Οι – εκ του San Fransiaco ορμώμενοι – Kowloon Walled City, πήραν το όνομά τους από την ομώνυμη “πόλη” του Χονγκ Κονγκ, γνωστή ως “πόλη της αναρχίας” και “πόλη του σκότους”. Τι το περίεργο έχει αυτή η πόλη; Πρόκειται μάλλον για την πιο πυκνοκατοικημένη περιοχή που έχει υπάρξει ποτέ, καθώς στα περίπου 28.000 τετραγωνικά μέτρα της, αριθμούσε 50.000 κατοίκους, δημιουργώντας άθλιες συνθήκες διαβίωσης. Γκρεμίστηκε το 1993.
Αρκετά όμως με το “μάθημα” ιστορίας. Εικοσιδύο χρόνια μετά το οριστικό τέλος της πόλης, η μπάντα κυκλοφορεί την τρίτη της full length δουλειά.
“Grievances” το όνομα αυτής και “Your Best Years” το κομμάτι που την ανοίγει. Από τις πρώτες κιόλας νότες, γίνεται αντιληπτό πως δεν θα ακούσεις έναν “χαρούμενο” δίσκο, που είναι μες τα “νάζια” και τα “σκέρτσα”. Αν κατάλαβες τι εννοώ. “Μεταλλικές” κιθάρες, με βαρύ κλίμα, με τον Scott Evans να σε βοηθάει για να μπεις στην “χλωμή” ατμόσφαιρα του δίσκου. Καθ’ολη την διάρκεια του, τα sludge-meets-post riffs θα μπουν καλά μέσα στο μυαλό σου, καθώς είναι μαεστρικά δουλεμένα.
Δεν γνωρίζω -δυστυχώς- εάν υπάρχει κάποιο concept στο δίσκο, αλλά κομμάτια όπως το “Backlit” και “The Grift”, θα σου φέρουν κλειστοφοβικές εικόνες στο μυαλό. Εικόνες καταστροφής. Ίσως από τις -αποπνικτικές – συνθήκες που επικρατούσαν στην πόλη, εάν συνδυάσουμε και πάλι το όνομά τους. Δεν ξέρω πως ακούγεται, αλλά είναι – το λιγότερο – απολαυστικό.
Ακόμη ένα θετικό στοιχείο, είναι το μπάσο. Ψηλά στην μίξη, σε καθοδηγεί και δεν σε αφήνει στιγμή να χάσεις ρυθμό. Πάρε για παράδειγμα το “True Believer” και την αστείρευτη groova του. Αργόσυρτο κομμάτι που το rythm section κάνει κουμάντο. Το “Daughters and Sons” είναι το τελευταίο κομμάτι του “Grievances”. Σε πιο γοργούς ρυθμούς – ανά σημεία – αλλά στα ίδια σκοτεινά μονοπάτια.
Οι Αμερικανοί, αποδεικνύουν πως η Neurot Recordings έπραξε ορθώς με την ένταξη της μπάντας στο δυναμικό της, κάνοντας ένα βήμα μπροστά. Ξεπερνώντας ίσως και το – επίσης δυνατό – “Container Ships”.