Πραγματικά μου είναι πολύ δύσκολο να προλογίσω ένα συγκρότημα με το “μέγεθος” και την σπουδαιότητα των In Flames. Για να καταλάβει κάποιος τι εννοώ, αρκεί απλά να θυμηθεί την μέχρι τώρα πορεία τους. Μιλάμε για μία μπάντα που έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο στην Σουηδική melodic death metal σκηνή των 90’s, εν συνεχεία (μετά το “Clayman”) πειραματίστηκε με τον ήχο της, πηγαίνοντας την μουσική της ένα βήμα παραπέρα και έκτοτε συνεχίζει να μας προσφέρει δισκάρες όπως το “Reroute to Remain”, το “Come Clarity” και το “Soundtrack To Your Escape” (θα μπορούσα να τα αναφέρω όλα, αλλά δεν θέλω να φανώ και υπερβολικός).
Μετά, λοιπόν, από αυτή την πολύ σύντομη αναφορά της 26χρονης καριέρας των In Flames, ας έρθουμε στο σήμερα. Το συγκρότημα από το Gothenburg επέστρεψε δύο χρόνια μετά το “Siren Charms” και μας παρουσιάζει την δωδέκατη ολοκληρωμένη του δουλειά, ονόματι “Battles”. Από τα τέσσερα πρώτα κομμάτια που βγήκαν στην δημοσιότητα πριν την επίσημη κυκλοφορία του album, καταλάβαμε ότι ο ήχος του βαδίζει στα μονοπάτια που μας έχουν συνηθίσει τα τελευταία χρόνια. Δίνοντας για ακόμα μία φορά ιδιαίτερη βαρύτητα στα καθαρά φωνητικά, στην μελωδία και στα catchy refrains, οι In Flames δημιούργησαν δεκατέσσερις συνθέσεις (μαζί με τα δύο bonus tracks) που θα αγαπηθούν ιδιαίτερα από τους λάτρεις του μεταγενέστερου ήχου τους.
Είναι πραγματικά αξιoθαύμαστη η ευκολία της μπάντας να γράφει κομμάτια που σου μένουν στο κεφάλι από την πρώτη κιόλας ακρόαση. Και αυτό θα το συναντήσεις σε μεγάλο βαθμό στο “Battles”, με κομμάτια όπως το εναρκτήριο “Drained” με την ατμοσφαιρική εισαγωγή, το μπαλαντοειδές “Here Until Forever” με την πιο συναισθηματική ερμηνεία του Anders Friden στον δίσκο και το “Save Me ” με το χαρακτηριστικό μελωδικό riffing του Bjorn Gelotte. Άλλες αξιοσημείωτες συνθέσεις του είναι αναμφίβολα το “The Truth” που ήταν από τα πρώτα singles και απόλυτα λογικό αφού αποτελεί μεγάλο “hit”, το “Underneath My Skin” και το ομότιτλο κομμάτι με τα εθιστικά refrain, καθώς και το heavy “Through My Eyes” που κάλλιστα θα μπορούσε να βρίσκεται στο “A Sense Of Purpose”.
Συνοψίζοντας λοιπόν, όσοι είχαν την προσδοκία ότι οι In Flames θα κυκλοφορούσαν ένα “The Jester Race Part 2” ας προσπεράσουν το “Battles”. Οι υπόλοιποι απλά πατήστε το play και απολαύστε έναν από τους καλύτερους δίσκους του 2016.