Σε τρομάζει το όνομα σιδηρόδρομος; Δεν τους έχει ξανακούσει; Τους γνωρίζεις ήδη; Όποια κι αν είναι η απάντηση, το θέμα μας εδώ είναι ο νέος δίσκος των αγαπημένων Iwrestledabearonce, με τίτλο “Hail Mary” που κυκλοφόρησε στις 16 Ιουνίου.
Τα χαρακτηριστικά εκείνα που κάνουν την μπάντα αυτή από την Λουιζιάνα τόσο μοναδική, είναι αφενός οι περίπλοκες παιχνιδιάρικες μουσικές συνθέσεις που εξυψώνονται ιδανικά από τα φωνητικά πρώτα της αξεπέραστης Krysta Cameron, και στη συνέχεια από την αντικαταστάτριά της, Courtney LaPlante, και αφετέρου, από την εντυπωσιακή εφευρετικότητα, το μαύρο χιούμορ, που αποτυπώνονται τόσο στα κομμάτια της μπάντας με τους ευρηματικούς τους τίτλους, όσο και στα επικά video clips ή τις mini ταινίες που γυρίζουν στις γειτονιές τους (ακόμη βλ. τις χαρκατηριστικές κόρνες στο “Tastes Like Kevin Bacon”, ηχητικά στιγμιότυπα από τo Scary Movie, και κάθε άλλη επική προσθήκη που γνωρίσαμε μέσα από τα “It’s All Happening”, “Ruining It For Everybody” και “Late For Nothing”) + το ότι ο Clown approves. Από τις πρώτες ανακοινώσεις του συγκροτήματος περί διαφορετικής ρότας στο καινούριο τους album, με πιο heavy και brutal αναφορές, μια καχύποπτη αίσθηση με περικύκλωσε. Κάτι βέβαια που εξανεμίστηκε μεμιάς, ακούγοντας τον δίσκο στο σύνολό του, όπως θα εξηγήσω αναλυτικά παρακάτω.
Αυτή τη φορά, οι καινούριες μουσικές αναζητήσεις όχι μόνο έδωσαν μια καινούρια πτυχή στο συγκρότημα, χωρίς να γκρεμίζονται τα θεμέλια της μπάντας, αλλά κυρίως εξέλιξαν την τεχνική ικανότητα των μελών της. Γεγονός που υπογραμμίζεται και αναδεικνύεται και από την προσφορά της frontwoman, η οποία ξέφυγε από κάθε πιθανότητα σύγκρισης με την μοναδική Krysta και εδραίωσε το δικό της προσωπικό στυλ, φέρνοντας την κολώνα της μπάντας, τον Steven Bradley κι έπειτα τον Mike “Rickshaw” Martin και τον Mikey Montgomery, σε ανοδικά επίπεδα δημιουργικότητας και μουσικής άνθησης. Κυρίως όμως ήταν η προσθήκη του κιθαρίστα Mike Stringer (boyfriend) της LaPlante στο συγκρότημα, που αναζωογόνησε ιδιαίτερα την τεχνική πορεία της μπάντας, όπως έχει επιβεβαιώσει και ο ίδιος ο Steven σε συνέντευξή του. Όσον αφορά τη στιχουργική σύλληψη και καταγραφή που αποτελεί έργο της τραγουδίστριας, αφορά την οπτική ενός ανθρώπου που ενώ σε όλη του τη ζωή πολιορκούνταν από υποσχέσεις που οι θρησκείες τόσο απλόχερα χάριζαν, συνειδητοποιεί ότι τον έχουν εξαπατήσει και ξεκινάει μια διαφορετική κατανόηση κι ερμηνεία των πραγμάτων, ορθώνει το ανάστημά του απέναντι στον εαυτό του και στην κατασκευασμένη κοινωνία με τις αποστεωμένες πεποιθήσεις της που διαμορφώνονται από τις θρησκευτικές θεωρήσεις και πρακτικές. Οι βαθιά ριζωμένες κανονικότητες πλέον δεν τον αγγίζουν γιατί αντιλαμβάνεται τα πράγματα διαφορετικά, παίζοντας με τους δικούς του κανόνες.
Ξεκινώντας από το “Gift of Death”(G.O.D) σε χτυπάει ένα δυνατό κύμα από progressive/technical death metal (πες το όπως θες), blast beats, catchy riffs, brutal φωνητικά στα οποία παρεμβάλλονται μερικά creepy κοριτσίστικα σημεία, επαναλαμβανόμενα μοτίβα, όλα μαζί να συνθέτουν ένα δυνατό ξεκίνημα. Το “Remain Calm” με τους frenzy ρυθμούς, τα Periphery-οειδή riffs, τις γνωστές γρήγορες εναλλαγές, την αντίφαση γρήγορου-αργού παιξίματος, την πλούσια σύνθεσή του και τα brutal φωνητικά της Courtney δεν σε αφήσουν να ηρεμήσεις. Το ”Green Eyes” βρίθει από καθηλωτικές στιγμές π.χ. με το “πάγωμα του χρόνου”, και το brutal ξέσπασμα αμέσως μετά, αλλά και την εναλλαγή με τα smooth φωνητικά στο δεύτερο μέρος του κομματιού, που εναρμονίζονται με τις ξεσαλωμένες prog κιθάρες.To “Erase It All” έχει πιο groovy χαρακτηριστικά και σε προσκαλεί σε ατέρμονο headbanging. Στο τραγούδι αυτό συμμετέχει στα φωνητικά ο Eddie Hermida από τους Suicide Silence, μια πολύ όμορφη συνεργασία με ένα εξαιρετικό αποτέλεσμα. Το “Curse The Spot” διατηρεί τον γρήγορο ρυθμό κιθάρων και drums, με ενδιαφέροντα riffs που δένουν καλά το κομμάτι. Από τα πιο ωραία κομμάτια του δίσκου, το “Doomed To Fail Pt1” σε καταδιώκει με την ποικιλία των ήχων και την αντιφατική κατάληξη του τραγουδιού, που στο τέλος μεταμορφώνονται σε μια γαλήνια δήλωση, με την Courtney να επαναλαμβάνει ότι “it’s too late to pull the trigger”. “Doomed To Fail Pt2” και το κομμάτι συνεχίζει σχεδόν από εκεί που τελείωσε το προηγούμενο. Το μοναδικό κομμάτι του δίσκου με full καθαρά φωνητικά, και με την κορύφωση του κομματιού να αποτελεί αξιομνημόνευτο σημείο. “More brutal than the most brutal brutal” (αποτυχημένη προσπάθεια για παράφραση του blacker than the blackest black– ένιγουει) το “Killed To Death” θυμίζει και κάτι από τα παλιά, με την παιχνιδιάρικη, funky παρεμβολή, βασικό στοιχείο της ταυτότητας των Iwabo. Μεγάλη ποικιλία από mix διαφορετικών ήχων στο “Trips” ενώ τα απολαυστικά φωνητικά, πότε καθαρά πότε brutal συμβαδίζουν με τη συνολική δυναμική του κομματιού. Επιθετική, frenzy αρχή, το “Man Of Virtue” προκαλεί μια ευχάριστη κι ευπρόσδεκτη σύγχυση, ενώ το riff προς το τέλος αποτελεί και το σήμα κατατεθέν του κομματιού. Τα μαργαριτάρια που κρύβονται στο “Carbon Copy” δεν μένουν απαρατήρητα. Συνεχίζεται ο κατακλυσμός από ενέργεια στο album χωρίς καμία διακοπή. Από τα καλύτερα κομμάτια του δίσκου, το “Wade In The Water” έχει κάτι από κλασικούς Iwrestleadabearonce, με την εναλλαγή των μοτίβων, groovy, για απολαυστικό headbanging και ιδανικό τελείωμα. Αρκετό explosive material στο “We All Float Drown Here” που, τέλος, συνοδεύεται από το “Your God Is Too Small”, στο οποίο τα brutal και τα clean φωνητικά εναλλάσσονται και αφήνουν μια γλυκιά αλλά εξουθενωτική γεύση, αφού το επικό ταξίδι έφτασε στο τέλος του.
Ανοίγοντας μια καινούρια διάσταση, οι Iwrestledabearonce έχουν καταφέρει με αυτόν τον δίσκο να ξεπεράσουν τον εαυτό τους είτε τεχνικά, είτε συνθετικά, είτε στιχουργικά. Τα τρελά άπειρα riffs, τα πολύ-ρυθμικά μονοπάτια στις κιθάρες και στα drums, τα γρυλίσματα της Courtney, πετυχαίνουν ένα τρελό tech metal mix, χωρίς αυτό να χάνεται στον αέρα, αλλά παραμένει προσγειωμένο με μια συνάφεια προς το παρελθόν των μουσικών καταβολών της μπάντας. Το “Hail Mary” αποτελεί ένα ολοκληρωμένο εξελιγμένο μοντέλο προεκτείνοντας την δυναμική και την προσωπικότητα του συγκροτήματος. Από την άλλη όμως, δεν ξεχνάμε έτσι εύκολα το αλλοπρόσαλλο παρελθόν τους, που τους έκανε άλλωστε γνωστούς και τους έδωσε την ευκαιρία να κάνουν μια επιτυχημένη πορεία ανοίγοντας το δρόμο για μια διαφορετική προσέγγιση στο ήδη κορεσμένο metalcore-ικο τοπίο.