Οι The Dismissers είναι ένα σχετικά καινούργιο συγκρότημα με έμπειρους μουσικούς στην punk σκηνή. Λίγο πρίν την εμφάνιση τους στο Give Me Soul fest, o Γιώργος Χούλλης είχε τη χαρά να μιλήσει με τον Νίκο Τσουλούφη (φωνή) για τα επερχόμενα σχέδια των Dismissers, αλλά και το παρελθόν τους.
Ας ξεκινήσουμε με ένα σύντομο ιστορικό των Dismissers…
Οι Dismissers ξεκινήσαμε το Σεπτέμβρη του 2012. Αυτό που παίζουμε είναι pure punk rock οργισμένο (πώς να μην υπάρχει οργή στις μέρες μας άλλωστε) με μητροπολιτικές μελωδίες.
Μέχρι τώρα έχετε δώσει κάποιες συναυλίες. Είσαστε ικανοποιημένοι από το γενικότερο feedback;
Μέχρι τώρα έχουμε εμφανιστεί σε διάφορα live στην Αθήνα κι αυτό που βλέπουμε είναι πως υπάρχει ένας κόσμος που καταλαβαίνει και βλέπει κάτι από τον εαυτό του στη μουσική μας. Έτσι αυτό που βλέπουμε είναι ο κόσμος που μας ακολουθεί να πολλαπλασιάζεται.
Υπάρχουν πλάνα για ηχογραφήσεις;
Έχουμε είδη ηχογραφήσει δύο τραγούδια που είχαμε στόχο να τα κάνουμε 7″ αλλά λόγω οικονομικών δυσκολιών το αναβάλαμε και έχουμε σα στόχο την ηχογράφηση και του υπόλοιπου υλικού που έχουμε και να βγάλουμε ένα μεγάλο LP.
Τώρα θα ήθελα να μας μιλήσεις λίγο για το αντίστοιχο των υπόλοιπων μελών της μπάντας.
Οι Dismissers είναι οι:
Δημήτρης Βάσσης (κιθάρα), ο οποίος έχει υπάρξει μέλος σε punk rock μπάντες όπως οι Shackle Me Not, Healthy Drain, 3 Chord Sinners.
Ίων Νικολάου (lead guitar), γνωστός από τις υνεργασίες του με μπάντες της ελληνικής rock’n’roll σκηνής όπως τους Outsiders, Dustbowl, The duo jet band.
Γιώργος Καρβουνίδης (μπάσο), που στο παρελθόν εχει παίξει με διάφορες metal/crossover/hardcore/punk μπάντες οπως οι Red Out, Άρνηση Eκτέλεσης Kαθήκοντος, Bad Luck Souls.
Νίκος Βάσσης (τύμπανα), ο οποίος έχει παίξει σε punk rock σχήματα όπως οι Shackle Me Not, 3 Chord Sinners και σε μπάντες που πειραματίστηκαν με ήχους funk και reggae/ska (Paranga Sound System).
Σε λίγες μέρες εμφανίζεστε live. Τι μπορεί να περιμένει ο κόσμος που δεν σας έχει ξαναδεί;
Εμφανιζόμαστε στις 5 Φεβρουαρίου μαζί με τους Distortion Tamers και Spiral Drift στο Give Me Soul fest στο ΙΛΙΟΝ plus. Είμαστε σίγουροι πως ο κόσμος που θα έρθει θα ακούσει ένα punk rock ήχο που δεν ακούγεται συχνά στην Ελλάδα. Δε λέμε ότι ανακαλύψαμε την Αμερική, αλλά μετά από τόσα χρόνια στην σκηνή αυτό που κάνουμε είναι δικό μας και δεν είμαστε καρικατούρες που μιμούμαστε κάποιους.
Τώρα ήρθε η ώρα να μιλήσουμε και για σένα. Ως γνωστόν στο παρελθόν υπήρξες μέλος των Deus Ex Machina και των Αδιέξοδο. Πως θυμάσαι εκείνες τις εποχές;
Είχα την τύχη να παίξω με δύο πολύ σημαντικές μπάντες της εγχώριας σκηνής. Στην αρχή μπασίστας με το Αδιέξοδο και μετά με τη συνέχειά τους πιστεύω τους Deus Ex Machina σαν τραγουδιστής. Νομίζω ότι κάθε εποχή είχε τη δικιά της φάση. Για παράδειγμα, με το Αδιέξοδο είχες να αντιμετωπίσεις την έχθρα της rock κοινότητας και να σκαρφίζεσαι διάφορα για να παίξεις και με τους Deus πλέον το punk είχε γίνει φωνή διαμαρτυρίας για τους νέους κι έπρεπε να πάει παραπέρα όπως και πήγε.
Ποιά είναι η πιο επεισοδιακή συναυλία που είχες δώσει τότε με οποιοδήποτε απο τα δύο groups;
Επεισοδιακές συναυλίες ήταν νομίζω όλες όσες είχα κάνει με το Αδιέξοδο… Σκέφτομαι ότι δε μπορώ να βρω ποια ήταν η πιο επεισοδιακή. Τα Μέγαρα; Η Καλλιθέα; Πραγματικά δε ξέρω. Με τους Deus θυμάμαι μία στην Αλεξανδρούπολη και μία στο Ρόδον. Αλλά ας μη μπούμε σε λεπτομέρειες!
Γενικότερα τι είναι αυτό που σου λείπει περισσότερο από τα παλιά;
Τίποτα και το λέω με σιγουριά, δε μου λείπει τίποτα από τότε. Όλα αυτά που έζησα είναι αυτό που είμαι σήμερα και συνεχίζω. Αν μου έλειπε κάτι θα σήμαινε ότι τώρα είμαι νεκρός και δε μπορώ να πάω πουθενά.
Πως σε κάνει να αισθάνεσαι το γεγονός οτι η μουσική που έπαιζες εκείνη την εποχή βρίσκει απήχηση και σε κόσμο που δεν είχε γεννηθεί καν τότε;
Δε μπορώ να το εξηγήσω και σίγουρα την απάντηση μπορούν να τη δώσουν αυτοί που ακούν και επηρεάζονται από αυτές τις μουσικές. Πάντως είναι τιμητικό το ότι κάποιοι πατάνε πάνω σε αυτό που έχεις κάνει. Το θέμα είναι να το πάνε παραπέρα γιατί οι πιο νέοι είναι αυτοί που θα αλλάξουν και αλλάζουν τα πράγματα.
Ως γνωστόν το punk είναι μία μορφή μουσικής διαμαρτυρίας. Πιστεύεις οτι στις εποχές που ζούμε μπορεί να υπάρξει μία αναγέννηση του ήχου;
Το punk δε διαμαρτυρήθηκε μόνο, αλλά έδωσε και λύσεις, αν δούμε μπάντες όπως οι Crass. Αν εννοούμε αν θα μπορούσε να υπάρξει νέος ήχος νομίζω πως αν υπήρχε νέος ήχος αυτός θα πέταγε το punk στην άκρη και σίγουρα θα λεγόταν κάπως αλλιώς. Γενικά το να κάνεις punk είναι να κάνεις το δικό σου, όπως εσύ το θες κι όπως σου βγαίνει. Αν δεν είσαι αληθινός, δεν κάνεις punk. Νομίζω ότι το να κάνεις αυτοσκοπό σου το να φτιάξεις νέο ήχο δε θα τα καταφέρεις ποτέ. Πιστεύω στην τυχαιότητα της ιστορίας.
Εκτός απο τους Dismissers συμμετέχεις και στους ANFO. Εκότς απο τη θέση τι πιστεύεις οτι είναι αυτό που σε καλύπτει εκεί σε σχέση με τους Dismissers και το αντίστροφο;
Τα πράγματα είναι απλά, αν είχα χρόνο θα έπαιζα και σε μία μπάντα κιθάρα και σε μία άλλη τύμπανα γιατί μπορώ να το κάνω. Κάθε όργανο σε μία μπάντα είναι και μια άλλη διάσταση και είναι μαγικό να τη ζεις. Δυστυχώς δεν έχω τον ανάλογο χρόνο να τα κάνω όλα οπότε κάνω αυτά που μπορώ.
Μιάς και το έφερε η κουβέντα, ποιά είναι τα τελευταία νέα των ANFO;
Με τους ANFO είμαστε στο studio και γράφουμε το πρώτο μεγάλο LP. Ελπίζουμε ότι την άνοιξη θα είναι έτοιμο.