Ο Mikal Cronin είναι σίγουρα ένα από τα αγαπημένα παιδιά της psych-garage rock σκηνής του San Francisco, από την οποία οι καλλιτέχνες που έχουν πραγματικά κάτι να προσφέρουν ξεπετάγονται σαν τα ψυχεδελικά μανιτάρια. Με κολλητούς φίλους τους John Dwyer, Ty Segall, και έχοντας περιοδεύσει ανά τον πλανήτη με διάφορα μουσικά projects ως session μουσικός, έχει καταφέρει την πλήρη αποδοχή και εκτίμηση προς το όνομα του.
Δεν είναι τυχαίο που για αρκετά χρόνια, στα live του με τον εξωφρενικής έμπνευσης Ty Segall, το κοινό τον παρακαλούσε να βγάλει προσωπικό δίσκο. Την τελευταία πενταετία λοιπόν, κατάφερε να κυκλοφορήσει μέσα σ’ όλα, τρία albums, με πιο πρόσφατο το φετινό “MCIII”. Όπως μας έχει συνηθίσει, και αυτήν την φορά ηχογράφησε σχεδόν εξ’ ολοκλήρου ολόκληρο τον δίσκο μόνος του, αφού έχει την τάση να ασχολείται με πολλά μουσικά όργανα.
Στο “MCIII”, μην περιμένεις να ακούσεις ηλεκτρισμένες fuzz κιθάρες και παροξυσμούς από ατελείωτα solo. Στο μεγαλύτερο μέρος του δίσκου οι συνθέσεις έχουν μια 70’s αισθητική, στα όρια του folk. Ακουστικές κιθάρες, μεγάλες μεζούρες με ορχηστρικά μέρη από βιολιά και έγχορδα, τζουράδες –που φυσικά αγόρασε από τα μέρη μας-, και μια παραγωγή που σχεδόν στα περισσότερα σημεία είναι τόσο καλογυαλισμένη που χάνει την ζεστασιά και την αμεσότητα που θα μπορούσε να έχει μια προσωπική κυκλοφορία. Αρκετά μεγαλεπήβολο σαν project που μάλλον χάνει το δίκιο του, δεδομένου της αβανταδόρικης φανταχτερής αίγλης που ο Mikal προσπαθεί να προσθέσει σε όλη τη διάρκεια του δίσκου.
Πέρα από τα ηλεκτρικά “II) Gold” και “IV) Ready”, που είναι πραγματικά αυτό που θες να ακούσεις από αυτόν τον τύπο, η διάθεση του δίσκου είναι ρομαντική στα όρια του να σε κάνει να ψιλοβαρεθείς (χωρίς να το παραδέχεσαι) κάπου στα μισά. Ενώ συνολικά το “MCIII” δεν είναι αδιάφορη κυκλοφορία αν ασχοληθείς ξεχωριστά με το κάθε τραγούδι που θα βρεις εδώ, υπάρχει στην ατμόσφαιρα κάτι που σε χαλάει. Η απλά η βαρύτητα και η δυναμική εδώ έχει κάτι που δε το πιάνεις.
Όπως και να χει ο Mikal Cronin είναι ένας από τους σημαντικότερους καλλιτέχνες της γειτονιάς του, και δεν υπάρχει κανένας λόγος να του κρατάς κακία.