Οι Bat For Lashes είναι το προσωπικό σχήμα της Αγγλίδας Natasha Khan που πρωτοεμφανίστηκε πριν απο δέκα χρόνια στη δισκογραφία με ένα δικό της, ιδιαίτερο, indie/synth pop στυλ. Ο τέταρτος κατά σειρά δίσκος της “The Bride” είναι εμπνευσμένος απο την ιστορία μιας νύφης, η οποία «χάνει» τον αραβωνιαστικό της σε αυτοκινητιστικό ατύχημα την ημέρα του γάμου τους και αποφασίζει να πάει ταξίδι του μέλιτος μόνη της. Η Natasha ακολουθεί μουσικά αυτό το ταξίδι γράφοντας για τις σκέψεις και τα συναισθήματα της νύφης στη προσπάθεια της να αντιμετωπίσει το δράμα της.
Ο δίσκος ξεκινά με παραμυθένιες μελωδίες που σε βάζουν αμέσως στο κλίμα με μοναδικές εικόνες για τον κάθε ακροατή, αποτέλεσμα της φαντασίας μας. Από στιχουργικής πλευράς νομίζω είναι η καλύτερη δουλειά των Βat For Lashes ξεφεύγοντας από παλιότερες δουλειές της που ήταν αρκετά abstract, χώρις αυτό να σημαίνει ότι είναι κακές. Όσο η ιστορία εκτυλίσσεται η μουσική παραμένει ήρεμη και χαλαρή μέχρι να έρθει το “Sunday love”, πέμπτο κομμάτι του δίσκου, δίνοντας έναν πιο uptempo ρυθμό, ξεχωρίζoντας έτσι μαζί με το “In god’s house” που σπάνε τη μονοτονία αποδίδοντας και το ψυχολογικό ξέσπασμα της ηρωίδας μας. Πριν φτάσουμε στα τελευταία κομμάτια του album βρίσκουμε τη Natasha να μας απαγγέλλει ένα ποιήμα που έχει γράψει σε συνεργασία με τον Simone Felice, συγγραφέα αλλά και μουσικό, που είναι ιδιαίτερα σκοτεινό κρίνοντας και μόνο απο τον τίτλο “Widow’s Peak”.
Μετά λοιπόν από αρκετά ακούσματα του δίσκου κατέληξα ότι δεν μπορείς να τον ακούσεις σωστά και να τον εκτίμησεις αν δεν τον αντιμετωπίσεις σαν ταινία. Μουσικά δεν έχει πολλά να προσφέρει, αλλά δεν είναι σκοπός του να σε συνεπάρει μελωδικά, παρα μόνο εάν φτιάξεις εικόνες βασισμένες στο σενάριο. Αυτός ακριβώς είναι ο λόγος που ξεχωρίζει σαν κυκλοφορία και εάν έχετε διάθεση να φτιάξετε μια δική σας ταινία, λαμβάνοντας ερεθίσματα για τις σκηνές απο το soundtrack, τότε πρέπει να ακούσετε το “Τhe Bride”.