Μετά από την φρενίτιδα, που επικρατεί με το occult rock και τις -περισσότερες τουλάχιστον- ψευτο/occult μπάντες, που έχουν εμφανιστεί ως δια μαγείας τα τελευταία χρόνια πια όλο αυτό το “φαινόμενο” και το χιλιο-αναμασημένο μοτίβο του chic μαυροφορεμένου occultist έχει αρχίσει να “κουράζει”. Παρ’ όλα αυτά και παρ’ όλη την πρώτη εντύπωση, πρόσφατα άκουσα το νέο digital single “Occult Moon\\Abracadabra” των Lucifer’s Sun. Δεν μπορώ να αρνηθώ, όπως και κάθε ένας ο οποίος μπορεί να ελκύεται από αυτού του είδους μουσική ή attitude, πως αρχικά με τράβηξε το όνομα και ο τίτλος που είχε δώσει η μπάντα στο album. Δίνοντας του μια ευκαιρία ξεκίνησα να ακούω τα δύο κομμάτια που περιέχονται στο single στο αντίστοιχο bandcamp των Lucifer’s Sun.
Ξεκινώντας με το κομμάτι “Occult Moon” από το intro και το βασικό riff νόμιζα ότι θα ακούσω κάποια διασκευή Sisters of Mercy ή Bauhaus. Εν τέλει το κομμάτι εξελίχθηκε σε κάτι αρκετά ψυχεδελικό και αλλιώτικο θα έλεγε κανείς και αρκετά ευχάριστο. Με μια ολίγον μονότονη αλλά αρκετά Bauhaus-τική χροιά ο τραγουδιστής δίνει ένα διαφορετικό στίγμα στη συγκεκριμένη μπάντα, αυτό που με έκανε να ακούσω και την συνέχεια του πρώτου αλλά και το επόμενο κομμάτι τους. Χωρίς να με ενοχλεί ιδιαίτερα προσωπικά υπήρχε μια συνεχόμενη και ίσως – για κάποιους – κουραστική χρήση distortion προς το τελευταίο μέτρο στην κιθάρα, σαν να έδειχνε ότι δεν είχε να μας προσφέρει κάτι άλλο πια παρά μόνο ηλεκτρονική – πια – “ψυχεδέλεια”.
Το δεύτερο κομμάτι, αν και κινούνταν πάνω σε μια γραμμή μελωδίας/distortion χωρίς σχεδόν καθόλου αλλαγές, ήταν επίσης ενδιαφέρον. Σχεδόν μου θύμισε μελωδία ύπνωσης η συγκεκριμένη επιλογή τους. Παρ’ όλη την αμφιλεγόμενη άποψη μου επί του album για κάποιο παράδοξο λόγο αυτά τα δύο κομμάτια τα έβαλα και τα άκουσα τουλάχιστον 5-6 φορές ακόμα. Σαν μια κρυφή φωνή μέσα στα κομμάτια να μου είχε εμφυσήσει αυτές τις μελωδίες στο κεφάλι μου. Δεν θα ήθελα να τοποθετήσω ταμπέλες όχι μόνο στη συγκεκριμένη μπάντα, αλλά γενικότερα στη μουσική μα οι συγκεκριμένοι αποτελούν ένα εξαιρετικό soundtrack αν βρίσκεται κάποιος ήδη σε “άλλα” μονοπάτια του μυαλού. Απλοί, αρκετά ευχάριστοι και με αρκετά πιασάρικο ηλεκτρονικό ήχο. Not bad at all…