Ο Παναγιώτης Αντωνίου συνάντησε τη φωνή των Trendy HooliGuns, Βασίλη Παρασκευά aka Sexpyr. Εκείνος του μίλησε για το νέο τους album, για τον κιθαρίστα/πολυεργαλείο του συγκροτήματος, Θέμη, αλλά και την εγχώρια σκηνή.
Νέο album με τους Trendy HooliGuns. Πες μας μερικά πράγματα επ’ αυτού.
To νέο album των Trendy HooliGuns ονομάζεται “Hooligunismos”, είναι αντιπροσωπευτικό της όλης κατάστασης των Hooliguns. Πάμε για να κλείσουμε 10 χρόνια κι εμείς, όλοι το λένε αυτό. Λες και είναι επικήδειος. Λες και έχεις μία γκόμενα και λες: “Τα έχω ένα χρόνο και δύο μήνες” γιατί βαριέσαι και μετράς μήνα μήνα για να δείξεις! Έχεις αντέξει τόσο και λες μετά στους φίλους σου: “Ξέρεις κάτι; Τα είχα και δυόμιση χρόνια με ένα μουνί”. Έτσι κι εμείς κλέινουμε 10 χρόνια και αν παρατηρήσεις βγάζουμε δίσκο κάθε περίπου δύο χρόνια, όταν βασικά δεν βαριέται ο Θέμης.
Πότε κυκλοφορεί; Έχουν τελειώσει παραγωγή, μίξεις κλπ;
Ένας θεός ξέρει! Δηλαδή ο Θέμης κάνει συνέχεια post ό,τι βγαίνει. Η παραγωγή είναι τελειωμένη, από καθε άποψη. Έχουμε κάνει 10 τραγούδια, περιμένουμε και κάποιες συμμετοχές από πολύ ωραία άτομα. Ο ένας είναι ο Αλκιβιάδης Κωνσταντόπουλος. Ο Άλκης Κεχαγιάς θα μας στείλει και αυτός κάποια πράγματα και γενικά είναι έτοιμο το CD. Δεν ξέρω βέβαια για ποιο λόγο βγαίνει CD, κανονικά θα έπρεπε να βγει όλο ιντερνετικό. Αν το ζητήσουν πάνω από 5 άτομα θα βγει και CD. Αν έρθει μια ομάδα για παράδειγμα και μας το ζητήσει, θα το βγάλουμε.
Το artwork είναι και αυτό ολοκληρωμένο, έτσι; Ποιός το έχει επιμεληθεί;
Ναι είναι κ αυτό ολοκληρωμένο. Ήταν μια δική μου ιδέα, τη ζωγράφισε ο Τούσας, την επιμελήθηκε ο Θέμης και αυτό ήταν όλο. Είναι αληγορικό το εξώφυλλο, συμβολικό. Έχει ένα χοντρό στη μέση που εκφράζει την περίπτωσή μας και έχει δεξιά αριστερά αστυνομία και hipsters. Αριστερά είναι οι hipsters που συμβολίζουν το ΣΥΡΙΖΑ και δεξιά είναι οι μπάτσοι που είναι η δεξιά.
Ετοιμάζετε ένα live τώρα σωστά;
Ο Δημήτρης Κότσης το ετοιμάζει βασικά με την Trailblaizer Records και μας έχει πει να συμμετέχουμε. Παίζουμε με τους Furor, τους The Darkstar που ήταν Dear Darkstar – τα έχω ψάξει όλα να ξέρεις. Είναι επίσης οι φίλοι του θεού, οι Friend of Gods και οι Blame Kandinsky. Είναι στο Αn Club, θα είναι πάρα πολύ ωραία, να έρθετε με τα παιδιά σας να ασελγήσουμε πάνω τους.
Θα ήθελα να ακούσω τι έχεις να πεις για αυτή τη χιουμοριστική-σατιρική σκηνή της Ελλάδας.
Οποιοσδήποτε μπορεί να δώσει ένα όνομα. Βασικά ο καθένας ό,τι κάνει, μπορεί να δώσει ένα όνομα σε αυτό που κάνει. Μουσική σάτιρα είναι. Άλλος θα το πει comedy metal, άλλος θα το πει… το έχω ακούσει μέχρι και masturbation metal! O καθένας ό,τι λέει είναι, όποιος το λέει είναι. Εγώ προσωπικά μέσα από τη μουσική, γράφω τους στίχους και θέλω να σε κάνω να γελάς.
Υπάρχει κάποια συγκεκριμένη θεματολογία γύρω από τους στίχους;
Θα ακούσω μια ατάκα, θα τη σκεφτώ, θα την προσαρμόσω σε αυτό που με απασχολεί και θα γίνει τραγούδι – ό,τι κάνω δηλαδή τόσα χρόνια. Δεν είμαστε ισάξιοι του αγγλικού στίχου. Άκουσα μια μεγάλη μπάντα ελληνική τώρα, δεν θα σου πω πια, θα σου πω απλά τους στίχους: “Ελάτε όλοι, κάνει πολλή ζέστη εδώ πάμε όλοι στη σκηνή να το κάψουμε, πάμε όλοι να το κάψουμε, έλα να το κάψουμε. Α! Πάμε να το κάψουμε, έλα να το κάψουμε”. Αν το έλεγε αυτό ο Ζαφείρης Μελάς θα του πετάγαν γιαούρτια. Αλλά άμα το πεις στα αγγλικά ακούγεται αλλιώς. Το “Burn the place! Fuck it all!” ακούγεται γαμάτο. Οπότε καταλαβαίνεις ότι έχουμε αυτή την παθογένεια. Δεν είμαστε Αμερικάνοι, αυτό είναι το κακό μας. Θα ‘θελα να είμαι αλλα δυστυχώς δεν είμαι.
Πως βλέπεις την όλη φάση με τις μπάντες αυτή τη στιγμή και τη σκηνή γενικότερα;
Η όλη φάση με τις μπάντες έχει φτάσει σε ένα επίπεδο “ποιός θα πληρώσει τα περισσότερα λεφτά”. Αυτός που θα δώσει τα πιο πολλά λεφτά, γαμάει και έχει περισσότερο κόσμο δίνοντας λεφτά σε απίθανους ανθρώπους, οι οποίοι αν δεν υπήρχαν οι δισκογραφικές δεν θα υπήρχαν. Υπάρχει όμως δυστυχώς μια σειρά απίθανων ανθρώπων που τους δίνουμε λεφτά, τους δίνουν δηλαδή γιατί εμείς με φίλους κινούμαστε. Στο τέλος θα χρεοκοπήσουμε και εκεί καταλήγεις με κιθάρα στην Ομόνοια. Είναι το επόμενο στάδιο. Δεν έχεις πια να πληρώσεις και λες “αντε γαμήσου θα βγω να κάνω απόσβεση”. Η σκηνή επίσης είναι παρέες. Εγώ έχω 5 άτομα που γουστάρω και αγαπώ. Αυτή είναι η σκηνή που φαντάζομαι για μένα. Τώρα, αν έρθει και ένας έκτος άνθρωπος που αγαπώ γαμώ! Ο καθένας έχει τη φάση του, περνάει τη φάση του, περνάει όμορφα και όλα ωραία.
Μιας και ανέφερες αυτή τη φάση πως σου φαίνεται αυτή η άνθιση της stoner σκηνής τελευταία;
Μιλάμε για την ελληνική metal σκηνή, η οποία αποτελεί το 1/95 της νυχτερινής διασκέδασης. Κοιτάμε όλοι προς τα μέσα, τι κάνει ο δίπλα και δεν κοιτάμε τι γίνεται γενικότερα. Είδαμε τώρα κάτι, πέρασε και καλά κάνουν τα παιδιά και ωραία περνάνε και περνάει ωραία και ο κόσμος που το βλέπει. Γενικά η φάση έιναι να πας να πιείς τη μπύρα σου και να περάσεις καλά. Να γίνουμε επιλογή των φίλων μας πάνω απ’όλα και μετά των φίλων που θα φέρουν οι φίλοι μας. Το θέμα είναι να κάνεις αυτό που γουστάρεις. Και να πληρώνεις τα λιγότερα λεφτά. Το σημαντικό είναι να έχεις ιδέες, γιατί οι μια ιδέα πολλές φορές κοστίζει πολύ περισσότερο από 2 ή 3 χιλιάρικα.
Εννοείς να έχει κάτι να πει μέσω της μουσικής και των στίχων του κάποιος;
Γιατί λέει κανείς κάτι; Πάρα πολλές φορές δεν καταλαβαίνεις καν τι λέει. Γίνεται της πουτάνας και αυτό που τον απασχολεί είναι να φορέσει το καλύτερο φανελάκι, να κάνει το καλύτερο τατουάζ και μετά να ανεβάζει posts στο Facebook τύπου “είδες τι έκάναν οι Τζιχάντ;” Από τη μία δηλαδή βλέπεις να τοποθετούνται πολιτικά, αλλά στιχουργικά δεν τον απασχολεί γιατί έχει απομακρυνθεί από την έκφρασή του αυτό που κάνει. Το metal που έχω δει τελικά εγώ εδώ, είναι βασικά η μουσική και κάποιος να γκαρίζει, αυτό είναι το όλο concept. Επίσης τους βλέπω να γκαρίζουν με προενισχύσεις. Μπαίνουμε στο studio για να αλλάξουμε με την προηγούμενη μπάντα και βλέπω μικρόφωνο με delay και τέτοια και λέω “τι έπαθε το μικρόφωνο ρε;” Πιστέυω ότι πρέπει να το αφήσουμε στην ειλικρινή έκφραση. Αφιλτράριστο. Οι Furor για παράδειγμα, που παίζουμε μαζί την Παρασκευή, είναι αφιλτράριστοι. Και ο Κότσης με τους Mahakala είναι πολύ ωραία μπάντα. Γενικώς υπάρχουν αρκετά ωραία πράγματα.
Τι ακούτε αυτή την περίοδο στους Trendy Hooliguns;
Θα σου πω ότι ο Γιώργος ακούει jazz και τέτοια και φέρνει περισσότερο το τεχνικό πράγμα στη μπάντα. Ο Φοίβος ακούει metal καθαρό, ο Θέμης ακούει διάφορα πράγματα. Εγώ προσωπικά ακούω ό,τι μου κάνει εντύπωση. Για παράδειγμα, πάντα μου άρεσαν οι Rammstein και ο Manson. Show δηλαδή. Τώρα τελευταία ακούω επίσης το τελευταίο CD των Slipknot το οποίο είναι παραγωγάρα, το ακούω και χαίρομαι. Ακούω επίσης Πανούση που είναι άσχετο με αυτά. Ακούω επίσης τους συνεργάτες μου.
Μελλοντικά από Trendy Hooliguns τι περιμένουμε;
Αρχικά το δίσκο, αυτά τα 10 κομμάτια που έχουν δουλέψει τα παιδιά κι εγώ έχω γράψει τους στίχους. Έχουν μείνει τρία κομμάτια (συμβολικός αριθμός) να ολοκληρωθούν εντελώς και μετά να αποφασίσουμε αν θα τυπωθεί ή αν θα μείνει στο ίντερνετ. Έχουμε το live στο An στις 23 Ιανουαρίου και έχουμε και ένα live το Μάρτιο στις 7 του μηνός και τέλος μετά θα κοιτάξουμε να κλείσουμε κάτι σχετικά μεγάλο για παρουσίαση δίσκου.
Kάνατε κι ένα διαφημιστικό τελευταία. Τι έγινε εκεί;
Αυτό είναι ένα σκετσάκι που κάνουμε βασικά στα live έτσι κι αλλιώς οπότε απλά το μεταφέραμε εκεί. Εμένα μου άρεσε σαν διαδικασία. Γράψαμε δύο τραγούδια, τα οποία τα λέμε πλέον και live, και εγώ σαν Σέξπυρ και με τη μπάντα. Στο ένα έχει κάνει διασκευή τους στίχους ο Mike από Oxygen. Το δεύτερο έγινε με πολύ κόπο και ιδρώτα, έγραψε μουσική και στίχους παλι ο Μike, ήταν η πρώτη φορά που έγραψε στίχους κάποιος άλλος εκτός από μένα. Αναγκαστικά διαφημίζουμε και ένα προιόν και βγάλαμε και κάποια έξοδα της μπάντας. Ήταν μια διαδικασία που μας ωφέλησε σε επίπεδο εμπειρίας και μας άνοιξε κάποιους άλλους τρόπους έκφρασης Είδαμε πως γίνεται ένα video clip και μια παραγωγή να πονέσεις. Είδαμε πως γίνεται γενικα μια δουλειά με επιτελείο. Αυτό είναι που βασικά κερδίσαμε.
Θέλεις να πεις κάτι τελευταίο που δεν σε έχω ρωτήσει ακόμα;
Ναι θα ήθελα να πω για τις εκλογές. Θέλω να μιλήσω γιατί δε με νοιάζει. Στο πανεπιστήμιο μας έλεγαν “πήγαινε ψήφισε”, “όχι στην αποχή” και τέτοια πράγματα και δεν πήγαινε κανείς να ψηφίσει με αποτέλεσμα να βάζουν 500 από τη ΔΑΠ και να παίρνουν 500 ψήφους. 400 από την ΠΑΣΠ και να παίρνουν 400 ψηφους. Έβαζαν από την ΠΚΣ 300 -το θέμα είναι ότι οι 50 δεν το ξέρανε γιατί τους βάζουνε έτσι- οπότε η ΠΚΣ έπαιρνε 250 ψήφους. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να χάσουν τη δύναμή τους και εξαυλώθηκαν. Οπότε δεν είχαμε κατάληψη μήνες, χρόνια. Τέσσερα χρόνια κάνουμε κανονικό πανεπιστήμιο. Οπότε ίσως και εδώ η λύση είναι να τους κάνουμε να ψηφίζουν τους εαυτούς τους, να εκμηδενιστούν. Αυτή τη στιγμή πρέπει να απέχουμε. Μας κοροιδεύει ένα σύνολο ανθρώπων οι οποίοι είναι επαγγελματίες πάνω σε αυτό. Ένα σύνολο επαγγελματιών αεριτζήδων οι οποίοι ο ένας με τον άλλον χρησιμοποιούν το πιο αεριτζίδικο επειχείρημα για να μας πείσουν. Εμπιστεύεσαι εσύ τίποτα από αυτά που σου προτείνουν αυτή τη στιγμή; Αυτό που βλέπω τόσα χρόνια είναι επαγγελματίες συνδικαλιστές. Πρέπει να τους τρίξουμε λίγο τα δόντια. Να καταλάβουν ότι δεν έχουν δύναμη πάνω μας. Θέλουν πολιτική; Ας την κάνουν πόρτα πόρτα σαν τον Κωνσταντάρα. Γιατί δηλαδή εγώ για να κάνω ένα live πρέπει να πληρώσω και αυτοί να παίρνουν τέτοιες επιχορηγήσεις;
Επίσης θέλω να πω για τον Κότση. Είναι μια πού ωραία προσπάθεια αυτό που κάνει, όπως κάνει και με το Defcon Fest τα τελευταία χρόνια. Παλεύει κι αυτός με νύχια και με δόντια, μόνος του, μέσα σε ένα πολύ νοσηρό περιβάλλον, να παράγει events τα οποία βοηθάνε μπάντες και είναι γαμάτο αυτό. Με πολύ λίγα εφόδια και με προσωπικό κόστος και κανένα όφελος κανονίζει μόνος του live. Είναι απλά ένας άνθρωπος από μια μπάντα που βαρέθηκε να του κανονίζουν σκατα live.