Σε καιρούς που τα supergroups πάνε και έρχονται, με την πλειοψηφία αυτών να μην αφήνουν το λιθαράκι τους στη μουσική κληρονομιά της rock-metal σκηνής, οι Giraffe tongue Orchestra αποτελούμενοι από μέλη των Mastodon, Dillinger Escape Plan, Mars Volta και At The Drive In, κατάφεραν να κυκλοφορήσουν πριν λίγες μέρες το ντεμπούτο τους ξεπερνώντας τις προσωπικές μου προσδοκίες.
Το πρώτο έναυσμα δίνει το κομμάτι “Crucifixion”, με τον κύριο Duvall (a.k.a. κατακραγμένος αντικαταστάτης του Layne Staley στους Alice In Chains) να μαγεύει με τη χροιά της φωνής του και να συμβαδίζει με τα μυστηριώδη μονοπάτια των κιθαριστικών τελετουργιών. Όλο το album, βέβαια, σου βγάζει αυτό το συναίσθημα του ανεξήγητου, του αινίγματος, και της ανασφάλειας, όπως επιβεβαιώνεται μάλιστα και στο ομώνυμο τραγούδι “Broken Lines”, όπου τα refrain με τα επιπλέον “στρώματα” φωνητικών θυμίζουν παγανιστικό μυστήριο από άλλο μέρος και εποχή. Κρατώντας, σαφώς, ισορροπία στις εντάσεις, το “All We Have Is Now” έχει το ρόλο της μπαλάντας ανάμεσα σε όλα τα άλλα, ενώ το “Back To The Light” είναι το τραγούδι που προδίδει τις rock n’ roll επιρροές των Hinds και Weinman, αλλά και την ικανότητά τους να τις μπλέκουν με doom στοιχεία. Φυσικά, με τη μίξη τόσων μουσικών υποκατηγοριών της rock, δεν μπόρεσαν να μη δανειστούν και λίγο από funk, όπως φαίνεται στο “Every One Gets Everything They Really Want”. Σειρά έχει το “No One is Innocent” που ίσως είναι το πιο βαρύ κομμάτι του ντεμπούτο όπου συμμετέχει στα φωνητικά και ο κιθαρίστας του “μαστόδοντου” και το τέλος αναλαμβάνει να υλοποιήσει το ατμοσφαιρικό “Thieves And Whores”.
Ένας ενθουσιώδης ακροατής των συγκροτημάτων που ανήκουν τα μέλη των Giraffe Tongue Orchestra θα ξετρελαθεί σίγουρα με το “Broken Lines” μιας και περιέχει τα απαραίτητα προσωπικά στοιχειά του καθενός προσφέροντας κάτι καινούριο και πρωτότυπο. Ένας απλός ακροατής, με μεγάλη σιγουριά, αρχικά θα παραξενευτεί, θα αναρωτηθεί και θα δυσκολευτεί να το κρίνει, αλλά μετά από προσεκτικό άκουσμα θα ανακαλύψει την αύρα του album και τη μαγεία των κομματιών.