Οι Mord’A’Stigmata κυκλοφορούν την τέταρτη ολοκληρωμένη δισκογραφική τους δουλειά με τίτλο “Hope”. Για όσους δε γνωρίζουν τη δουλειά τους, είναι μια μπάντα που κινείται στα black metal μονοπάτια με ισχυρή επιρροή post και sledge στις συνθέσεις τους. Το αποκορύφωμα της καλλιτεχνικής τους προσπάθειας ήρθε το 2013 με το δίσκο τους “Ansia” που τους παρουσίασε στο ευρύτερο κοινό.
Το “Hope” χωρίζεται σε τέσσερα κομμάτια, με τη διάρκεια του καθενός να κυμαίνεται στα δέκα λεπτά. Κάτι που όπως αποδείχθηκε στη συνέχεια θα ήταν ένα από τα μεγάλα προβλήματα αυτής της κυκλοφορίας. Αν και ο δίσκος ξεκινάει με ένα ενδιαφέρον θέμα, πολύ γρήγορα πέφτουμε σε μια διαδικασία που, ναι μεν στόχευε σε tempo και προσέγγιση που μπορούσε να είναι ατμοσφαιρική και «υπνωτική», αλλά καταντάει να είναι βαρετή. Αρχικά, νόμιζα πως μόνο το πρώτο, ομώνυμο, κομμάτι του δίσκου είχε αυτά τα προβλήματα αλλά γρήγορα βρέθηκα μπροστά στο ίδιο μοτίβο σε όλη τη διάρκεια του δίσκου: ένα κλασσικό post-black μεσαίας ταχύτητας riff, στη συνέχεια το μεγαλύτερο μέρος του δίσκου αποτυχημένες προσπάθειες «αφαιρετικού» παιξίματος και σύνθεσης – που να υπογραμμίσω πως όταν γίνεται καλά, δημιουργεί αρκετά ενδιαφέρουσες δυναμικές – και στο τέλος άλλη μια ανακύκλωση της εισαγωγής. Αυτά τα πράγματα είναι αποδεκτά, αρκεί να είναι σε μικρές δόσεις και να μην είναι κάτι που να χαρακτηρίζει μια ολόκληρη κυκλοφορία.
Η μπάντα δυστυχώς δεν κατάφερε να αγγίξει τα επίπεδα του “Ansia” και το χειρότερο είναι πως δεν ήταν μόνο κάποιες λίγες στιγμές μέσα στο δίσκο, αλλά φαίνεται να υπάρχει γενικότερα μια αδυναμία για καλύτερη και πιο ενδιαφέρουσα μουσική.