Οι Sadhus (The Smoking Community) κυκλοφόρησαν την άνοιξη που μας πέρασε το ντεμπούτο τους (την κριτική του οποίου μπορείτε να διαβάσετε εδώ) και ήρθε επιτέλους η ώρα να μας το παρουσιάσουν ζωντανά στη σκηνή του An Club στις 19 Σεπτεμβρίου. Ο Χρήστος Κατσίμπας βρήκε την αφορμή να ανταλλάξει δυό (μπορεί και παραπάνω) κουβέντες μαζί τους…
Αφού σας καλωσορίσω στο Rockin’Athens.gr, θα ήθελα έτσι για αρχή να δώσετε ένα -ας το πούμε- βιογραφικό, ώστε να σας γνωρίσουν και όσοι δεν έχουν ακούσει ποτέ τους Sadhus (The Smoking Community).
Να σε ευχαριστήσουμε κατ’ αρχήν γι’ αυτή τη συνέντευξη καθώς και για τη στήριξη της προσπάθειας μας. Ξεκινήσαμε ουσιαστικά να υπάρχουμε σαν μπάντα κάπου στα τέλη του καλοκαιριού του 2008, σαν αποτέλεσμα της παρέας που κάναμε για χρόνια, όντας ήδη φίλοι, και της κοινής θέλησης και αγάπης για τζαμαρίσματα και επικοινωνίας μέσω μουσικής. Σχετικά άμεσα ξεκίνησε και η παραγωγή προσωπικού υλικού και ιδεών όπου άρχισε να διαφαίνεται η μουσική κατεύθυνση και το είδος που θα θέλαμε να παίξουμε, ενώ παράλληλα αρχίσαμε να δίνουμε συναυλίες και να συμμετέχουμε στα δρώμενα της ελληνικής σκηνής. Έπειτα ήρθε η συμμετοχή μας στη συλλογή της Spinalonga, “Miss Fortune was a Henhouse Manager” (2011), με το κομμάτι “foondamentalist” και κάπου στο καλοκαίρι του ίδιου χρόνου έκλεισε θα λέγαμε και ο πρώτος κύκλος ζωής των Sadhus με την αποχώρηση του πρώτου drummer μας, του Νίκου και την έλευση του Greg. Ανανεωμένοι έπειτα, με καινούριες ιδέες συνεχίσαμε να δίνουμε live ανοίγοντας και για κάποιες σημαντικές ξένες μπάντες του χώρου ενώ παράλληλα το καλοκαίρι ου 2013 ήρθε και η ηχογράφηση του πρώτου μας ολοκληρωμένου ομότιτλου δίσκου που κυκλοφόρησε τον περασμένο Ιούλιο.
Ωραία και αφού τελειώσαμε με το τυπικό του όλου θέματος, ας μπούμε στο ‘ψητό’! Γιατί αργήσατε τόσο καιρό να βγάλετε το δίσκο; Το κάνατε ηθελημένα ώστε να επιτύχετε όσο το δυνατό καλύτερο αποτέλεσμα;
Η αλήθεια είναι ότι τίποτα δεν συνέβη ηθελημένα όσον αφορά την κυκλοφορία του δίσκου. Αρχικός σκοπός μας ήταν να τζαμάρουμε και να επικοινωνήσουμε μουσικά σαν μια παρέα φίλων και με την πάροδο του χρόνου οι συναυλίες που δόθηκαν σε συνδυασμό με την παραγωγή και δημιουργία νέων ιδεών μας οδήγησε να θελήσουμε όλο αυτό να το αποτυπώσουμε και να το “μοιράσουμε”. Φυσικά ήταν πολύ σημαντικό για εμάς πριν απ’ όλα να “δέσουμε” τον ήχο μας και προσεκτικά να παράγουμε ένα αποτέλεσμα που να μας ικανοποιεί και να αντιπροσωπεύει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο την “ουσία” της μπάντας. Φυσικά υπήρξαν δυσκολίες και καθυστερήσεις στο όλο εγχείρημα που είχαν να κάνουν και με το γεγονός ότι αναλάβαμε περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο ό,τι είχε να κάνει με την παραγωγή και επιμέλεια του δίσκου αλλά όλα τα παραπάνω πιστεύουμε ότι τελικά συνέβαλλαν ώστε να επιτευχθεί ένα αποτέλεσμα που να μας ικανοποιεί και να μας αντιπροσωπεύει στο σύνολο του.
Όλα επάνω στο “Sadhus (The Smoking Community)” είναι άψογα! Και όταν λέω άψογα, εννοώ και το ηχητικό αποτέλεσμα του δίσκου, αλλά και το οπτικό, μιας και έχετε από τα πιο όμορφα εξώφυλλα που έχουν δει τα μάτια μας! Είστε ικανοποιημένοι ή θα θέλατε να έχετε αλλάξει κάτι πάνω στους συγκεκριμένους τομείς;
Η αλήθεια είναι ότι ήμαστε αρκετά ικανοποιημένοι από το σύνολο του δίσκου. Ηχητικά πιστεύουμε ότι προσεγγίσαμε αρκετά το αποτέλεσμα που είχαμε εξαρχής στο μυαλό μας ενώ όσον αφορά το εξώφυλλο και την καλλιτεχνική επιμέλεια του δίσκου πιστεύουμε ότι το αποτέλεσμα ξεπέρασε τις προσδοκίες μας.
Στο δίσκο υπάρχουν και δυο στιγμές που γίνεστε πιο rock n’ roll, αναφέρομαι στα “Colombian Boat Blues” και “Make Me 20 Euros”, έγινε ηθελημένα, ώστε να μας δείξετε μια άλλη πλευρά ή απλά έτσι βγήκαν τα συγκεκριμένα κομμάτια;
Είμαστε μια μπάντα με ποικίλες επιρροές και ακούσματα. Προσπαθούμε όλα τα παραπάνω να βγαίνουν φυσικά στη μουσική μας και να ενσωματώνονται σε μία ενότητα. Τα δύο κομμάτια που αναφέρεις προέκυψαν εντελώς φυσικά να έχουν ένα πιο rock n’ roll ύφος όπως κι εσύ ανέφερες και σίγουρα εμπεριέχουν θα προσθέταμε κι έναν sludge χαρακτήρα. Κάθε riff και ιδέα δουλεύεται από το σύνολο της μπάντας και εφόσον μας ικανοποιεί και ταιριάζει με την ιδιοσυγκρασία της μεταμορφώνεται στο τέλος σε κομμάτι χωρίς περιορισμούς και στεγανά όσον αφορά το ύφος, την ταχύτητα ή τη δομή που θα έχει.
Είστε μια κατεξοχήν live μπάντα. Απ’ όσα live έχετε δώσει μέχρι στιγμής, ποιο θεωρείται πως ήταν αυτό που πλησίασε τα στάνταρ που έχετε θέσει εσείς για τις εμφανίσεις σας;
Προσπαθούμε σε κάθε live να δίνουμε τον καλύτερο εαυτό μας και όση ενέργεια μπορεί ο καθένας μας να βγάλει. Σε αρκετά live έχουμε πιάσει ας πούμε καλή απόδοση αλλά προσπαθούμε χρόνο με τον χρόνο και απο live σε live εξελισσόμαστε και να προοδεύουμε «παικτικά» και ηχητικά. Σημαντικό ρόλο στην εκάστοτε απόδοση παίζει κάθε φορά και ο κόσμος, του οποίου οι αντιδράσεις και η ενθάρρυνση μας δίνει δύναμη και πώρωση ώστε να βγάζουμε το καλύτερο αποτέλεσμα.
Έχοντας παίξει σαν support σε μερικά από τα καλύτερα live της περασμένης συναυλιακής χρονιάς, τι αποκομίσατε σαν συγκρότημα;
Σίγουρα είναι ευκαιρία για εμάς να αποκομίσουμε εμπειρίες παίζοντας με τόσο δυνατές και ολοκληρωμένες μπάντες του χώρου. Μας δόθηκε η δυνατότητα να παρατηρήσουμε και να βιώσουμε από κοντά τον τρόπο με τον οποίο κινείται η εκάστοτε μπάντα, να ανοίξουμε τους ορίζοντες μας σε τεχνικά θέματα όσον αφορά το ηχητικό αποτέλεσμα ενώ ακόμα πιο σημαντικό θα λέγαμε είναι η γνωριμία με ανθρώπους που έχουν διαφορετική μεν βάση και συνθήκες αλλά και πολλά κοινά γνωρίσματα στον τρόπο που αντιμετωπίζουν τη μουσική, αλλά και την ζωή γενικότερα. Είμαστε ευγνώμονες που μας δίνεται αυτή η ευκαιρία και από τη μεριά μας φροντίζουμε να κρατάμε οτιδήποτε θετικό για την πρόοδο και την εξέλιξη του group.
Ανοίγοντας τον “φάκελο” ελληνική heavy rock/doom/sludge σκηνή, ποια η γνώμη σας; Βασικά θεωρείται πως υπάρχει σκηνή; Πως το βλέπετε εσείς όλο αυτό που γίνεται στις μέρες μας, με συγκροτήματα, συναυλίες και τα παρεμφερή; Θα ήθελα την γνώμη σας και σαν μουσικούς αλλά και σαν ακροατές!
Η αλήθεια είναι ότι υπάρχει μια άνθηση θα λέγαμε της heavy rock σκηνής τον τελευταίο καιρό και συνεχώς προκύπτουν νέα ελπιδοφόρα συγκροτήματα με φρέσκιες ιδέες και αγάπη για τη μουσική. Η σκηνή που προανέφερες υπάρχει από τη δεκαετία του ’90 και έχει περάσει αρκετές μεταπτώσεις. Από μια μικρή μάζα ακροατών και μουσικών στην αρχή φτάνουμε στις μέρες μας όλο αυτό να έχει μεγαλώσει και αποκτά όλο και πιο μεγάλη απήχηση. Δεν μπορούμε να πούμε με σιγουριά που θα καταλήξει όλο αυτό, αλλά μπορούμε να παρατηρήσουμε ότι στην Ελλάδα τα μουσικά είδη που περιστρέφονται γύρω από το rock κάνουν κύκλους όσον αφορά απήχηση και συσπείρωση. Πάντα κάτι εμφανίζεται, κάνει τον κύκλο του και έπειτα απομένει το πιο αυθεντικό καταστάλαγμα να κρατάει τα ηνία. Όσον αφορά τον doom/sludge χώρο τα πράγματα είναι ολίγον τι πιο φτωχά και λόγω της μη εμπορικότητας του είδους, παρότι κατά καιρούς έχουν εμφανιστεί κάποιες πολύ ενδιαφέρουσες μπάντες και έτσι το να υποστηρίξουμε ότι υπάρχει κάποιου είδους σκηνή θα ήταν πλεονασμός. Υπάρχει βέβαια ένα ρεύμα τον τελευταίο καιρό στον εν λόγω χώρο αλλά μέχρι να μετατραπεί όλο αυτό σε μία ενιαία σκηνή με χαρακτήρα και ιδιαίτερα χαρακτηριστικά χρειάζεται να περάσει χρόνος, τριβή και μπόλικη δουλειά από το σύνολο του εμπλεκόμενου κόσμου.
Υπάρχουν συγκροτήματα που να θεωρείτε πως αξίζουν το κόπο να ασχοληθεί κανείς;
Βεβαίως και υπάρχουν και οι fan του είδους στην Ελλάδα έχουν την ευκαιρία πλέον να βλέπουν άρτιες και επαγγελματικά στημένες μπάντες και ολοκληρωμένα σε βασικούς τομείς live. Υπάρχουν πολλά παραδείγματα πλέον μπαντών που κυκλοφορούν πολύ καλούς και σε διεθνές επίπεδο δίσκους και είναι θα λέγαμε ευκαιρία για το κάθε ακροατή να ασχοληθεί με λιγότερο κόπο και χρήματα με τη μουσική που του αρέσει.
Από το 2008 που δραστηριοποιήστε έχει κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι, ποια ή καλύτερη και ποια η χειρότερη στιγμή των Sadhus (The Smoking Community);
Το group αποτελεί κατά κάποια έννοια έναν ζωντανό οργανισμό και βεβαίως όπως και όλα τα πράγματα στην ζωή περνάει τα πάνω του και τα κάτω του. Η αποχώρηση του πρώην drummer μας Νίκου σε συνδυασμό και με κάποιες δυσκολίες που είχαμε σχετικά με το studio μας στον Πειραιά υπήρξε μια περίεργη περίοδος για τη μπάντα αλλά και ταυτόχρονα το γεγονός πως όλα αυτά αντιμετωπίστηκαν και ξεπεράστηκαν μας έκανε πιο δυνατούς και περισσότερο συγκεντρωμένους για το μέλλον. Από την άλλη η προσθήκη του Greg ήταν μια πολύ καλή στιγμή για την μπάντα καθώς υπήρξε ένα κύμα ανανέωσης με νέες ιδέες και όρεξη που φυσικά επέφερε και την ολοκλήρωση του δίσκου μας που αποτελεί κατά μια έννοια το «highlight» της έως σήμερα πορεία μας. Φυσικά κάποια live όπως τα δύο Praise the fuzz, τα live με Suma, Sardonis, Toner Low, Black Tusk καθώς και κάποια με φιλικές εγχώριες μπάντες έχουν αφήσει πολλά έντονα και ευχάριστα συναισθήματα σε όλους μας.
Στις 19 Σεπτέμβρη θα έχουμε την ευκαιρία να σας απολαύσουμε για άλλη μια φορά live, μιας και εποικείτε το release του δίσκου, θα έχουμε την ευκαιρία να σας δούμε ζωντανά! Τι το ξεχωριστό να περιμένουμε;
Μπόλικη ενέργεια και όρεξη, δυνατό ήχο, την παρουσίαση ολόκληρου του δίσκου μας, κάποιες εκπλήξεις και νέα κομμάτια. Εκτός των Sadhus θα έχετε την ευκαιρία να παρακολουθήσετε και τρεις γαμάτες μπάντες του χώρου και να συμμετέχετε στην γιορτή που θα αποτελέσει για εμάς το εν λόγω σκηνικό.
Ο επίλογος σας ανήκει!
Ευχαριστούμε το Rockin’Athens.gr και εσένα προσωπικά για τη στήριξη, είναι κάτι που σημαίνει πολλά για εμάς. Ελπίζουμε να αρέσει ο δίσκος μας στους ακροατές του χώρου και σας περιμένουμε στις 19 Σεπτεμβρίου να περάσουμε πολύ όμορφα και να σπαρταρούμε παρέα. Roll fast, play slow!