Τι γίνεται όταν δύο μεγάλα ονόματα της noise σκηνής ενώνουν τις δυνάμεις τους; Οι UXO προφανώς! Είναι το νέο project του Chris Spencer, από Unsane και Cutthroats 9, μαζί με τον Steve Austin, από Today Is The Day. Στα drums έχουν τον Patrick Kennedy, που έχει συνεργαστεί στο παρελθόν με τον Austin στους Taipan, καθώς και τον Aarne Victorine στο μπάσο, από τους Whitney. Με το όνομα τους να είναι βγαλμένο από τις βόμβες διασποράς που δεν έχουν εκραγεί (Unexploded Ordnance), μας προϊδεάζουν για το τι ακολουθεί με το ομώνυμο ντεμπούτο τους, που κυκλοφόρησε πριν λίγες μέρες.
Το πρώτο κομμάτι που βγήκε στη δημοσιότητα ήταν το “Trauma”. Ξεκάθαρες επιρροές από τον Spencer και τους Unsane και ναι μεν δεν είναι κακό, αλλά το ύφος αυτό έχει χιλιοπαιχτεί, είτε από τους ίδιους, είτε από τους Cutthroats 9 και τους Pigs. Λίγες μέρες μετά βγήκε το δυνατό “Redlegs”, το οποίο θύμιζε Austin και TITD. Κανένα από τα δύο κομμάτια δεν ήταν αυτό που περιμένεις να ακούσεις, από αυτήν τη συνεργασία τουλάχιστον. Αν θέλαμε κάτι τέτοιο, μπορούσαμε να ακούσουμε τις προαναφερόμενες μπάντες, που γαμάνε.
Τι γίνεται όμως με το υπόλοιπο album; Μήπως το έκαναν επίτηδες και έβγαλαν αυτά τα δύο κομμάτια στη δημοσιότητα; Το λέω αυτό, γιατί ο δίσκος έχει κομμάτια που σίγουρα αξίζει να ακούσεις και “χιώνουν” τα προηγούμενα.
Στο “User” θα βρεις μια ψυχρή έκρηξη στις κιθάρες, που δένει άρρωστα με τα υποχθόνια λες και είναι από άλλο κόσμο, σκοτεινό φωνητικά και φλερτάρουν μεταξύ τους οι noise ήχοι με πιο hardcore στοιχεία. Στο “This Won’t Take Long”, τα αποτελέσματα είναι τόσο δυνατά και βαριά, όπως θα έπρεπε. Φωνητικά, κιθάρες και από τους δύο, το μπάσο με τα drums, σε πιο αργές συχνότητες, εκδηλώνουν παροξυσμό σε όλη τη διάρκεια του κομματιού. Με το “Blind Suicide” η παράνοια ξεκινά. Οι κιθάρες σου πετάνε άφθονη noise-ίλα στη μούρη, το μπάσο τσακίζει κόκκαλα και τα drums κάνουν το κομμάτι τόσο νευρικό, που θες να σπάσεις ό,τι υπάρχει γύρω σου και να μην αφήσεις τίποτα όρθιο. Είναι αντικειμενικά το καλύτερο και το πιο αντιπροσωπευτικό κομμάτι της συνεργασίας τους. Είναι αυτό που θα σε κάνει να ξεχάσεις ό,τι είπα πιο πάνω και να αγαπήσεις τους UXO.
Ας ελπίσουμε ότι θα έχουν συνέχεια και να μην είναι ένα ακόμη project που θα χαθεί με το πέρασμα των χρόνων.