Φρέσκο album από μία φρέσκια μπάντα. O λόγος για την πρώτη full length συλλογή εννέα κομματιών των νέων Σουηδών εκπροσώπων της post rock/metal σκηνής, Seas Of Years, που κυκλοφόρησε πριν λίγες μέρες με τίτλο “The Ever Shifting Fields” και διάρκεια μόλις 45 λεπτών. Μετά από δύο πειραματικά EP, και δανειζόμενοι τέσσερα κομμάτια από το δεύτερο, ονόματι “Drifting Ever Shifting”, αναδύεται στην επιφάνεια η πρώτη ολοκληρωμένη δουλειά τους.
Κατά το πρώτο άκουσμα του να πω την αλήθεια δεν εξεπλάγην ιδιαίτερα, μιας και φάνηκε να δανείζεται στερεοτυπικά παιξίματα της post rock κοινότητας, δίχως να σου προσφέρει κάποια δυνατή πτυχή αυτής της μπάντας. Έπειτα κατάλαβα ότι ο συλλογισμός μου ήταν λανθασμένος. Το album είναι απλώς ισορροπημένο όσον αφορά τη συμμετοχή των οργάνων και και τη δημιουργία δυναμικών στιγμών, κάτι το οποίο μπορεί να αποπροσανατολίσει εύκολα κάποιον ότι η μπάντα ακολουθεί πεπατημένα μονοπάτια.
Να αναφέρω πως η μετάβαση απο τα κομμάτια που έχουν παρθεί από το δεύτερο EP προς τα νεότερα είναι διακριτή και δίνεται η εντύπωση πως τα τελευταία, όπως το “The Glass Shelter and the View”, είναι ωριμότερα, υπηρετούν την ατμοσφαιρικότητα και, σαφώς, προκαλούν συγκίνηση με μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα.Τα περισσότερα τραγούδια μοιράζονται παρόμοιο μοτίβο ξεκινώντας ήρεμα, συνεχίζοντας δυναμικά και προσφέροντας στο τέλος ένα γαλήνιο επίλογο σαν εξιστόρηση παιδικού παραμυθιού. Επιπρόσθετα, βρίσκω απολαυστικό το γεγονός πως σε μερικά από αυτά δε χρειάστηκε καν η συμβολή των τυμπάνων για να σε μαγνητίσουν (π.χ “Ceasing Bridges”).
Λαμβάνοντας όλα τα παραπάνω υπόψην, δε με συγκίνησαν τόσο πολύ οι δυνατές στιγμές του album, όσο τα ήρεμα σημεία που, ειλικρινά, σε μεταφέρουν σε μαγευτικά, ερημικά και ακύμαντα μέρη, εάν βάλεις λίγη φαντασία και συναίσθημα. Προσωπικό highlight αποτελεί το “Stairwell” με τις καθαρές κιθάρες να “σπέρνουν” ατμόσφαιρα και ψυχική ευχαρίστηση. Special συμβουλή: Ακούστε το αργά το βράδυ.