μεσάνυχτα. Έτσι το συγκρότημα δεν έχασε την ευκαιρία και έπαιξαν τα “Cry-out” και “Siamese” αποχαιρετώντας και ευχαριστώντας τον κόσμο που προσήλθε.
Αν και δεν είχα αρκετά υψηλές προσδοκίες για το συγκεκριμένο live, μιας και δεν είχα επίγνωση της γενικής εικόνας των Gravitysays_i, έχω να πω ότι τις ξεπεράσαν κατά πολύ και η ώρα πέρασε, αν μη τι άλλο, ευχάριστα. Προτείνω ανεπιφύλακτα σε όποιον βρει την ευκαιρία να τους παρακολουθήσει στο μέλλον.