Στα blues κυμαίνεται το album με μπόλικο ρυθμό από την country και jazz αναλαμπές. Το funk στοιχείο επίσης υπαρκτό, το rock αποτελεί βάση και η African – American νότα το ιδίωμα που δηλώνει τη γεωγραφική διαφοροποίηση. Διαφυλετικές οι εκφάνσεις. Ωμά και ατρόμητα.
“Twelve String Mile” για introduction πέφτει λίγο βαρύ. Κι ας περιλαμβάνει cornet. Βέβαια “Walk On Water” θα προτείνει μεταφορικά και δύσκολα. Ακόμα πιο ώριμη η φωνή, ακόμη περισσότερο το groove. “Banjo Bam Bam” με πρωταγωνιστή το banjo και έναν σκλάβο που επιθυμεί να απελευθερωθεί από τα δεσμά του. Παλαιότερο μα πνευματώδες το “Hands On Your Stomach” όταν κανείς δεν μπορεί να ελέγξει το μυαλό σου και μπορείς και το αναγνωρίζεις έστω και μέσα από τα όνειρά σου. Όμορφα τα σόλο της κιθάρας γεμίζουν τον ήχο και καταλαμβάνουν το πεδίο τόσο έντονα που θυμάται το πλοίο. “Jump Jelly Belly”. Πολεμική η αναφορά όσο χοροπηδηχτή κι αν φαίνεται εξ αποστάσεως. Κλασικός Otis “Tripping On This” και μιλάει πλέον για τη δυσκολία του να ακουστείς. Ύμνος για την ελευθερία το “D To E Blues” και το βιολί απελευθερώνεται. Η απάντηση παρελαύνει με το σημάδι της, “Jumb Out Of Line”. Και το μόνο που θέλει είναι να μείνει στην εξοχή μαζί της, χωρίς να τον νοιάζει τι θα πουν οι άλλοι. “Roll Down The Hill” till you get to the bottom and then come back up with a stick in your hand. Με ένα τρίτο jump πάει και στο Μεξικό…
Άλλος ένας μεγάλος καλλιτέχνης εμπνέεται μέσα από την πορεία του και παράλληλα με τους φόβους του μας χαρίζει ένα δίσκο με αποκαλύψεις και πονεμένες ιστορίες. Η θέληση για ελευθερία είναι η κεντρική ιδέα και η διαχείρισή της το μέσο αποφυγής ή ακολουθίας. Μαζί του ο Jerry Douglas, Ron Miles και ο νεότατος Brandon Niederauer.