Το πρώτο studio album για τους The Randen όταν μέχρι στιγμής μας έχουν συστηθεί με ένα single, το “Songs Of Freedom – I Got Nothing”. Έχουν παίξει βέβαια σε διάφορες μουσικές σκηνές και συμμετέχει σε κάποια festival ώστε να μας εκθέσουν δείγματα από τη μουσική τους και πως την χειρίζονται σαν τρίο.
Η εισαγωγή με διευκρινήσεις. “Strange Times” όντως ζούμε. Λίγο από indie, σχετικό grunge ύφος και κλασικό rock-άκι περιλαμβάνεται. Καλή η παραγωγή και καθαρή, σεβαστή δουλειά. Τολμούν και παρουσιάζουν. “We Don’t Wanna Live In Fear” μας εκμυστηρεύονται φωναχτά όταν δεν έχουν και πολλές υλικές απαιτήσεις. Θα βρουν άλλους τρόπους να ζήσουν και ιδανικά να τους καλύπτουν. “For Your Love” με θύμιση στα 70’s και υποσχέσεις σε αυτά που κάποια μέρα θα έρθουν στα θέλω. Λίγο ελαφρο-ίσκιωτα punk rock εμφανίζονται στο “Fake Story” το οποίο στρώνουν κατά το πονεμένο “Dead Animals”. Εκεί που το φτιάχνουν όμως είναι στο ακόμα πιο γρήγορο με το επαναλαμβανόμενο riff–άκι του, “Dog”, όπου χωρίς ανησυχίες κυλά βατά μέχρι τις αλλαγές του, την κεντρική τύπου prog και την τελική τύπου indie – punk. Έχουν τσαγανό.
Κλασικά θα ξεκινήσει το “Brother” που φέρνει λίγο από country μπαλάντα και νομίζω πως είναι το αγαπημένο μου από το δίσκο. Απλό, λιτό και όμορφο. “Ride”,για την επιστροφή στη σειρά, έξυπνη η hard rock σύνδεση. Με τη φυσαρμόνικα και το ντέφι φτιάχνουν ατμόσφαιρα, “Still Don’t Know Why”, παραμένουν μελωδικοί και ήρεμοι. Δεύτερο αγαπημένο μου. Για τον επίλογο, πάλι κουτσά – δειλά δυναμώνουν “It Could Have Been A Rock ‘N’ Roll Year” που όμως στέκεται τόσο όσο χρειάζεται στο είδος. Αν και στα προαναφερόμενα είδη τολμώ να πω πως εκφράζονται επίσης καλά οπότε ας δούμε τη χρονιά σύμφωνα με τα όλα της γιατί οι The Randen δεν είναι μόνο rock n’ roll…
Αυτά για αρχή καλά είναι, λέω εγώ.