Το επερχόμενο live album presentation των ‘δικών μας’ Desert Near The End, στάθηκε ως αφορμή ώστε η Αναστασία Παπαδάκη να πλησιάσει την μπάντα και να κάνει μερικές ερωτήσεις σχετικά με το concept της νέας τους δουλειάς, τις επιρροές τους αλλά και τις εμπειρίες τους.
Καλωσήρθατε στο rockinathens.gr παιδιά. Μπράβο για το “Hunt for the Sun”. Ποια είναι η ανταπόκριση που υπάρχει μέχρι στιγμής;
Σε ευχαριστούμε! Μέχρι αυτή τη στιγμή η ανταπόκριση που έχουμε και από ακροατές αλλά και από τον τύπο, έντυπο και ηλεκτρονικό, είναι πολύ καλή. Έχουμε καλές κριτικές και στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό.
Το μινιμαλιστικό εξώφυλλο του “Hunt for the Sun” απεικονίζει τον ήλιο που προσπαθεί να βγει μέσα από τα σκοτεινά σύννεφα. Ποια είναι η αλληγορία πίσω από τον τίτλο και το cover artwork. Αλήθεια ποιος επιμελήθηκε του εξωφύλλου;
Το εξώφυλλο το επιμελήθηκε ο Άκης, ο μπασίστας μας, που έφτιαξε και το εξώφυλλο του προηγούμενου album μας και είναι και υπεύθυνος για το concept της μπάντας. Εκεί βρίσκεται και η σύνδεση μεταξύ του τίτλου και του artwork γιατί τα albums μας αποτελούν μια ιστορία σε τρία μέρη που θα ολοκληρώσει στο επόμενο. Το εξώφυλλο του “Hunt for the Sun” απεικονίζει μια ουράνια έρημο και συμβολίζει την αέναη αναζήτηση για έναν «αληθινό, κρυφό ή εσωτερικό» ήλιο. Εξαρτάται από το πώς το αντιλαμβάνεται ο καθένας.
Από το “A Crimson Dawn” του 2011 πέρασαν 4 χρόνια και μετά από την “Πορφυρή Αυγή” βρεθήκατε να “Κυνηγάτε τον Ήλιο”. Υπάρχει κάποια νοηματική συνέχεια πίσω από αυτούς τους τίτλους, που φαντάζουν να αποτελούν ο ένας συνέχεια του άλλου;
Ναι υπάρχει απόλυτη συνέχεια γιατί -όπως αναφέραμε και πιο πάνω- τα albums αποτελούν κομμάτι της ίδιας ιστορίας. Εδώ θα πρέπει να επεκταθώ λίγο για να γίνει κατανοητό το concept των albums. Είναι η ιστορία ενός ανθρώπου που ξυπνά δίπλα στην θάλασσα κάτω από έναν ουρανό χωρίς ήλιο σε έναν κόσμο όπου ο χρόνος έχει παγώσει και χωρίς να έχει καμία ανάμνηση του ποιός είναι, πως βρέθηκε εκεί και από πού. Οπότε αποφασίζει να γυρίσει την πλάτη του στην θάλασσα, την συμβολική μήτρα όλης της ζωής, και να ταξιδέψει σε αυτόν τον χωρίς ήλιο και χωρίς χρόνο κόσμο για τον οποίο δεν θυμάται τίποτα, και να ψάξει να βρει τον ήλιο, με την ελπίδα ότι το φως του θα φωτίσει και τον ίδιο και θα τον βοηθήσει να βρει το δικό του μονοπάτι-πεπρωμένο. Έτσι η ιστορία μας τον ακολουθεί στην πορεία του πάνω στη γη και πέρα από τις πόλεις του κόσμου μέχρι που ο δρόμος του τον φέρνει σε μια απέραντη έρημο, όπου και τελικά βρίσκει τον ήλιο να στέκεται ακίνητος και εκτυφλωτικός πάνω από αυτήν την «δίχως τέλος ερημιά» όπου όλο και περισσότεροι άνθρωποι έφταναν, γιατί εκεί κατέληγαν όλοι οι δρόμοι του κόσμου. Εκεί συνειδητοποιεί ότι τίποτα δεν μπορεί να υπάρξει και να ζήσει κάτω από αυτό το απόλυτο φως που εκμηδενίζει τα πάντα. Έτσι αποκηρύσσει αυτό το φλεγόμενο άστρο στον ουρανό και συνεχίζει την αναζήτησή του για έναν ήλιο που το φως του θα καθοδηγεί και δεν θα τυφλώνει απλώς. Έτσι μόνος από όλους τους ανθρώπου που βρέθηκαν εκεί συνεχίζει την πορεία του μέσα στην έρημο μέχρι που ο δρόμος του τον οδηγεί στην καρδιά του ψεύτικου ήλιου όπου φλεγόμενος σαν άστρο και αυτός χάνεται από τον κόσμο. Η τροχιά του όμως μένει πίσω του σαν υπόσχεση και καθοδήγηση σε όλους τους ανθρώπους. Εκεί τελειώνει το “Hunt ForThe Sun” με μια υπόσχεση-προφητεία και η ιστορία μένει να ολοκληρωθεί στον τρίτο μας δίσκο.
Απορία μου προκαλεί και το όνομα της μπάντας, που κανείς θα το θεωρούσε πιο ιδανικό για κάποιο σχήμα με πιο ατμοσφαιρικές μουσικές καταβολές. Εσείς ως μια αμιγώς metal μπάντα, πώς και επιλέξατε ένα τέτοιο κόντρα-όνομα; Τι σημαίνει για εσάς και ποια είναι η ιστορία πίσω από την ονοματοδοσία του σχήματος;
Το όνομα θα έλεγα ότι σχεδόν ήρθε και μας βρήκε από μόνο του. Είχαμε ολοκληρώσει το ομώνυμο τραγούδι που βρίσκεται στον πρώτο μας δίσκο “A Crimson Dawn” και συνειδητοποιήσαμε ότι και μουσικά και στιχουργικά αντιπροσώπευε ότι ήμασταν σαν μπάντα. Αυτό συνέπεσε με την εποχή που θέλαμε να αλλάξουμε το όνομα μας, για πολλούς λόγους, σε κάτι πιο προσωπικό. Είχαμε ήδη αρκετά χρόνια πορεία με το όνομα Eventide και νιώθαμε πρώτα από όλα την ανάγκη για μια μουσική αλλαγή, και ένα όνομα που θα το συμβόλιζε αυτό ήταν αναγκαίο. Και με το όνομα ήρθε σιγά σιγά και το υπόλοιπο concept. Κατά κάποιο τρόπο το όνομα καθόρισε την μουσική μας πορεία από εκεί και πέρα. Όσο για την σημασία του ονόματος, για μας συμβολίζει την ελπίδα γιατί αν και φαίνεται σκοτεινό, απαισιόδοξο και περιγράφει μια κατάσταση στην οποία τα πάντα μοιάζουν χαμένα, στάσιμα και δίχως τέλος, σαν να έχει σταματήσει ο χρόνος. Την ίδια στιγμή συμβολίζει το μόνο που σου μένει σε μια τέτοια στιγμή: την ελπίδα. Σαν το κουτί της Πανδώρας, το πιο σημαντικό μένει στο τέλος.
Ομολογώ –και δεν είμαι η μόνη που το λέει- πως ο ήχος σας μου έφερε στο μυαλό πολύ τους Iced Earth, μία πολύ αγαπημένη μπάντα του ελληνικού κοινού. Αγκαλιάζετε αυτή τη παρομοίωση ή θεωρείτε πως είναι ανεπαρκής για να περιγράψει τον ήχο των Desert Near The End;
Και τα δυο! Από την μια οι Iced Earth είναι μια από τις αγαπημένες μας μπάντες και ειδικά η πρώτη τους περίοδος είναι τεράστια επιρροή αλλά από την άλλη δεν είναι η μοναδική και δεν αρκεί πιστεύω για να μας περιγράψει κάποιος. Θα έμεναν απέξω άλλες πλευρές της μπάντας είτε από πλευράς επιρροών είτε από, θέλω να πιστεύω, προσωπικών στοιχείων που χρωματίζουν την μουσική μας. Είμαστε, αν πρέπει να χρησιμοποιήσω ταμπέλες, μια power/thrash μπάντα με ρίζες στα 90’s αλλά δεν είμαστε μόνο αυτό. Στεκόμαστε στο σήμερα, στα 90’s βρίσκονται κάποιες επιρροές μας, όχι εμείς.
Διάβασα στο βιογραφικό σας πως –παρά το ότι οι Desert Near The End είναι ένα σχετικά νεοσύστατο σχήμα, εσείς οι ίδιοι είστε στη σκηνή από το 1997. Τι έχει αλλάξει από τότε μέχρι σήμερα; Διαπιστώνετε κι εσείς αυτό που λέγεται πως η ελληνική σκηνή είναι στα πάνω της;
Φυσικά και είναι στα πάνω της και όχι μόνο. Βγαίνουν καταπληκτικές δουλειές από μικρές και μεγάλες μπάντες και γενικά πιστεύω ότι έχουμε μια από τις καλύτερες σκηνές στον κόσμο, ειδικά στον πιο ακραίο χώρο. Όσο για το τι έχει αλλάξει από τότε, νομίζω τα πάντα και τίποτα, γιατί πάντα έβγαινε καλή μουσική στο ελληνικό underground απλά τώρα και με την βοήθεια της τεχνολογίας μπορούν οι μπάντες να το παρουσιάσουν και πιο εύκολα και πιο ολοκληρωμένα. Και επίσης τα χρόνια και το ιντερνέτ βοήθησαν την ελληνική σκηνή να σπάσει κάποια στεγανά και κολλήματα και να ωριμάσει κατά κάποιο τρόπο.
Υπάρχει κάποια στιγμή που ξεχωρίζεις στα χρόνια ύπαρξης της μπάντας και θα ήθελες να μοιραστείς μαζί μας;
Σίγουρα μια μοναδική μέχρι τώρα στιγμή στην ιστορία της μπάντας είναι η περιοδεία που κάναμε πέρσι τον Μάρτιο στην Ρωσία μαζί με τους Memorain και τους Insidead. Τρομερή εμπειρία για εμάς μιας και ήταν η πρώτη φορά που βγαίναμε στο εξωτερικό σαν μπάντα και ήρθαμε αντιμέτωποι με τις δυσκολίες του να ταξιδεύεις όλη μέρα σε δύσκολες συνθήκες και να παίζεις κάθε βράδυ ανεξαρτήτως κούρασης. Δύσκολη αλλά ωραία εμπειρία, μεγάλο σχολείο. Επίσης θα πρέπει να αναφέρω την ευκαιρία που είχαμε να ανοίξουμε για τους Primordial στην Αθήνα μιας και είναι από τις αγαπημένες μας μπάντες και το να παίξουμε μαζί τους ήταν μεγάλη τιμή.
Αυτή τη Παρασκευή, 27 Φεβρουαρίου, εμφανίζεστε στο Ρομάντσο στην Ομόνοια μαζί με τους War Dance και No Flame Candle, παρουσιάζοντας το νέο σας δισκογραφικό πόνημα. Πες μου δύο λόγια για τις μπάντες με τις οποίες θα μοιραστείτε τη σκηνή, αλλά και για το τι να περιμένει κανείς από την εμφάνισή σας αυτή.
Οι War Dance είναι μια epic metal μπάντα με πολύ έντονο ελληνικό χρώμα στην μουσική τους και θα ήθελα να αναφέρω ότι με τον Τάσο από τους War Dance γνωριζόμαστε πολλά χρόνια καθώς ήταν ο ηχολήπτης στο πρώτο μας album ως Eventide το 2005. Οι No Flame Candle είναι μια speed/ thrash μπάντα με την οποία έχουμε παίξει άλλες δυο φορές και πρέπει να πω ότι μαζί τους δώσαμε την πρώτη μας συναυλία ως Desert Near The End και αν δεν ήταν τα παιδιά αυτή η συναυλία μπορεί να μην γινόταν ποτέ! Οπότε τότε μας σώσανε και τους ευχαριστούμε πολύ. Όσο για το τι να περιμένει κανείς, πιστεύω ότι όλοι μας θα δώσουμε τον καλύτερο εαυτό μας! Έτσι απλά!
Ευχαριστώ πάρα πολύ για τον χρόνο σου. Τα τελευταία λόγια σας ανήκουν.
Εμείς σε ευχαριστούμε για την συνέντευξη και επίσης θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε προκαταβολικά όποιον δώσει μια ευκαιρία στην μουσική μας και αφιερώσει λίγο χρόνο και σκέψη σε αυτήν. Επίσης θα θέλαμε να συστήσουμε τα καινούρια μας τραγούδια στον κόσμο και αυτήν την Παρασκευή, 27 Φεβρουαρίου είναι μια καλή ευκαιρία για όποιον ενδιαφέρεται. Θα είμαστε στο Ρομάντζο, Αναξαγόρα 3-5 στην ομόνοια μαζί με τους War Dance και τους No Flame Candle. Η είσοδος θα είναι ελεύθερη οπότε όποιος θέλει ευπρόσδεκτος!