Όταν έμαθα για επιστροφή των doom metallers Procession στη χωρά μας υποσχέθηκα στον εαυτό μου ότι αυτό το live δε θα το έχανα με τίποτα. Έτσι, το απόγευμα της Κυριακής με βρήκε για ακόμη μια φορά στο An Club με τη φωτογραφική μου μηχανή ανά χείρας.
Ανταπόκριση/Φωτογραφίες: Αναστασία Παπαδάκη (περισσότερες εδώ)
Αρχικά να σημειώσω πως η εμφάνιση των The Temple ακυρώθηκε τελευταία στιγμή και το Αθηναϊκό σκέλος του “Doom Over Greece” άνοιξαν οι Aeon Aphelion, σχεδόν τριάντα λεπτά νωρίτερα από την προβλεπόμενη ώρα εμφάνισής τους. Με τη προσέλευση του κόσμου να είναι ακόμη σε πολύ χαμηλά επίπεδα, η μπάντα ξεκίνησε να παίζει το α λα Saint Vitus metal της. Η αλήθεια είναι ότι την προηγούμενη φορά που τους είδα live ο ήχος τους πλησίαζε σε πιο doom/death, κάτι που με μπέρδεψε λίγο… Ωραιότατη και τίμια προσπάθεια ωστόσο και επίσης ωραιότατη η διασκευή τους στο “The Ghoul” των Pentagram.
Σειρά είχαν οι funeral doomsters Shattered Hope. Οι ταχύτητες χαμηλώνουν, η ατμόσφαιρα σκοτεινιάζει και η πεντάδα μας παρασέρνει στο άκρως μελαγχολικό κλίμα της. Οι Shattered Hope δε μου είναι άγνωστοι – αντιθέτως τους έχω απολαύσει αρκετές φορές στο παρελθόν και πάντα μόνο θετικά σχόλια είχα να κάνω, κυρίως για το δέσιμό τους. Το set τους βασίστηκε στο τελευταίο τους album “Waters Of Lethe” και η μπάντα έδειξε να ξέρει καλά που πατάει.
Το ρολόι δείχνει 21:30, το club φιλοξενεί γύρω στα 150 άτομα και οι Dread Sovereign του Nemtheanga (του Alan Averill, ντε) παίρνουν τη θέση τους στη σκηνή. Το doom metal τους πασπαλισμένο με black στοιχεία από τα μακρινά 80’s μπορεί να φάνηκε περίεργο σε κάποια πιο παραδοσιακά αυτιά, το μοναδικό πάθος και η ενέργειά τους όμως -φαντάζομαι- ότι εντυπωσίασε. Eκτέλεσαν κομμάτια από το περσινό ντεμπούτο τους “All Hell’s Martyrs”, αλλά δεν έλειψε και μια διασκευή στο “Live Like An Angel (Die Like A Devil)” των Venom. Και όλα αυτά, με βραχνή φωνή, κυρίες και κύριοι.
Και η ώρα για τους headliners Procession είχε επιτέλους φτάσει. Έχοντας να τους δω από το Up The Hammers festival του 2011 και έχοντας βγάλει μεγάλη δισκάρα (“To Reap Heavens Apart”, 2013) πραγματικά δεν μπορούσα να περιμένω άλλο. Μετά από ένα επιβλητικό intro, το συγκρότημα του Χιλιανού Felipe Plaza έπαιξε τις πρώτες νότες του “Damnatio Memorae”. Tο υπέροχο epic/doom metal τους πλημμύρισε το venue και χέρια που κρατούσαν μεγάλα ποτήρια μπύρας σηκώθηκαν στον αέρα. Ορεξάτοι και αεικίνητοι, με τον A.V. των ‘δικών μας’ Dead Congregation στην κιθάρα, μας διηγήθηκαν ιστορίες απόγνωσης, οδύνης και απογοήτευσης, κατεδαφίζοντας το An Club με τα heavy riffs τους. Στο κάτι παραπάνω από μιας ώρας set τους (συμπεριλαμβανομένου και του encore), έπαιξαν αρτιότατα κομμάτια από όλη την πορεία τους, μεταξύ αυτών και τα αγαπημένα μου “Destroyers Of The Faith” και “To Reap Heavens Apart”. Και για να μην τα πολυλογώ, οι τύποι ήταν απλά εξαιρετικοί, τίμιοι και ειλικρινά τους ευχαριστώ για αυτή τους την εμφάνιση.
Το μόνο που με στενοχώρησε ήταν η χαμηλή προσέλευση σε ένα τέτοιο όμορφο live. Δυστυχώς φαίνεται ότι το ελληνικό κοινό δεν εκτιμάει τη heavy metal πλευρά του doom και προτιμά να κάνει sold out συναυλίες με μέγα χορηγό την ινδική κάνναβη…