Βράδυ Παρασκευής, ίσως το πιο κρύο του χειμώνα μέχρι τώρα, και ο κόσμος έξω από τις πόρτες του Κύτταρου ήταν αρκετός από τις 21.00. Στις 21.45 περίπου, μετά από την απαραίτητη ώρα να ξανανοιώσουμε όλα τα μέρη του σώματος μας, τον ρόλο του ανοίγματος της συναυλίας και του ζεστάματος του κοινού, ανέλαβαν οι Insect Radio.
Ανταπόκριση: Γιώργος Γαζής / Φωτογραφίες: Αναστασία Παπαδάκη (περισσότερες εδώ)
Και το κατάφεραν πολύ καλα. Το hardcore punk/math/thrash κουαρτέτο, με 2λεπτες και 3λεπτες στιγμές τρέλας, έπαιξε με πολύ ενέργεια και τρομακτικές ταχύτητες, χωρίς να χάνεται στιγμή η αίσθηση του groove, κομμάτια από την πολύ καλή πρώτη τους δουλειά “We Are Trouble”. Ακραίοι από κάθε άποψη, μανιασμένα κιθαριστικά riffs, αεικίνητος frontman και πολύ δεμένο κ ογκώδες rhythm section, ήταν μερικά από τα στοιχεία που μας έκαναν να περιμένουμε με αγωνία την νέα τους δουλειά, που πληροφορήθηκα ότι έχουν ήδη στα σκαριά.
Μετά από ένα γρήγορο change over, σειρά είχαν οι Still Falling. Έχοντας παρακολουθήσει μία πολύ καλή τους εμφάνιση το καλοκαίρι, ήξερα πάνω κάτω τι έχει να ακολουθήσει. Η death/prog/tech death metal πεντάδα ανέβηκε στη σκηνή με πολύ ενέργεια και ακόμα μεγαλύτερες εντάσεις, δεμένοι και προβαρισμένοι, με άρτια παιγμένες κιθάρες γεμάτες μελωδίες, επιβλητικά φωνητικά, θηριώδες μπάσο με κάποια μικρά τεχνικά προβλήματα που ενόχλησαν περισσότερο τη μπάντα παρά το κοινό, και έναν drummer αριστούργημα. Παίζοντας κομμάτια από το πολύ καλό ντεμπούτο τους “Free Of Avidya”, οι Still Falling με τον όγκο, την πολυπλοκότητα, την μελωδικότητα και το πολύ groove τους ταυτόχρονα, μας έδειξαν τους λόγους που πρέπει, όσοι δεν το έχετε κάνει ήδη δηλαδή, να ασχοληθούμε σοβαρά με αυτή τη μπάντα.
Kαι μετά από ένα λίγο πιο πολύπλοκο change over, την σκηνή κατέλαβαν οι Tardive Dyskinesia. Η προσμονή να ακούσω το εξαιρετικό “Harmonic Confusion” αποδοσμένο live ήταν μεγάλη και μου το ανταπέδωσαν με το παραπάνω. Από την πρώτη κιόλας νότα, φάνηκε η δουλειά που έχουν κάνει, τόσο σε θέμα ήχου, όσο σε θέμα προφανώς άπειρων προβών. Δεμένοι σε επίπεδα recording, έπαιξαν σχεδόν εξ ολοκλήρου την νέα τους δουλειά, με πάρα πολύ ενέργεια, παρά τα αντικειμενικά πολλά τεχνικά προβλήματα που τους έτυχαν. Ο κόσμος πήρε όλη αυτή την ενέργεια και δεν άργησαν να ξεκινήσουν τα mosh pits και οι βουτιές από την σκηνή ακόμα και από τον Μάνθο, με τους Tardive να κάνουν carefully picked περάσματα από προηγούμενες δουλειές τους, με το “Prehistoric Man” και το “No One Cares” να είναι τα highlights. Κάνοντας encore με το “Complicity” από το “The Sea Of See Through Skins”, κατέβηκαν από την σκηνή, αποδεικνύοντας και στο τελευταίο μέλος του κοινού, ότι έχουν περάσει πια σε πολύ υψηλά επίπεδα παιξίματος, ήχου και επαγγελματισμού. Κάτι που θα με κάνει να συνεχίσω να τους κυνηγάω όπου και αν παίζουν.
Τρεις μπάντες πολύ υψηλού επιπέδου και ταιριαστές μεταξύ τους, πολύ καλός ήχος και φώτα και ζεστό κοινό σε έναν πολύ ταιριαστό χώρο για την περίσταση. Τέτοια live χρειαζόμαστε κάθε μέρα.