Για τους Acid King τα λόγια είναι περιττά. Μετράνε ήδη πάνω από είκοσι χρόνια στο χώρο του doom/stoner ήχου και από την σύνθεση τους έχουν περάσει αρκετοί μουσικοί που στη συνέχεια έχοντας πάρει το βάπτισμα δημιούργησαν άλλες μπάντάρες. Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι οι Black Cobra. Οι δύο αυτές μπάντες μας επισκέφτηκαν για ένα live την περασμένη Τετάρτη. Τις είχα ξαναδεί και τις δύο αλλά μία ίσον καμία και ειδικά για αυτά τα δύο ονόματα.
Aνταπόκριση: Γιώργος Τζώρτζης / Φωτογραφίες: Δανάη Φωκίου (περισσότερες εδώ)
Η βραδιά ξεκίνησε με τους 9οz. Of Nothing οι οποίοι αντιμετώπισαν ένα πρόβλημα με μια σπασμένη χορδή στο μπάσο, η οποία δεν μπόρεσε να αντικατασταθεί. Έτσι μας χάρισαν μόνο τρία κομματιά τα οποία όμως ήταν αρκετά για να καταλάβεις ότι η μπάντα δεν κινείται σε πεπατημένες οδούς και δεν παίζει μια από τα ίδια. Stoner με αρκετό groove αλλά και sludge στιγμές, έκαναν όσους βρίσκονταν εκείνη την ώρα στο Κύτταρο να κουνηθούν στον ρυθμό της μπάντας και να την καταχειροκροτήσουν στο τελείωμα. Ήταν η πρώτη φορά που τους είδα live και αναμένω την επομένη με full set χωρίς αναποδιές.
Λίγο πριν τις 22:00 το δίδυμο των Black Cobra ανέβηκε στη σκηνή και ο κακός χαμός ξεκίνησε. Η κιθάρα του Landrian πραγματικά κάλπαζε πάνω στα κεφάλια μας, πότε γρήγορα, πότε κοφτά και σε φάσεις με τα γνωστά αργά sludge περάσματα που έχουν. Το σφυροκόπημα ήταν ανελέητο και δεν είχε σταματημό! Ο Rafael στα τύμπανα ήταν ο ορισμός του κοπανήματος. Το μέγεθος στις μπαγκέτες του μειωνόταν από κομμάτι σε κομμάτι και καθώς ήσουν προσηλωμένος στο παίξιμο του έβλεπες κομμάτια να εκτοξεύονται! Kομμάτια μέσα απο το “Invernal” το “Bestial” και από άλλα albums κατάφεραν να ξεσηκώσουν το κοινό και να του δείξουν τι εστί “ξύλο”!
Και ενώ οι Black Cobra μας πήραν τα μυαλά ήρθε η σειρά των Acid King για να μας αποτελειώσουν. Στα πρώτα λεπτά του σέτ τους η φωνή ήταν λίγο χαμηλά, αλλά ευτυχώς έγινε αντιληπτό και διορθώθηκε. Η κιθάρα της Lori κελαηδούσε και το προσκύνημα είχε ήδη ξεκινήσει. Αργόσυρτα riffs που σε συνδιασμό με τα φωνητικά πραγματικά σε υπνώτιζαν. Ακούστηκαν κομμάτια μέσα από το νεό τους album όπως “Red River” και “Infinite Skies” αλλά και κομμάτια του παρελθόντος όπως “Electric Machine”, “2 Wheel Nation” και το υπέροχο “Drive Fast, Take chances” το οποίο το κράτησαν για encore και πολύ σωστά έπραξαν μιας και ήταν ό,τι πρέπει για κλείσιμο.
Υ.Γ : Ακόμα τα αυτιά μου βουίζζζζζζουν…