Τι θα συνέβαινε αν αύριο οι υπολογιστές σταματούσαν να λειτουργούν; Οι θρυλικοί Hawkwind δίνουν την απάντηση στον καινούριο δίσκο τους “The Machine Stops”. O Γιώργος Χούλλης είχε την μεγάλη τιμή να συνομιλήσει μ’ έναν ευδιάθετο Dave Brock για το νέο τους album, τις συναυλίες τους στη χώρα μας, αλλά και το παρελθόν της μπάντας. Απο την όμορφη αυτή κουβέντα δεν μπορούσε φυσικά να λείπει η αναφορά σε έναν παλιό φίλο και συνεργάτη που έφυγε πρόσφατα…
Καλησπέρα κύριε Brock! Πρώτα απ’ολα θα θελα να μιλήσουμε για τον καινούριο σας δίσκο “The Machine Stops”. Αν δεν κάνω λάθος είναι ο πρώτος concept δίσκος μετά απο 10 χρόνια.
Ναι, ο τελευταίος είναι απο τότε. Έχουμε κάνει βέβαια και πριν αρκετά χρόνια το “Warrior at the Edge of Time” που είναι επίσης concept. Αλλά ναι, εδώ έχει ενδιαφέρον.
Η επιλογή του concept έγινε επειδή θεωρήθηκε επίκαιρο για την σημερινή εποχή;
Είναι μία ιστορία Sci-Fi, μικρού μήκους, γραμμένη απο τον E.M Foster το 1909. Έχει ενδιαφέρον μιας και περιγράφει τη σχέση των ανθρώπων που ζουν σε υπόγειους πύργους με τους υπολογιστές, όπου τελειώνει ό,τι αυτοί φαντάζονταν. Είναι ένα ενδιαφέρον concept, και όταν διάβασα το βιβλίο είπα “γιατί δεν κάνουμε έναν δίσκο μ’αυτό;”.
Ποια η άποψη σας για τη σχέση ανθρώπου-μηχανής; Είναι μόνο καταστροφική ή μπορεί να έχει και θετικές συνέπειες;
Στη σημερινή εποχή αν οι υπολογιστές “τα παίξουν” κανείς σχεδόν δεν είναι σε θέση να τους φτιάξει (γέλια). Στο concept βλέπει κανείς τους ανθρώπους που ευθύνονται για τη λειτουργία των υπολογιστών να πεθαίνουν και κανείς να μην μπορεί να κάνει κάτι. Δεν ξέρω για σένα, αλλά εγώ αν χρειαστώ service στο αμάξι μου πρέπει να δω στο YouTube τι συμβαίνει. Αν αύριο σταματήσει αυτό θα πρέπει να γυρίσουμε πίσω σε όλα αυτά τα τεράστια εγχειρίδια χρήσης.
Πίσω στη μουσική! Πριν μερικούς μήνες κυκλοφόρησατε και solo δίσκο. Ποιά η βασικότερη διαφορά του να κυκλοφορείτε έναν προσωπικό δίσκο απο το να είσαστε ο εγκέφαλος των Hawkwind;
Είναι φορές που πηγαίνεις με διάφορες ιδέες στα υπόλοιπα μέλη της μπάντας, οπότε εκεί τι σκέφτεσαι; “Δε νομίζω να τους αρέσει αυτό” οπότε και πρέπει να τις ηχογραφήσω εγώ. Όταν το “The Machine Stops” κυκλοφόρησε έπρεπε να ανακατέψουμε ιδέες που περίσσεψαν από τον δίσκο. Το να φτιάχνω solo δίσκους είναι διασκεδαστικό. O drummer μας, ο Ritchie, έρχεται τακτικά για να εξασκείται στα τύμπανα και καμιά φορά είμαστε οι δυό μας, οπότε όταν ηχογραφώ προσωπικό δίσκο, του λέω “Ritchie θες να παίξεις στo solo δίσκο μου;” και εκείνος απαντάει “ναι, μέσα”.
Ποιά η μέθοδος συνεργασίας σας με το υπόλοιπο group; Είσαστε ανοιχτός σε ιδέες απο τα υπόλοιπα μέλη ή όλα περνάνε απο εσάς;
Τα περισσότερα τα κάνω εγώ. Ολοι έχουμε ιδέες, τις jam-άρουμε μαζί, τις ανακατεύουμε κάποιες φορές. Κάτι ενδιαφέρον που κάνουμε τον τελευταίο καιρό είναι να ηχογραφούμε τις συναυλίες που δίνουμε κι μετά καθόμαστε και τις ακούμε. Επίσης έχουμε έναν καινούριο μπασίστα, νεαρό σε ηλικία, που διασκεδάζουμε να παίζουμε μαζί του, μιας και παίζει πολύ καλά και δίνει πολλές ιδέες.
Πως θυμάστε εσείς τις συναυλίες σας εκείνη την εποχή;
Χρησιμοποιούσαμε δυνατά strobe lights όλα αυτά τα χρόνια. Θυμάμαι παίζαμε σ’ ένα πανεπιστήμιο, χρησιμοποιούσαμε strobe lights και ο κόσμος που ερχόταν να μας δει έπινε πολλές μπύρες και σίγουρα όταν βλέπεις τέτοια φώτα όταν είσαι πιωμένος είναι ό,τι χειρότερο (γέλια).
Πιστεύετε οτι οι Hawkwind ήταν μία επικίνδυνη μπάντα για την εποχή που βγήκαν;
Ξέρεις είμαστε όλοι χορτοφάγοι και έχουμε κάνει αρκετές συναυλίες φιλανθρώπικου χαρακτήρα για τα ζώα. Είναι ρουτίνα να προσπαθείς ν’ αλλάξεις οτι συμβαίνει στον πλανήτη (γέλια). Προσπαθούμε ακόμη να κάνουμε νεαρά σε ηλικία άτομα να εμπλακούν στα όσα γίνονται στον κόσμο. Μουσικά πιστεύω οτι έχουμε ακόμα ενδιαφέρον.
Δεν μπορώ ν’αποφύγω να σας ρωτήσω για έναν παλιό σας φίλο και συνεργάτη, που έφυγε πρόσφατα. Όπως καταλαβαίνετε αναφέρομαι στον Lemmy. Θα ήθελα αν θέλετε να μοιραστείτε μαζί μας κάποια ανείπωτη ιστορία απο την εποχή που ήταν μέλος των Hawkwind.
Με τον Lemmy πήγαινα συχνά cinema όταν ήταν στο Bristol. Θυμάμαι ότι εγώ με τον Lemmy και τη γυναίκα μου πίναμε σαμπάνια ένα απογεύμα με παγωμένο αέρα και έκλειναν τα μάτια μου (γέλια). Κρατούσα επαφή με τον Lemmy, ανταλλάζαμε μηνύματα και πολλές φορές βρισκόμασταν όταν παίζαμε στα ίδια φεστιβάλ. Βασικά έκανε αυτό που ήθελε και πέθανε όπως ήθελε. Ξέρεις είναι λυπηρό ν’ ανεβαίνεις πάνω στη σκηνή ενώ τρέμεις. Δεν περίμενε κανείς να φτάσει τα 70 αλλά τελικά τα κατάφερε.
Αν θυμάμαι καλά, το 2005 σ’ ένα live σας ο Lemmy ξανανέβηκε μαζί σας στη σκηνή μετά απο 30 χρόνια. Πώς νιώσατε τότε;
Έχει ξανακάνει μαζί μας κι άλλες συναυλίες πριν από αυτή. Όπως εκείνη στο Wembley με τον Arthur Brown. Είχαμε τον Arthur Brown μαζί μας για περίπου ενάμισι χρόνο και ο Lemmy εμφανίστηκε μαζί μας στη σκηνή. Ετσι είχαμε μαζί μας τον Lemmy και τον Arthur Brown στη σκηνή του Wembley! Όσο για το live στη Φινλανδια, ήταν αρκετά ασυνήθιστο γιατί ήταν μεσάνυχτα και είχε ήλιο, ενώ η σκηνή έβλεπε ένα τεράστιο χωράφι που το χώριζε μία ακτή, μιά απίθανη περιοχή. Εντελώς ασυνήθιστο.
Κάπου διάβασα οτι είχατε την τύχη να βρεθείτε στο ιστορικό live του Jimi Hendrix στο φημισμένο Isle Of Wight το 1970. Τι αναμνήσεις έχετε απο τότε;
Ηταν χάος. Και μάλιστα έχω και μία φωτογραφία απο εκείνη την εμφάνιση, δεν μπορείς να φανταστείς πόσο μεγάλο ήταν. Ένα απο τα πιό αλλόκοτα που μας συνέβησαν ήταν ότι παίζαμε κάτω απο μία τέντα που έγραφε “Canvas City”. Εκεί υπήρχε ένα μεγάλο κάμπινγκ, φύσαγε υπερβολικά και το όλο πράγμα κατέληξε σε φιάσκο. Τα πάντα άρχισαν να πέφτουν και έπρεπε να πούμε στον κόσμο να κρατάει. Φαντάσου τόσο κόσμο έπειτα απο χρήση LSD με τα χέρια στον αέρα να κρατάει μία φουσκωτή τέντα. Βλέπουμε φωτογραφίες απο εκείνη τη συναυλία και λέμε “σκέτος εφιάλτης”.
Είσαστε στην μουσική εδώ και 47 χρόνια, κυκλοφορείτε ακόμη πολύ καλούς δίσκους και γενικότερα παραμένετε δημιουργικός. Το θεωρείτε επιτυχία αυτό;
ΕΙΜΑΙ ΜΙΑ ΙΔΙΟΦΥΙΑ!!! Γιατί δεν το αναγνωρίζει κανείς (γέλια);
Κι όμως το αναγνωρίζουν. Υπάρχουν πολλοί μουσικοί εκεί έξω απο τον Jarvis Cocker των Pulp και τον Peter Hook των New Order στον Henry Rollins και τους Monster Magnet που παραδέχονται τους Hawkwind σαν μεγάλη τους επιρροή. Και μάλιστα να σοε ενημερώσω οτι στην πρόσφατη συναυλία των Monster Magnet στην Ελλάδα o Dave Wyndorf φορούσε μπλούζα σας. Πως αισθάνεσαι όταν ξέρετε οτι έχετε επηρεάσει τόσους μεγάλους μουσικούς;
Απλά είμαστε εκεί έξω και κάνουμε αυτό που κάνουμε και γι’αυτό άλλωστε υπάρχει η μουσική μας. Η μουσική είναι τέχνη κι εγώ προσπαθώ να κάνω πράγματα και ν’ αλλάξω πράγματα.
Ποιές άλλες μπάντες επηρεασμένες απο τους Hawkwind εκτιμάτε περισσότερο;
Είναι πολλές για να τις ονομάσω. Ξέρεις έχουμε το Hawk Easter festival κάθε χρόνο στην πόλη μας και φέρνουμε πολλές ασυνήθιστες μπάντες να παίζουν κι αυτό προσπαθούμε να κάνουμε. Υπάρχουν μαζεμένες πάρα πολλές tribute μπάντες, αλλά και συγκροτήματα, μουσικοί με πολύ καλές ιδέες και είναι δύσκολο στη σημερινή εποχή να προχωρήσουν παραπέρα σε αυτό που κάνουν. Το καλό είναι οτι παίρνουμε πολλές τέτοιες μπάντες στο festival μας και κάποιες από αυτές είναι πάρα πολύ καλές.
Τι σας έχει μείνει αξέχαστο απο τις προηγούμενες εμφανίσεις σας στην Ελλάδα;
Η επίσκεψη μας στο μαντείο των Δελφών, ένα καταπληκτικό μέρος όπου περάσαμε υπέροχα. Είχαμε μία μέρα ελεύθερη και το επισκεφθήκαμε, μιας και πάντοτε το θέλαμε. Ηταν μία φανταστική εμπειρία που απόλαυσα.
Στις 20 και 21 Μαίου επιστρέφετε. Τι μπορεί ο κόσμος να περιμένει απο εσάς;
Ενα συναρπαστικό show. Θα ξεκινήσουμε τις πρόβες την επόμενη εβδομάδα, μέχρι και την μεθεπόμενη. Ελπίζω να είναι ένα συναρπαστικό show.
ΟΚ κύριε Brock, αυτά απο μένα! Ήταν μεγάλη μου χαρά που μιλήσαμε και ελπίζω να σας δω και στην Αθήνα.
Ευχαριστώ κι εγώ Γιώργο, θα είναι ωραία.
***ENGLISH VERSION:***
Good evening Dave. First of all i want to talk about your new album “The Machine Stops”. If i am right it’s your first concept album after a decade.
Yeah the last one it’s about that. But we did the “Warrior on the Edge of Time” were did actually a bit of concept on that a couple of years ago. But yeah this is intresting one actually.
You choose the concept because you think that it’s topical for nowadays?
It’s a short size Sci-Fi story written from E.M. Foster written on 1909. It describes people’s relationship with computers and also living in subterranean towers were probably end up humans doing what should they imagine But yes it’s an intresting concept i read the book and i said “what an idea. Why we’re not doing an album with that ones?”
What do you think about the relationship between man and machine nowdays? Could it be only destructive or can do good things too?
You know in these days if our computers go wrong none of us faith is clear up to repair (laughs). So in the album concept the machine functions. And the people who used to look after the machine all died, so nobody knows how to repair things. I don’t know about you but when my car, a diesel pump i have needs serve i actually go on Youtube to see what happened, if all this fell appart we all have to go on these big manuals.
A couple of months ago you release a solo album too. What’s the main difference to release a solo album than to be the mastermind of Hawkwind?
Sometimes you play these different numbers to the rest of the band so what do you think of this in the hint? “I don’t think they like that song” so i carry on recording everyone and since the “Machine Stops” came album we mixed some other tracks that gone from the album. Doing my solo stuff it’s quite fun. Richie our drummer comes down regularly to practice his drums and sometimes is the two of us so when i do my solo stuff i always go to Richie and say “hey Richie you wanna play drums” and he always saying “Yeah alright!”.
What’s the method of working with the rest of your bandmates in Hawkwind? Are you open to new ideas or everything it’s up to you?
I do a lot of the stuff. You know everybody got ideas, we play things together, sometimes we mix stuff together. An interest thing is that we recorded some of the shows that we doing now which is quite interesting to listen back. We also have a young bass player, a very good player and it’s fun to play with him because he give you actually a lot of ideas.
Let’s talk now apout the past. What’s your own memories from Hawkwind’s past shows?
We used a lot of strobe lights we have a lot of this through years and years. I remember that we used them to a university where a lot of the students drinking beer, and the worst thing possible is to drink a lot of beer and saw the strobe light going (laughs).
Do you believe that Hawkwind were a dangerous band when they came out?
You know we were all vegetarians and we do a lot of animal charities actually. it’s a routine to try to change things in the planet (laughs). We try to get younger people involved into what is going on on this world. Musiacly i suppose we are still intresting.
Dave I cannot avoid to ask you about an old partner and friend who passed away a few months ago, as you understand i’m talking about Lemmy. dο you to share with us an untold story from Hawkwind’s era with him.
With Lemmy we used to go to cinema quite offen when he was down in the west country in Bristol, and i have champagne in the storm breeze in the afternoon with a blink of an eye (laughs) and with my wife. We sat and drank some red champagne unusual for Lemmy (laughs). I used to be in touch with Lemmy, we used to text to each other and sometimes we meet after festivals. He do what he wanted to do basically and he died the way he wanted to die. It’s quite sad to go on stage when you’re shaking. I didn’t expect him to live in the age of 70 but he did it.
In 2005 if i remember good Lemmy joined you on stage after 30 years. How did you feel back then?
We’ve done another gigs before it like in Wembley Arena with Arthur Brown. We had Arthur Brown working with us for a year and a half and Lemmy come out and play with us on stage. So we had Lemmy along with Arthur Brown on stage of Wembley Arena. So the show on Finland was quite unusual because it was daylight in midnight and the stage was facing a field with a huge ocean line, a quite amazing side. It was unusual.
I read somewhere that you was lucky enough to see Jimi Hendrix performing on the famous Isle Of Wight festival in 1970. What’s your memories from this?
Big chaotic really! I got a photograph of this show one and you can’t realize this festival how big it was. One of the weirdest things was that we played in a tent called “Canvas City”, it was a big camp was done and the air that blowing was keep it up and what happened was a generic fail. And things started sinking down and we have to tell everybody to hold it up in the air. Imagine a lot of people who taking LSD and they all have to stand with their hands up in the air holding this inflatable dome. We see pictures from it and we say “what a nightmare”.
It’s been 47 years since you’ve been start, and you’re still creative and doing a lot of great things. Do you feel successful for that?
‘CAUSE I’M A GENIUS, THAT’S WHY!!! (laughs). Why does not nobody recognizes it?
There are many musicians out there from Pulp’s Jarvis Cocker and New Order’s Peter Hook to Henry Rollins and Monster Magnet that they call Hawkwind as one of their mainest influence, and by the way i have to tell you that their singer Dave Wyndorf was wearing a Hawkwind T-shirt during their show in Greece. How do you feel when you know that you inspired so many people with your music?
We just do what we do. And that’s why our music about, music is an art, basically i try to do things and to change things.
Any other bands inspired by Hawkwind that you like?
It;s a long list to name all of them. We have our Hawkeaster festival in our local town and we get a lot of unusual bands that coming down to play, that’s what we trying to do. I think it’s quite difficult in this day and age, because there are a lot of tribute bands and a lot of young bands and musicians with wonderful ideas really quite stacking to finding a way forward across in what are they doing. The good thing is what we get a lot of these young bands playing in our festival and some of them are really good
What’s the most unforgetable thing from your past visits in Greece?
When we go to the oracle of Delphi, it was a wonderful place to visit and we had a wonderful time. We had a day off and we went there, we always wanted to go there as well. That was a fantastic experience i enjoyed that.
20 & 21 May you re coming back. What can the Greek people waiting from you?
An exciting show. We will start practicing actually next week and a week after. Hopefully it will be very exciting.
Ok Mr.Brock that’s all from me. It was a big pleasure to talk with you. And h hope to see you in Greece.
Thank you very much George! It will be nice.