Με αφορμή την επιστροφή τους στο αγαπημένο Gagarin 205, ο frontman των Nightstalker, Αργύρης, απάντησε στις ερωτήσεις του Γιώργου Χούλλη. Τα μελλοντικά τους πλάνα, οι συναυλίες και το επερχόμενο live τους στις 25 Απριλίου ήταν μερικά από τα θέματα που έπεσαν στο τραπέζι.
Ας ξεκινήσουμε με τη συναυλιακή σας δραστηριότητα τη περσινή χρονιά που ήταν αρκετά μεγάλη. Πρώτα απ’όλα ας μιλήσουμε για το επετειακό live που πρόσφατα κυκλοφόρησε και σε DVD. Αν σου ζήταγα να περιγράψεις τα συναισθήματα σου απο εκείνη τη βραδιά με λίγες λέξεις ποιές θα ήταν αυτές;
Ήμουν πολύ μεθυσμένος και πολύ μαστουρωμένος.
Εκείνο το βράδυ μαζί σας εμφανίστηκαν guests απο μπάντες που ξεκινούσαν την ίδια εποχή με εσάς όπως οι Deus Ex Machina, Last Drive αλλά και πιό μετέπειτα όπως οι Planet Of Zeus,1000 Mods. Τι σήμαινε για εσάς αυτή η συνύπαρξη της παλιάς σχολής με την νεότερη;
Για μένα προσωπικά σημαίνει ότι υπάρχει σκηνή και ότι όλο αυτό δεν είναι κάτι που τέλειωσε με εμάς ή τους Last Drive.
Τώρα πάμε στην εμφάνιση σας στο Heavy By The Sea με Deftones, Ghost και Planet Of Zeus, μεταξύ άλλων. Πώς ήταν για εσάς το όλο σκηνικό;
Ήταν μια πολύ ωραία μέρα, και ας ήμασταν μέσα στον ήλιο – με τις άλλες μπάντες δεν είμαστε στα ίδια μουσικά μονοπάτια, αλλά τους άκουσα ευχάριστα και είχαν πολύ ενδιαφέρον.
Mεταξύ άλλων περιοδεύσατε και εξωτερικό. Ποιές συναυλίες απ’αυτή τη περιοδεία θα σου μείνουν αξέχαστες;
To Freak Valley Festival στη Γερμανια όπου παίξαμε με τους Orange Goblin, ένα live στο Βέλγιο σε κάποιον μικρό χώρο με πολύ ζεστό κοινό, και το τελευταίο που είχαμε κάνει στο Βερολίνο.
Τι είναι αυτό που συναντάς κάθε φορά που παίζεις ή βλέπεις ένα live στο εξωτερικό και σε τρώει το παράπονο που δεν το βλέπεις να γίνεται εδω;
Η οργάνωση των φεστιβάλ, και όχι μόνο, και τα club shows είναι πολύ οργανωμένα. Όλα είναι προγραμματισμένα, σου δίνουν έναν φάκελο που περιέχει ό,τι έχεις να κάνεις, πότε κάνεις live, πότε πας για φαγητό, τα πάντα. Κανείς δεν κάθεται να ψάχνεται τι θα γίνει. Και φυσικά, κάτι που είναι πολύ ανώτερο έξω αφορά τις παροχές στα ηχητικά.
Μιας και σαν μπάντα έχετε δει και τις 2 όψεις του νομίσματος, προτιμάς τα live σε μικρά clubs ή μεγάλα festivals;
Για μένα συνήθως είναι το ίδιο. Δεν τα ξεχωρίζω.
Τώρα θα κάνουμε μία αναδρομή στο παρελθόν και τις support εμφανίσεις σας στους Annihlator και τους Ramones στο Ρόδον. Τι αναμνήσεις έχεις απο τότε;
Με τους Annihilator παίξαμε το πρώτο μας support ever, ήταν παλιά και δεν θυμάμαι και πολλά πράγματα – οι Ramones, φυσικά, μου έχουν μείνει περισσότερο, ήταν και δύο μέρες. Τι να πω, δύο μέρες party με τους Ramones!
Πάμε στα δισκογραφικά τώρα. Πέρυσι και πρόπερσι επανακυκλοφόρησαν 2 παλιότερες δουλειές σας, το “Side FX” και το “Ritual”. Θα ήθελα να μοιραστείς μαζί μας τίς εμπειρίες σας απο τη διαδικασία των ηχογραφήσεων.
Το “Side FX” το είχαμε κάνει με παραγωγό τον Alex K, και το είχαμε γράψει κάπου στο Γαλάτσι. Ήταν η πρώτη μας επαφή με το studio, ένα στούντιο πάρα πολλές μέρες κλεισμένο για μας, για έναν μήνα σχεδόν. Κάθε μέρα παίζαμε και γράφαμε, ήταν μια πρωτόγνωρη εμπειρία. Το “Ritual” ήταν το 1999 – 2000. Τότε η μπάντα ήταν σε μικρή παρακμή, ήμασταν σε μία φάση που δεν ξέραμε τι θα κάναμε, αν θα συνεχίζαμε ή αν θα διαλυόμασταν.
Οι Nightstalker ξεκίνησαν σε μία εποχή που αν έπαιζες σε rock, metal ή punk μπάντα σε έδειχναν με το δάχτυλο και που γενικά οι συνθήκες ήταν δύσκολες απο άποψη εύρεσης studio, χώρου για συναυλίες κλπ. Πώς νιώθεις βλέποντας σήμερα όλο και περισσότερους πιτσιρικάδες ν’ασχολούνται με τη μουσική και να τη βλέπουν πιο σοβαρά, κάνοντας μεγάλα βήματα και που εξακολουθείςμ όχι απλά να συνεχίζεις και σήμερα μετά απο τόσα χρόνια, αλλά και να είσαι μέρος όλης αυτής της υπόθεσης;
Εϊναι ωραίο να βλέπεις όλο αυτό να είναι ζωντανό – η πρόσβαση στο studio και τις ηχογραφήσεις είναι πιο εύκολη πια, και με το internet η διάδοση της μουσικής είναι πιο άμεση. Από την άλλη, ακριβώς επειδή όλα είναι πιο εύκολα, βγαίνουν πολλές μπάντες που δεν λένε μία, και τις τρώμε στη μάπα μόνο και μόνο επειδή υπάρχουν. Όμως το θέμα είναι πάντα η μουσική: Χεστήκαμε ρε φίλε, άμα δεν παίζεις μουσική δεν πρόκειται να μείνει τίποτα.
Κοιτώντας πίσω όλα αυτά τα 26 χρόνια της μπάντας ποιές είναι οι στιγμές που θα ήθελες να ξαναζήσεις και πού θα ήθελες να διαγράψεις μιά και καλή αν είχες τη δυνατότητα;
Θα ήθελα να ζήσω καινούργιες στιγμές.
Επιστροφή στο παρόν. Στις 25 Απριλίου εμφανίζεστε στο Gagarin 205. Τι έχουν να περιμένουν αυτοί πού δέν σας έχουν ξαναδεί; Ναι, υπάρχουν κι αυτοί!
Να περιμένουν ροκενρόλ. Και να περιμένουν να μας ξαναδούνε και μετά το Gagarin. Τα live για εμένα είναι μια γιορτή, πίνεις πέντε έξι μπίρες, τρία τέσσερα τσιγάρα, το διασκεδάζεις.
Τι έχεις να πείς για τους Thee Holy Strangers που θα είναι μαζί σας εκείνο το βράδυ;
Εκτός του ότι τα παιδιά είναι φίλοι από παλιά (ο drummer τους έπαιζε και με εμάς αρκετό καιρό) μου αρέσουν αυτά που παίζουν. Ο Alex K μου άρεσε πάντα μουσικά, μου αρέσει ό,τι και να φτιάχνει.
Σχέδια για καινούργιο δίσκο υπάρχουν;
Βέβαια, είμαστε στη φάση που μαζεύουμε κομμάτια και ετοιμαζόμαστε να μπούμε στο studio να ηχογραφήσουμε, όταν δεν είμαστε στο στούντιο να κάνουμε πρόβες για live.
Τι παίζει στα ηχεία σου τον τελευταίο καιρό;
Rival Sons.
Απο πλευράς συναυλιών έχετε τίποτα άλλο κανονισμένο;
Είμαστε συνέχεια στο τρέξιμο. Mετά το Gagarin έχουμε άλλα τέσσερα live, μετά θα πάμε Βόλο και Θεσσαλονίκη με τους Planet Of Zeus, μετά έχει Ιταλία, και φεστιβάλ γύρω γύρω στην Ελλάδα το καλοκαίρι. Ίσως πάμε και Κύπρο. Ενδιάμεσα, προσπαθούμε να βρούμε χρόνο για τα νέα κομμάτια!