Το βράδυ της Κυριακής το heavy/stoner rock είχα πραγματικά την τιμητική του με δύο εξαιρετικά συγκροτήματα και της εγχώριας άλλα και της ξένης σκηνής, και δυστυχώς πολύς κόσμος δεν ήταν παρόν. Λίγοι και καλοί όμως!
Ανταπόκριση: Γιάννης Πατρώνας / Φωτογραφίες: Αλέξανδρος Χατζηαγγέλου (περισσότερες εδώ)
Το ξεκίνημα λοιπόν έκαναν οι Godsleep, ένα αθηναικό συγκρότημα του οποίου η επιτυχία νομίζω πως είναι γενικότερα γνωστή στο ελληνικό κοινό αλλά ενδεικτικά να θυμίσουμε οτι έχουν ανοίξει μεγάλα ονόματα της ευρύτερης μουσικής σκηνής όπως οι La Otracina, Kadavar, Nightstalker, Talbot με κορυφαία φάση της μέχρι στιγμής 5ετούς καριέρας τους το Freak Valley Festival 2012 στη Γερμανία, στο οποίο support-άρανε τους Colour Haze, My Sleeping Karma και Lonely Kamel μεταξύ πολλών άλλων. Και έχοντας όλα αυτά ως δεδομένα πως θα μπορούσε να περιμένει κανείς κάτι λιγότερο απο αυτό που είδε το βράδυ της Κυριακής στο six d.o.g.s; Το set τους κύλισε άψογα (αν εξαιρέσεις το σπάσιμο της χορδής του κιθαρίστα που είναι μέσα στο πρόγραμμα σε τέτοιες φάσεις), η φωνή του frontman νομίζω οτι σε καθήλωνε κυριολεκτικά και ο όγκος και η ένταση που παρήγαγαν για τετραμελές σχήμα ήταν άξια προσοχής πραγματικά. Αν δεν έχεις ακούσει το πρώτο τους full length καλά θα κάνεις να του κάνεις μια ακρόαση μιας και οι τύποι αποτελούν – και μάλλον θα αποτελούν για πολύ ακόμα – αξιοπρεπέστατο σχήμα της σκηνής της οποία πρεσβεύουν εννοώντας heavy και stoner rock.
Εν συνεχεία και κατόπιν μικρού διαλείμματος εμφανίζονται on stage οι καλεσμένοι της βραδιάς Glowsun. Γαλλικό trio κι αυτό εξαιρετικά γνωστό και καταξιωμένο στο χώρο αφού μεταξύ άλλων έχουν συμμετάσχει και στο Duna Jam fest που ΠΡΕΠΕΙ να πας/πάω/πάει κανείς γενικά, είναι must. Αν κάτι με εντυπωσίασε είναι και το πιστός ήταν ο ήχος τους σε σχέση με την ακρόαση του δίσκου, και ότι για trio είχαν και αυτοί εξαιρετικό όγκο. Αυτό που έσπαγε λίγο τη φάση και θα έλεγα ότι ξενέρωνε ήταν τα τύμπανα, αφού tom και βαθύ ήταν απλά ξερά χωρίς κανένα βάθος η όγκο. Κατά τα άλλα είχαν πάρα πολύ καλό ήχο και ισορροπημένο και έτσι μπορούσες κατά τη διάρκεια του set να πάρεις το μέγιστο σε feelling.
Συνθετικά πρόκειται για ένα όχι από τα τόσο κλασσικά σχήματα της σκηνής αφού πειραματίζονται αρκετά και έχουν διάφορα στοιχεία μέσα στο δίσκο τους από doom stoner μέχρι και progressive. Έτσι στο live της Κυριακής έπαιξαν διάφορα με βασικό πυρήνα πάντα το heavy rock καθώς και ένα καινούριο κομμάτι το οποίο απ ότι φαίνεται αποτελεί και σκαριά ενός νέου δίσκου (ή έτσι θέλουμε να πιστεύουμε). Άλλωστε το loop station στο set up του κιθαρίστα και τα μη τόσο κατασταλαγμένα φωνητικά ακόμα δίνουν χώρο για πειραματισμό ακόμα που μάλλον σε καλό θα μπορούσε να βγει από τους Γάλλους Glowsun.
Το στενάχωρο της όλης υπόθεσης είναι ότι ενώ επρόκειτο να εμφανιστούν τα δύο αυτά αξιόλογα κατά τη γνώμη μου συγκροτήματα της σκηνής ο κόσμος δε θα έλεγα ότι ήταν ο αναμενόμενος. Λιγότερος απ ότι θα έπρεπε αλλά τουλάχιστον καλός (μετά δυσκολίας άφησαν τους Glowsun να το σπάσουν) μου έκανε πραγματικά εντύπωση, μιας και μιλάμε για μια σκηνή γενικώς πιο παγιωμένη στην Ελλάδα.