Το καλοκαίρι μπήκε νωρίτερα για κάποιους την Πέμπτη, αφού η τελευταία μέρα του Μαρτίου μας βρήκε στο Tiki Bar, σε μια βραδιά που μύριζε παραλία, κύμα, και τεκίλα… Υπεύθυνοι δε θα μπορούσαν να είναι άλλοι από τους Dirty Fuse και τους Messer Chups, που με τις μουσικές τους μας έβαλαν σε κλίμα διακοπών και χαλάρωσης.
Ανταπόκριση: Εύη Φιλιππίδη / Φωτογραφίες: Δανάη Φωκίου (περισσότερες εδώ)
Ο κόσμος είχε αρχίσει να γεμίζει το μαγαζί και οι Dirty Fuse σήμαναν την έναρξη. Αν και τους παρακολουθώ στη δισκογραφική τους δουλειά, ήταν η πρώτη φορά που τους είδα live και σίγουρα δε θα χάσω άλλη ευκαιρία να τους ξαναδώ. Η τετράδα -πλέον- από την Αθήνα, για περίπου μία ώρα μας έκανε να χορέψουμε υπό τους ήχους των surfμπέτικων και όχι μόνο, αφού δεν έλειψαν κομμάτια από όλη τους δισκογραφία. Η “έκπληξη” για το τέλος του set, ήθελε την Έρη Καπετανάκη να αφήνει την κιθάρα της και να παίρνει τον τζουρά, παίζοντάς μας τα αγαπημένα “Why Don’t You Tell Us?”, “I’m a Junkie”, “Mar Gaya” και “The New Victor”, δίνοντας τη σκυτάλη στους Messer Chups.
Η τριάδα από την Ρωσία, επισκέφτηκε για τρίτη φορά τη χώρα μας, δύο χρόνια μετά από την τελευταία τους επίσκεψη, με την ίδια πετυχημένη συνταγή, Tiki-Dirty Fuse-Messer Chups. Όσοι τους είχαν χάσει τις προηγούμενες φορές, είχαν μία ευκαιρία ακόμα για να τους δουν, μαζί κι εγώ. Στα πρώτα λεπτά του set, υπήρξαν αρκετά τεχνικά προβλήματα, με αποτέλεσμα να υπάρχουν κενά ανάμεσα στα κομμάτια, κατάφεραν όμως να τα λύσουν σε μικρό χρονικό διάστημα. Ωστόσο, υπήρξε και ένα μεγάλο κενό όταν έσπασε η χορδή από την κιθάρα του Gitaracula, όπου ο Dr. Boris έσπευσε να γεμίσει το κενό με το χιούμορ του και μας έκανε να νιώσουμε οικεία, χαλαρώνοντας απέναντί τους και σιγά-σιγά αφεθήκαμε στη μουσική τους, βυθίζοντάς μας στα άδυτα της surf.
Το video wall από πίσω, πρόβαλε εικόνες από b-movies, sci-fi και occult ταινίες, καθ’ όλη τη διάρκεια της εμφάνισης τους, δημιουργώντας το horror κλίμα που αρμόζει στους Messer Chups. Χωρίς τα χαρακτηριστικά samples που χρησιμοποιούν στις ηχογραφήσεις τους, παρουσίασαν ένα πιο “σοβαρό” πρόσωπο από αυτό που έχουμε μάθει στους δίσκους. Σε πρώτη φάση, η Zombierella τράβηξε τα βλέμματα των παρευρισκομένων, αλλά ο Gitaracula με τους catchy ήχους της κιθάρας, στην πορεία, επισκίασε το μπάσο της (και την ίδια). Τη βραδιά όμως, έκλεψε ο Dr. Boris με την ενέργεια, το βιρτουόζικο στυλ του, την απίστευτη τεχνική στα drums και με το σόλο που ακολούθησε απέδειξε το ταλέντο του, κερδίζοντας το πιο θερμό χειροκρότημα. Μετά από αρκετά “encore”, έφτασαν στο σημείο που περίμενα… Το τελευταίο κομμάτι ήταν το “Twin Peaks Twist”, το οποίο ανυπομονούσα να ακούσω σε όλη τη διάρκεια της βραδιάς. Έτσι έκλεισαν το live με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, χωρίς να αφήσουν κανένα παράπονο.
Κάπως έτσι, τελείωσε ένα από τα καλύτερα βράδια που θα μπορούσαμε να έχουμε και ευχαριστούμε τις δύο μπάντες γι’ αυτό, ελπίζοντας πως θα τους ξαναδούμε σύντομα.