Μετά από τέσσερα χρόνια, οι Νορβηγοί Virus, έβγαλαν σε κυκλοφορία τον τέταρτο δίσκο τους. Το “Memento Collider”, είναι ένα βήμα ακόμα πιο κοντά στον avant-garde ήχο και λιγότερο στον τυπικό ηχητικό πειραματικό των Virus, δηλώνοντας την εξέλιξή τους και πως είναι ένα καλλιτεχνικό συγκρότημα ή αλλιώς, το έργο ενός διαταραγμένου μυαλού.
Ο αμέσως αναγνωρίσιμος, παράφωνος τόνος της κιθάρας του frontman Czral, με τις funky μπασογραμμές του εξαιρετικά ταλαντούχου Petter Berntsen να κυριαρχούν στο μείγμα και τον drummer Einar Sjursø να κρύβεται στο παρασκήνιο με ρυθμούς τύπου jazz, κάνει το “Memento Collider”, να είναι εντελώς χορευτικό σε πολλά σημεία, ειδικά στο “Rogue Fossil”.
Το εναρκτήριο κομμάτι που διαρκεί λίγο περισσότερο από δέκα λεπτά, “Afield”, λειτουργεί με τον ίδιο χορευτικό τρόπο. Τα νωχελικά γρατζουνίσματα στις χορδές της κιθάρας, τη φωνή του Czral να σπάει μέσα στο κομμάτι, δίνοντας μια μαγευτική ατμόσφαιρα και τις μπασογραμμές να μας λικνίζουν σε όλη τη διάρκειά του, θυμίζοντας περισσότερο disco-beats παρά metal. Αυτή η έλλειψη της σκοτεινής και χαοτικής ατμόσφαιρας των Virus, δεν σημαίνει πως κάνει το “Memento Collider” λιγότερο περίεργο και κολασμένο.
Θα μπορούσες να το αποκαλέσεις και progressive metal, με βάση τα jazz-οϊδή drums και τις εκτός ρυθμού μελωδίες, στο κομμάτι “Dripping Into Orbit”. Θα μπορούσες εξίσου εύκολα, να το πεις και ψυχεδελικό, με την πιο lo-fi εκδοχή τους στο “Steamer” και την χαλαρή trippy κιθάρα που βρίσκεις αργότερα στο κομμάτι. Ενώ στο “Gravity Seeker”, το κλίμα είναι μεν ψυχεδελικό, αλλά διαφέρει αρκετά από το προηγούμενο, αφού είναι περισσότερο surf rock, με το solo της κιθάρας να είναι σαν ένα απαλό άγγιγμα στις χορδές, φέρνοντας στο μυαλό την δεκαετία του 1950.
Το μόνο σίγουρο, είναι πως το “Memento Collider”, είναι avant-garde, χωρίς ωστόσο να σου αφήνει μια αίσθηση βλασφημίας, που δεν μπορείς να θυμηθείς ποια σημεία σου άρεσαν περισσότερο. Και αυτό είναι που κάνει τους Virus πραγματικά ξεχωριστούς. Το γεγονός ότι κατορθώνουν να ξετυλίγουν πτυχές της avant-garde, με έναν ανάλαφρο, μοναδικό και πιασάρικο τρόπο, κάνοντας τη μουσική τους να σου κολλάει και να σου κολλάει σκληρά, με έναν ειρωνικό τρόπο.