Μετά το “Darkness in a Different Light” (2013) οι προσδοκίες μου για τον επόμενο Fates Warning δίσκο ήταν απαιτητικές καθώς το “Darkness…” πέρασε και δεν (με) ακούμπησε. Το opener “From the Rooftops” κυκλοφόρησε μερικές εβδομάδες πριν τον δίσκο και δικαίως μετέδωσε κύματα χαράς στους οπαδούς.
Ήρεμο μέχρι τα δύο πρώτα λεπτά, metal-ικό στη συνέχεια, γεμάτο έμπνευση και με όλα τα χαρακτηριστικά που αγαπάμε στους Fates Warning, το εναρκτήριο κομμάτι έκανε την καλύτερη εισαγωγή. Το “Seven Stars” που παίρνει τη σκυτάλη είναι μάλλον το hit του δίσκου με εξαιρετικές μελωδικές γραμμές και refrain που μένει. Το “SOS” στέκεται πιο αδύναμο συνθετικά και δεν καταφέρνει να ξεχωρίσει. Έτσι είναι η σειρά του πρώτου δεκάλεπτου κομματιού, του εξαιρετικού “The Light and Shade of Things”. Αρχίζει ήρεμα για να πάρει τη μορφή χείμαρρου μετά το τρίτο λεπτό. Η μουσική και η φωνητικές γραμμές του Adler μας χαρίζουν έναν μοναδικό χορό στο υπόλοιπο του τραγουδιού του οποίου οι κορυφώσεις λαμβάνουν χώρα σε πολλά επίπεδα. Τα πέντε λεπτά του “White Flag” στέκονται αντάξια της ποιότητας του δίσκου ως τώρα αφού για ακόμη μια φορά περιέχουν όμορφα κιθαριστικά θέματα και κολλητικό refrain.
Αντίθετα, το υπέροχα μελωδικό refrain τoυ “Like Stars Our Eyes Have Seen” μάλλον δεν είναι ικανό να καλύψει το «κενό» του υπόλοιπου κομματιού. Το δεύτερο δεκάλεπτο τραγούδι του δίσκου που ακολουθεί, το “The Ghosts of Home”, απλώνεται λιγότερο σε κορυφές όπως το προηγούμενο και περισσότερο σε κοιλάδες. Λιγότερο μυτερά riffs και περισσότερη έμφαση στις κιθαριστικές γραμμές παρά στις φωνητικές, το tempo να εναλλάσσεται, ενώ κυρίαρχο ρόλο παίζει η ατμόσφαιρα. Το ομότιτλο κομμάτι που κλείνει τον δίσκο λειτουργεί σαν ένα –όμορφο- outro, instrumental και με μια ομιλία που άλλοτε βγαίνει στην επιφάνεια και άλλοτε χάνεται κάτω απ’ τη μουσική.
Συνολικά το album είναι από τις καλύτερες στιγμές της μπάντας τα τελευταία χρόνια αλλά μάλλον όχι ένα από τα αριστουργήματά της. Παρ’ όλα αυτά, ο δίσκος αποτελείται κυρίως από πολύ καλές στιγμές οπότε και θα ανταμείψει όποιον τον ακούσει και σίγουρα τους οπαδούς.