Η κυκλοφορία του “The Fall of Hearts” των Katatonia είναι κάτι που πολλοί από μας περιμένουν εδώ και αρκετό καιρό, με περίσσεια ανυπομονήσια. Τελικά άξιζε η αναμονή.
Όταν έδωσαν δείγμα του δίσκου με τη κυκλοφορία του κομματιού “Old Heart Falls”, μπορώ να πω ότι εκστασιάστικα, γιατί είχα να κολλήσω με κομμάτι τους απο τη περίοδο του “The Great Cold Distance”. Ο δίσκος είναι πολύ προσεγμένος και έχει έναν μαγικό τρόπο να συνδιάζει άψογα τις δυνατές κιθάρες με κρουστά, synths και ατμοσφαιρικά περάσματα πού “κλέβουν” λίγο απο το post ιδίωμα, συνδιασμένα με μία φωνή που όλοι αγαπάμε συνθέτουν κάτι μοναδικό.
Το album ανοίγει με το “Takeover”, ένα κομμάτι που καταφέρνει να σε ταξιδέψει με τα ανατολίτικα περάσματα του, τις riff-αρες και τις λεπτομέρειες με το πιάνο. Φτάνοντας στο “Old Heart Falls”, ο δίσκος απογειώνεται και σκέφτεσαι ότι είναι η καλύτερη διαφήμιση του album και δικαίως ηταν το πρώτο τραγούδι που έδωσαν στη δημοσιότητα. Θα μπορούσα να αναλύσω κάθε κομμάτι ξεχωριστά, αλλά πραγματικά θα ήταν σαν να γράφω, αν όχι 13 φορές, έντεκα τουλάχιστον, τα ίδια και τα ίδια, όντας αδύναμος να επινοήσω καινούριες λέξεις, συνώνυμες του “τέλειου”. Γι’αυτό θα σας προτείνω να ακούσετε τον δίσκο ξανά και ξανά αφήνωντας τις αισθήσεις σας να φτάσουν εκεί που δεν φτάνουν τα λόγια.
Αν και σπάνια οι κυκλοφορίες των Katatonia είναι απογοητευτικές, υπάρχουν κάποιες πιο ειδικές περιπτώσεις που νιώθεις ότι αυτός ο δίσκος είναι πιο ιδιαίτερος – και ναι, το “The Fall of hearts” είναι μία από αυτές!